«Δεν είναι ευχάριστο ένας κληρικός να βρίσκεται στη φυλακή», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος αφού επισκέφθηκε τον προφυλακισμένο ηγούμενο Εφραίμ. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τον οποιονδήποτε. Δεν είναι ευχάριστο να βρίσκεται στη φυλακή ένας τραπεζίτης, ένας εργολάβος οικοδομών ή μια καταχρεωμένη οικοκυρά. Η φυλακή θεωρείται, κατά γενική ομολογία, δυσάρεστο πράγμα, αν και στην περίπτωση του τραπεζίτη, του εργολάβου ή της οικοκυράς κανείς δεν θα βγει να πει πως με τη φυλάκισή τους θίγεται το τραπεζικό σύστημα, η οικοδομική δραστηριότητα ή τα καταχρεωμένα νοικοκυριά, που ούτως ή άλλως κατά διαόλου πάνε.

Απ’ αυτήν την άποψη, και σύμφωνα με τη λογική του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, ο κληρικός αποτελεί εξαίρεση, διότι «ο κληρικός πρέπει πάντα να είναι το φως που να φωτίζει όλους και όχι να φτάνει στο σημείο να φυλακίζεται». Καμία αντίρρηση. Απλώς αναρωτιέσαι μήπως ο κληρικός θα έπρεπε να έχει συμμορφωθεί με τον φωτεινό του προορισμό πριν φτάσει να φυλακιστεί. Οπως και κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση με το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Ιερά Σύνοδος: «Το γεγονός τούτο έχει καίρια πλήξει το κύρος της Εκκλησίας μας και δικαιολογημένως έχει βαθύτατα λυπήσει το ορθόδοξο πλήρωμα».

Το ίδιο βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς και για έναν υπουργό ή έναν βουλευτή, αν κάποτε, σε έναν άλλο κόσμο και μια άλλη ζωή, τύχει και βρεθεί στη φυλακή. Σε μια τέτοια, μακριά από μας, περίπτωση δικαιούσαι να συμπεράνεις πως δεν είναι ευχάριστο πράγμα. Κάτι τέτοιο θα έπληττε καίρια το κύρος του κοινοβουλευτισμού, αφού ο ρόλος του εκπροσώπου του Εθνους είναι να καταυγάζει το φως της δημοκρατίας και όχι να φυλακίζεται. Ευτυχώς όμως, θα πείτε, οι πολιτικοί ταγοί της δημοκρατίας μας έχουν προνοήσει και, ψηφίζοντας τους κατάλληλους νόμους, κατάφεραν να προστατεύσουν τους πολίτες από το δυσάρεστο αίσθημα που θα τους προκαλούσε η παρουσία ενός εκλεγμένου εκπροσώπου τους στη φυλακή. Το πιθανότερο δε είναι ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις της Ιεραρχίας στους νομοθέτες απευθύνονται, που φρόντισαν να απαλλάξουν τους ψηφοφόρους από το άγχος τέτοιων δυσάρεστων γεγονότων ενώ αμέλησαν την προστασία του χριστεπώνυμου πληρώματος.

Εκτός πια κι αν πρόκειται για δυναμική παρέμβαση της Εκκλησίας με στόχο την αναθεώρηση των βάσεων της καταπονημένης και ελάχιστα αξιόπιστης ποινικής μας δικονομίας. Και για να μη νομισθεί πως φιλοδοξώ κι εγώ να κατασκευάσω τη δική μου θεωρία συνωμοσίας εκμεταλλευόμενος την κατεστημένη παράνοια, παραπέμπω σε δηλώσεις του πρώην Μητροπολίτη Ζακύνθου κυρίου Χρυσοστόμου. Κατ’ αυτόν, όλα αυτά είναι ημίμετρα. Αν θέλουμε να επιτύχουμε την οριστική εξάλειψη του κακού, οφείλουμε να στήσουμε αγχόνες από τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας ώς τη λεωφόρο Αμαλίας και σ’ αυτές να κρεμάσουμε έναν από κάθε σινάφι. Δεν ξεκαθάρισε αν η επιλογή του απαγχονιστέου εκπροσώπου θα γίνεται με ψηφοδόχο κάλπη ή απλώς διά βοής. Ομως αυτό είναι λεπτομέρεια.

Ολα αυτά σε απάντηση όσων ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία μας δεν συμμετέχει ενεργά στον αγώνα που κάνει ο ελληνικός λαός για να σταθεί στα πόδια του.