Μερικές ανάσες από το τέλος του κόσμου και λίγο μετά από αυτό, ο απόηχος της χρονιάς που έφυγε ακούγεται σα να έρχεται από πολύ πιο παλιά.

Καμία ανησυχία! –συμφωνούν σε αυτό φανατικοί μουσικόφιλοι, πιστοί ακροατές, επαγγελματίες του ήχου και μελετητές των μουσικών τεκταινόμενων από τον περσινό Ιανουάριο μέχρι τώρα.

Εχουμε και λέμε: ήταν μια φορά και έναν καιρό τα 60s και τα 70s. Και είναι και πάλι τώρα. Μια ματιά στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς δίνει την εικόνα. Μπομπ Ντίλαν, Λέοναρντ Κοέν, Νιλ Γιανγκ, Μπρους Σπρίνγκστιν και άλλοι ηλικιακά κοντά τους. Οχι μόνο έβγαλαν καινούργια άλμπουμ μέσα στη χρονιά (αντίστοιχα ο καθένας: «Tempest», «Old Ideas», «Psychedelic Pill», «Wrecking Ball») αλλά πλασαρίστηκαν με αυτά τα άλμπουμ τους στα καλύτερα της χρονιάς. Δίκαια.

Το περιοδικό «Ρόλινγκ Στόουν» ψήφισε Νο 1 στη λίστα του με τα καλύτερα του 2012 τον Μπρους Σπρίνγκστιν και λίγο πιο κάτω (στο 3) τον Ντίλαν και βέβαια τον Νιλ Γιανγκ. Ενώ ψηλά και σταθερά παίζει ο νεώτερος Τζακ Γουάιτ, με το άλμπουμ «Blunderbuss» που ποτίζεται μουσικά από εκείνα τα παλιά τα μπλουζ και εκείνους τους παλιούς τους Led Zeppelin, ας πούμε.