Σαν να ήταν σημαδεμένη από την αρχή η τράπουλα. Καθώς η κωμωδία «Νεφέλες», την οποία επέλεξε ο Νίκος Μαστοράκης για την πρώτη φετινή καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού, είχε γραφτεί με στόχο να γελοιοποιήσει τον παρεξηγημένο φιλόσοφο της αρχαίας Αθήνας Σωκράτη και τους σοφιστές. Δεν είναι τυχαίο δε πως στη διάρκεια του χρυσού αιώνα του Περικλή είχε χρησιμοποιηθεί ως ενοχοποιητικό στοιχείο στη δίκη του Σωκράτη.

Στοιχεία από την οποία, στην κατά Πλάτωνα εκδοχή της «Απολογίας Σωκράτους», εμβόλισε ο σκηνοθέτης στον κωμικό λόγο με έναν αφηγητή από μικροφώνου (Γιάννης Νταλιάνης). Φωτίζοντας ίσως και μια άλλη πλευρά: πως πέρα από τη στρεψοδικία μέσω του ρητορικού – άδικου – λόγου, την οποία διδάσκει ο Σωκράτης στον ήρωα της αριστοφανικής κωμωδίας Στρεψιάδη, ελλοχεύει πάντα και το παλαιόθεν γνωστό πως η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της – και εν προκειμένω τους φιλοσόφους της.

Τούτος ο Σωκράτης (ο απολαυστικός Αλέξανδρος Μυλωνάς) ήταν αρκούντως γελοιοποιημένος στην εικόνα του – την οποία ανέλαβε συνολικά, υπογράφοντας και τα σκηνικά και κοστούμια, ο Νίκος Μαστοράκης. Με ξανθιά περούκα, κολλητά τζιν, τακούνια και στυλ… Σόφης Ζανίνου. «Να σου δογματίσω» έλεγε με περισπούδαστο ύφος στον Στρεψιάδη (τον ασφαλή στις μανιέρες του Γιάννη Μπέζο, που χειροκροτήθηκε συχνά) με φόντο το αφαιρετικό, σχεδόν βιομηχανικό σκηνικό στο χρώμα της άμμου. Πως «δεν υπάρχει Θεός» ή πως το τρίπτυχο της φιλοσοφίας είναι «Χάος, Νεφέλες και Γλώσσα» (όπου οι δεύτερες κατεβαίνουν με τη μορφή Χορού από… νύφες με τούλια και επανέρχονται, επίμονα, συνεχώς).

Αλλά και πως «ηθικό είναι μόνο αυτό που σε συμφέρει», όπως έμαθε στη διάρκεια της δικής του μαθητείας στους κόλπους των «δήθεν» σοφιστών ο γιος τού Στρεψιάδη, ο άσωτος Φειδιππίδης με την αφάνα και τα παντοφλάκια πασχαλίτσες (ο ξεκαρδιστικός Μάκης Παπαδημητρίου), που αγαπάει τις μοτοσικλέτες και την ασωτία αυξάνοντας τα χρέη.

Τα μαθήματα στρεψοδικίας ή λαμογιάς εις βάρος των δανειστών, που πληρώνει αδρά ο Στρεψιάδης και για τον γιο του, βρήκαν την κορύφωσή τους στη «μάχη» Δίκαιου Λόγου (ο Νίκος Ψαρράς σε ρόλο… Χατζηχρήστου) και Αδικου Λόγου (Προμηθέας Αλειφερόπουλος σε ρόλο… πολιτικού α λα Ανδρέας Παπανδρέου). Οπου οι ατάκες δίνουν και παίρνουν, ακόμη και για τον Δία που έριξε τον πατέρα του Κρόνο στα Τάρταρα, που «τότε ήταν μέρος για παραθερισμό». Μέχρι που ο Φειδιππίδης, ως γιάπης της ρητορικής διαστρέβλωσης πλέον, με ένα μαστίγιο στο χέρι, χαρίζει στο χρυσαυγιτικό παράγγελμα «Εγέρθητω» το αδελφάκι του… «Παλουκώθητω» και όπου «Οποιος έχει μαστίγιο έχει και μικρόφωνο – αυτή είναι η νέα ελευθερία του λόγου».

Τελευταία Νέα