«Δώρο Πάσχα; Χαλάει τη γεύση της ανταγωνιστικότητας, ρε φίλε». Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς τους υπαλλήλους της τρόικας, αλλά πάντως όχι για ασυνέπεια. Αν το πρόγραμμά τους είναι λάθος, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς που το υφίστανται.

«Θέλετε και μισθούς Bόρειας Ευρώπης, ενώ δεν υπάρχει πρόσωπο;». Στην Πορτογαλία βολεύονται με 566 ευρώ κατώτατο μισθό και τραγουδάνε κι ένα φάντος, που λέει ο λόγος. Κάπου εκεί ετοιμάζεται να μας μεταφέρει μισθολογικώς το κλιμάκιο των υπαλλήλων των δανειστών μας.

Οι τροϊκανοί είναι πολύ ψαγμένοι: για κάθε παροχή – παροχή θεωρείται πλέον και ο μισθός, έτσι; – έχουν φάει τον κόσμο κι έχουν βρει πού είναι τα πράγματα χειρότερα από ό,τι στην Ελλάδα. Και υπερηφάνως λένε στους υπουργούς «ορίστε το καλό παράδειγμα για εσάς».

Είπαμε λοιπόν: η Πορτογαλία έχει χαμηλό μισθό – να τους αντιγράψουμε. Η Ισπανία έχει 22% ανεργία – να τους ξεπεράσουμε. Η Γερμανία έχει λίγες ώρες εργασίας – εντάξει, λέμε και κανένα αστείο να περνάει η ώρα…

Εν τω μεταξύ, η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη κι από τα σχέδια της τρόικας: σε διάφορα καφέ της Αθήνας, οι υπάλληλοι δουλεύουν οκτάωρο και πληρώνονται για τετράωρο – και μάλιστα, τετράωρο «κουρεμένο». Με PSI μισθοδοτούνται οι άνθρωποι.

Η Αφρική απέναντι

Τώρα, τι θα γίνει στην αγορά με τέτοιες αμοιβές, καλύτερα να μην το συζητάμε. Διότι ναι μεν στην Πορτογαλία παίρνουν 566 ευρώ τον μήνα, αλλά εκεί οι τιμές των προϊόντων δεν έχουν ενσωματώσει καμιά 15αριά αυξήσεις της ΔΕΗ, ούτε πέντε – έξι έκτακτες εισφορές.

Μικροί μισθοί, μεγάλες τιμές: το δίδυμο της συμφοράς. Θα το θυμηθούμε μόλις ακούσουμε ότι οι εισπράξεις από ΦΠΑ μειώθηκαν δραματικά, ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού έπεσαν έξω και θα χρειαστεί – έκπληξη – να πάρουμε κάποια συμπληρωματικά μέτρα.

Ποιο θα είναι τότε το παράδειγμα; Η Πορτογαλία θα είναι πλέον υψηλόμισθη, η Ισπανία θα έχει σχετικά χαμηλή ανεργία. Απέναντι όμως από αυτές τις χώρες απλώνεται η Αφρική!