Αναζήτηση
«Το φεγγάρι είναι κόκκινο», «Θάλασσα πλατιά», «Πόλη μαγική», «Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων». Ολα και πολλά ακόμη δημιουργίες του Μάνου Χατζιδάκι. Ετοιμαστείτε να τις ακούσετε αλλιώς: παιγμένες στη γλώσσα της τζαζ σε τρεις καλοκαιρινές βραδιές στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής, ο οποίος για τρεις Παρασκευές θα μεταμορφωθεί σε όαση μουσικής και δροσιάς.
Μάλιστα την ενορχήστρωση έχει αναλάβει ένας μουσικός που κινείται με άνεση τόσο στον χώρο της κλασικής μουσικής όσο και της τζαζ, έχει θητεύσει πλάι σε σπουδαία ονόματα της διεθνούς τζαζ σκηνής, όπως ο Αλεξ Φόστερ και ο Αντι Σέπαρντ, αλλά και με την αφρόκρεμα της ελληνικής σκηνής, ο Δημήτρης Καλαντζής.
«Η τζαζ δεν είναι ρεπερτόριο, αλλά τρόπος να παίζει, να σκέφτεται και να αισθάνεται κανείς τη μουσική», λέει ο πιανίστας που με τη Soul Station Band αλλά και το κουιντέτο του (Dimitris Kalantzis Quintet) έχει αναλάβει να ντύσει μουσικά τον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής με μελωδίες των Γιάννη Σπάρτακου, Κώστα Γιαννίδη, Γιώργου Μουζάκη, Τάκη Μωράκη, Νίκυ Γιάκοβλεφ που θα συνομιλήσουν με τζαζ συνθέσεις και αφιερώματα στον Μπένι Γκόλσον και στον Μάνο Χατζιδάκι.
Ειδικότερα, την Παρασκευή 13 Ιουλίου η συναυλία της Soul Station Band έχει τον τίτλο «Back Home Blues», μια τζαζ ματιά πάνω σε κομμάτια παλαιότερων ελλήνων συνθετών (Γιάννης Σπάρτακος, Κώστας Γιαννίδης, Γιώργος Μουζάκης, Τάκης Μωράκης, Νίκυ Γιάκοβλεφ) σε συνομιλία με κλασικές τζαζ συνθέσεις των Τσάρλι Πάρκερ, Κόουλ Πόρτερ, Τελόνιους Μονκ, Τζορτζ Γκέρσουιν και άλλων.
Την επόμενη Παρασκευή 20 Ιουλίου η βραδιά με τίτλο «Whisper Νot» αποτελεί αφιέρωμα στον σαξοφωνίστα και συνθέτη της τζαζ Μπένι Γκόλσον, ενώ την τρίτη Παρασκευή (27 Ιουλίου) οι βραδιές στον Κήπο κορυφώνονται με ένα αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι που φέρει τον τίτλο της ομώνυμης συλλογής του κουιντέτου του Δημήτρη Καλαντζή, η οποία απέσπασε θετικότατες κριτικές και έχει γίνει χρυσή: «Ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά την τζαζ».
Μάλιστα, τον περασμένο Ιανουάριο η συναυλία στο Μέγαρο με τον τίτλο «Ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά την τζαζ» που διηύθυνε ο Μίλτος Λογιάδης έγινε σε ρυθμό αστραπής σολντ άουτ, ενώ η ουσία της δουλειάς αυτής συνοψίζεται στα λόγια του Δημήτρη Καλαντζή: «Η δουλειά αυτή δεν φιλοδοξεί να είναι κάποια διασκευή. Δεν χρειάζεται. Προέκυψε απλά, σαν φυσική διαδικασία, από την ανάγκη μας να τραγουδήσουμε τη μουσική αυτή που χαράχτηκε στις καρδιές μας από μικρά παιδιά στη δική μας καθομιλουμένη γλώσσα, την τζαζ. Η ουσία και η διάθεση των κομματιών του Μάνου είναι πάντα εκεί και εμείς κάθε φορά ευτυχείς να τα ανακαλύπτουμε. Ξανά και ξανά».
