Αναζήτηση
Τίγκα η αίθουσα Τύπου. Απαντες όρμησαν στο τέλος της συνέντευξής του να εξασφαλίσουν αυτόγραφο. Ενα μέλος της παλιάς ριζοσπαστικής αριστερής οργάνωσης με το όνομα Weather Underground. Μιας «παράνομης» οργάνωσης, που στην αρχή δημιουργήθηκε με αφορμή τον βρώμικο πόλεμο στο Βιετνάμ και που στη συνέχεια έβαλε ζητήματα καθεστωτικά.
Ολα αυτά μετά το φινάλε της τελευταίας σκηνοθεσίας του «The Company You Keep», που όλοι στη Μόστρα κόβουν το κεφάλι τους ότι θα εξασφαλίσει κάμποσες υποψηφιότητες για Οσκαρ (και βεβαίως συντόμως θα προβληθεί εν Ελλάδι).
Οπου ο Ρέντφορντ ως αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγορείται από νεαρό ρεπόρτερ (Σία ΛεΜπουφ) ότι στο παρελθόν είχε λάβει μέρος σε ληστεία τύπου Μπάαντερ-Μάινχοφ. Για τις ανάγκες του «λαϊκού αγώνα».
Εκείνος, ο Ρέντφορντ, βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αν καταδικαστεί, η κόρη του θα μείνει ορφανή. Αν στο δικαστήριο ομολογήσει την αλήθεια, τότε θα γίνει χαφιές. Κάτι που σιχαινόταν όλη του τη ζωή… Επομένως ένα πράγμα πρέπει να κάνει. Να ψάξει να βρει παλιά ερωμένη του (Τζούλι Κρίστι). Γιατί εκείνη και όχι εκείνος είχε πάρει μέρος στη ληστεία. Και για να ανακαλύψει τα ίχνη της αρχίζει να χτυπάει τις πόρτες παλιών συντρόφων. Του Νικ Νόλτι. Του Ρίτσαρντ Τζένκινς, ενός πανεπιστημιακού καθηγητή και εγκέφαλου της Οργάνωσης Wheather Underground. Και φυσικά της Σούζαν Σαράντον. Ετσι αρχίζει ένα σκοτεινό θρίλερ. Που θυμίζει «Τρεις ημέρες του Κόνδορα».
Μετά την «Υποπτη συνωμοσίας» για τη δολοφονία του Εϊμπραχαμ Λίνκολν, πάλι ένα κεφάλαιο της αμερικανικής Ιστορίας.
«Ναι, γιατί σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες η Αμερική δεν έχει Ιστορία. Σκαλίζω λοιπόν να μάθω την αλήθεια».
Υπήρξατε μέλος αυτής της αριστερής οργάνωσης;
«Ναι, ήμουν μαζί τους ιδεολογικά γιατί πίστευα πως οι ιδέες τους ήταν σωστές. Δεν μπορείς, λόγου χάριν, να υποστηρίζεις την ελευθερία και την ίδια στιγμή να επιβάλλεις λογοκρισία. Αυτό είναι υποκρισία. Διαφωνούσα όμως με τις μεθόδους της οργάνωσης, δηλαδή με τη βία. Πίστευα ότι η βία είναι μια επιλογή αυτοκαταστροφής».
Μέχρι και τον Λευκό Οίκο είχαν απειλήσει ότι θα βομβαρδίσουν. Μάλιστα λέγεται ότι και ο Ομπάμα πριν εκλεγεί ήταν Weatherman.
«Βλακείες και ύποπτα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη».
Ποιες οι διαφορές ανάμεσα σε έναν ρεπόρτερ του σήμερα με τον αντίστοιχο της δεκαετίας του εξήντα και του εβδομήντα;
«Αφθονες. Και οι δύο όμως στο βάθος ψάχνουν να βρουν και να αποκαλύψουν δημοσίως την αλήθεια. Η αλήθεια τούς ενώνει. Αυτό σημαίνει αληθινή δημοσιογραφία».
Στην ταινία η ηρωίδα που υποδύεται η Σούζαν Σαράντον λέει ότι η βία είναι η μόνη επιλογή.
«Ναι, η βία είναι το τελευταίο καταφύγιο. Εγώ όμως δεν συμφωνώ. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλές μορφές βίας. Οπως η συναισθηματική. Αν ο ήρωας που υποδύομαι στην ταινία μπει στη φυλακή, τότε ασκείται πάνω του συναισθηματική βία γιατί θα χάσει το παιδί του».
Δεν πιστεύετε ότι σήμερα η βία ασκείται με τον Οικονομικό Πόλεμο;
«Φυσικά. Αλλά να ξέρετε, ό,τι και να γίνει, στο τέλος οι πλούσιοι θα παραμείνουν πλούσιοι και οι φτωχοί φτωχοί. Και η κατάσταση να αλλάξει, στο βάθος η ουσία θα παραμείνει ίδια».
Μετά τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, το χάος. Ετσι κι αλλιώς η φετινή 69η Μόστρα της Βενετίας πλησιάζει στο φινάλε της. Αύριο το βράδυ θα μάθουμε τον νικητή του Χρυσού Λέοντα. Και μετά θα τον ξεχάσουμε. Γιατί οι αληθινές ταινίες κρίνονται από τον χρόνο και ελάχιστα από τα βραβεία. Ragazzi Ciao!
