Κάπου 65.000 αρνητικά αποτελούν το αρχείο ενός σημαντικού, αλλά κάπως ξεχασμένου φωτογράφου: του Δημήτρη Παπαδήμου. Οι πληροφορίες μας για τους αιγυπτιώτες φωτογράφους δεν είναι επαρκείς, ωστόσο ο Παπαδήμος δεν ήταν απλώς ένας καταξιωμένος φωτογράφος της εποχής του.

Ηταν, σύμφωνα με μαρτυρίες που έχουν τα εχέγγυα της αξιοπιστίας, ο φωτογράφος της ελληνικής παροικίας που ξέφυγε από τα στενά επαγγελματικά πρότυπα και ξανοίχτηκε με επιτυχία στην καλλιτεχνική και την ταξιδιωτική φωτογραφία. Ηταν επίσης ένας «πλάνης φωτογράφος», πράγμα σπάνιο στην εποχή του, καθώς και ο τελευταίος – πιθανότατα – φωτογράφος του αιγυπτιώτικου ελληνισμού που άφησε τη γενέτειρά του, το Κάιρο, για να εγκατασταθεί οριστικά – το 1956 – στην Ελλάδα.

Φωτογραφίες από την Ελλάδα και την Αίγυπτο κυρίως, φωτογραφίες όμως και από την Κύπρο και τη Μάλτα, αλλά και από την Γκάνα, όπως επίσης και από τη Μέση Ανατολή: από το Ισραήλ, την Ιορδανία, τον Λίβανο. Γιατί ο Δημήτρης Παπαδήμος, που κατατάχθηκε εθελοντής κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις ελληνικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, για να πάρει σύντομα απόσπαση ως στρατιωτικός φωτογράφος στο υπουργείο Τύπου της εξόριστης κυβέρνησης, ακολούθησε επιχειρήσεις από το Ελ Αλαμέιν μέχρι την Παλαιστίνη, για να φτάσει εν τέλει μέχρι και το Ρίμινι, μαζί με την 3η Ορεινή Ταξιαρχία.

Στα Δεκεμβριανά κατέγραψε με τον φακό του τη φρίκη των συγκρούσεων στους δρόμους. Και αργότερα, στην κυρίως αθηναϊκή του περίοδο, έκανε και θαυμάσια πορτρέτα γνωστών ελλήνων και φιλελλήνων καλλιτεχνών, συγγραφέων, ανθρώπων των γραμμάτων με τους οποίους συνδέθηκε. Από τον Γιώργο Σεφέρη και τον Γιώργο Κατσίμπαλη μέχρι τον Λόρενς Ντάρελ και τον Φίλιπ Σέραρντ. Από τη Μελίνα Μερκούρη μέχρι την Ελλη Λαμπέτη. Και από τον Μίνω Αργυράκη και τον Γιάννη Τσαρούχη μέχρι τον Ζαν Κοκτό.

Ολα αυτά το κοινό της Αθήνας θα έχει τη δυνατότητα να τα δει από κοντά, στην πρώτη αναδρομική έκθεση του φωτογράφου που έφυγε από τη ζωή το 1994, σε ηλικία 76 ετών. Την οργανώνει το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης στο Μέγαρο Εϋνάρδου, έχοντας κάνει μια επιλογή διακοσίων φωτογραφιών από το ογκώδες αυτό αρχείο. Φωτογραφίες που, όπως αναφέρουν οι διοργανωτές, έχουν «ματιά βαθιά ανθρώπινη, αποφεύγοντας τη γραφικότητα».

Την έκθεση συνοδεύει λεύκωμα με 504 φωτογραφίες και κείμενα των Κωστή Λιόντη, Ματθίλδης Πυρλή, Βασιλικής Χατζηγεωργίου, Χέμπα Φαρίντ.

Τελευταία Νέα