Εις μάτην ψάχνω να βρω, τα τελευταία δυόμισι χρόνια, σ’ αυτό το χερσοχώραφο που έχει καταντήσει η Ελλάδα, ένα πράσινο φυλλαράκι ελπίδας. Παντού μαυρίλα, απελπισία, θυμός, ψεύδη, συγκρούσεις, αδιέξοδα. Να, όμως, που την Κυριακή, ένας πολύ σοβαρός άνθρωπος, ο Βασίλης Ράπανος, έσταξε λίγο λαδάκι στο καντηλάκι της αισιοδοξίας –που τρεμοπαίζει, έτοιμο να σβήσει -, με μερικές καθαρές κουβέντες: «Μπορούμε να σωθούμε αν πάρουμε τώρα τη δόση».

Είναι μια φράση από συνέντευξή του στον Κωνσταντίνο Ζούλα, στην «Καθημερινή». Τα λόγια του: «Μπορούμε να σωθούμε. Αν πάρουμε την πολυαναμενόμενη δόση, αποπληρωθούν στις τράπεζες περί τα 10 δισ. έντοκα γραμμάτια που έχει προβλέψει η τρόικα και γίνει η ανακεφαλαιοποίηση, θα επανέλθει σταδιακά η ρευστότητα, διότι επιπλέον οι τράπεζες θα έχουν χαρτιά καλής ποιότητας με την εγγύηση του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αν παράλληλα αποκατασταθεί και το κλίμα εμπιστοσύνης –δηλαδή σταματήσουν οι κινδυνολογίες για έξοδο από το ευρώ –και επιστρέψουν από τα σεντούκια άλλα 4-5 δισ., υπάρχουν δυνατότητες μέσα στους επόμενους 8-10 μήνες να μπουν στην οικονομία πάνω από 20-25 δισ. Αυτό το ποσό μπορεί να λειτουργήσει καθοριστικά για την ανάταξη της οικονομίας».

Ναι, αλλά όλη η Ελλάδα βρίσκεται στους δρόμους! Απήργησε (χθες οι δημοσιογράφοι και οι ταξιτζήδες), απεργεί (Μετρό, σιδηρόδρομος, τραμ, νοσοκομειακοί γιατροί) και θα απεργεί (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, τράπεζες, πλοία, γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι). Και, βέβαια, όλες αυτές οι κινητοποιήσεις δεν γίνονται για πλάκα. Εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να παραμιλάνε από τη μείωση των εισοδημάτων τους και βλέπουν μπροστά τους ακόμη χειρότερες μέρες, ενώ η ανεργία καλπάζει και έχει ξεπεράσει και τα ρεκόρ της Ισπανίας!

Θα την πάρουμε τη δόση των 31,5 δισ.; Αυτό το ερώτημα βασανίζει όλους τους Ελληνες. «Θα την πάρουμε», είναι η απάντηση, αν ψηφισθεί απόψε το πολυνομοσχέδιο. Πρόκειται για μια κρίσιμη ψηφοφορία, δεδομένου ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα ψηφίσουν «όχι», ενώ υπάρχουν βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έχουν δηλώσει ότι δεν σκοπεύουν να σφίξουν περισσότερο τη θηλιά στον λαιμό των ψηφοφόρων τους.

Και η ΔΗΜΑΡ; Ασφαλώς και καταλαβαίνω την αρνητική στάση της. Αλλά δεν καταλαβαίνει και ο πρόεδρός της ότι απόψε κρίνονται όλα και ότι σε περίπτωση «ατυχήματος», η χώρα τινάζεται στον αέρα; Και δεν πρέπει να ξεχνά ο καθένας μας ότι οδηγηθήκαμε στις τελευταίες εκλογές εξαιτίας του Φώτη Κουβέλη. Και εξαιτίας αυτών των εκλογών μπήκαμε μέσα πολλά εκατομμύρια.

Είναι δύσκολη, ασφαλώς, η θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αλλά και ακόμα πιο δύσκολη η θέση της Ελλάδας, που περιμένει μια σταγόνα δροσιάς, για να μην πέσει κάτω, ξερή από τη δίψα…