«Ηρωας»

Για να λέµε τα πράγµατα µε το όνοµά τους και να µην κρυβόµαστε πίσω από τη χερούκλα του θείου Οσκαρ. Μπροστά στον «Ηρωα», αυτή την απόλυτη, µαγευτική, µοναδική στο είδος της µυθική τοιχογραφία ιπτάµενων πολεµικών τεχνών του Ζανγκ Γιµού, το «Wo hu cang long» (Τίγρης και Δράκος)

του Ανγκ Λι και των τεσσάρων Οσκαρ µοιάζει µε απλή οδοντόπαστα!

Ο Ζανγκ Γιµού (του 1951) µέχρι τότε, δηλαδή το 2002, απόλυτος άρχων του κινέζικου κινηµατογράφου. Κατεβαίνει φουριόζος µε την πληρέστερη οµάδα όλων των ασιατικών εποχών. Υπήρχε λόγος. Η τίγρη άρχισε να καθαρίζει τα δόντια της µε τις οδοντογλυφίδες των Δυτικών. Ετσι ακριβώς. Προσέξτε σύνθεση. Αρχηγός στη φωτογραφία _ σε µια από τις πιο εκθαµβωτικές των τελευταίων είκοσι ετών _ ο Κρίστοφερ Ντόιλ από την Αυστραλία. Ο ίδιος που το 2004 υπογράφει το «2046» του Γουόνγκ Καρ Βάι, αφήνοντας όλους τους τεχνικούς, όλων των κρατών, να χάσκουν µε το στόµα ανοικτό. Σαν καλλιτέχνης αληθινός, ορµάει στον καµβά και ζωγραφίζει µε χρώµατα «ζωντανά». Το κόκκινο, το λευκό, το γαλάζιο χορεύουν ταγκό, βαλς, ροκ, ραπ. Κάθε µελαγχολικό, ερωτικό, επιθετικό, ηρωικό αλλά και ξέφρενο ρυθµό. Το βλέµµα µου να «τυφλώνεται» κάθε λεπτό. Πάµε στο cast. Πρώτος στη σειρά ο πασίγνωστος Τζετ Λι (του 1963), που συνήθως παίζει σε σπαγγέτι πολεµικών τεχνών. Ο Ζανγκ Γιµού τον «καθαρίζει», τον «σκουπίζει», τον εµψυχώνει και τον αναγορεύει στον καλύτερο µονοµάχο όλων των ταινιών. Από κοντά ο Τόνι Λενγκ, ο γόης της «Ερωτικής επιθυµίας» του Γουόνγκ Καρ Βάι. Από κοντά η κούκλα Μάγκι Τσενγκ. Από κοντά και η άρτι αφιχθείσα Ζανγκ Ζιγί, τότε µόλις 23 Μαΐων, ως ηρωίδα µε το όνοµα «Σελήνη». Ολόκληρο το µεγαθήριο της κινέζικης κινηµατογραφίας στα πόδια του Ζανγκ Γιµού. Σε πλήρη σύνθεση, ετοιµότητα και αποδοτικότητα η κίτρινη «Μπαρτσελόνα». Τώρα θα σας δείξουµε αεροπλανικά κόλπα µε ιστορική γνώση και άφθονο µυαλό. Και τα έδειξαν και µε κατέκτησαν!

Ολο το «σώµα», η ανάσα, ο ιδρώτας της πλοκής, φωνάζουν στον θεατή: Η ισχύς εν τη ενώσει. Και ισχύς, δύναµη και εξουσία ούτε στα καλύτερά µας όνειρα δεν γίνονται χωρίς αίµα και βία. Τόσο απλά, τόσο δραµατικά. Το στόρι, επινοηµένο από µείγµα Ιστορίας και Μυθολογίας, πάει κάπως έτσι: Στην αρχαία Κίνα. Διαιρεµένη σε επτά βασίλεια. Και γι’ αυτό κουρελιασµένη, ταραγµένη, εύθραυστη και ευάλωτη σε κάθε ξένη εισβολή. Ενας ακατανίκητος _ µέχρι εκείνη τη στιγµή _ εκτελεστής και µονοµάχος (Τζετ Λι)

µε το όνοµα Νameless, δηλαδή χωρίς όνοµα, δηλαδή συµβολικά η αφρόκρεµα του κινέζικου λαού, µπροστά στον βασιλιά Qin (Νταοµίνγκ Τσεν). Οχι κοντά, αλλά εκατό βήµατα µακριά. Αυτή η βασιλική διαταγή. Ο «χωρίς όνοµα» σε πλήρη υποταγή. Ο µονοµάχος λοιπόν αρχίζει να εξιστορεί στον αφέντη του τα τρία πρωτοφανή κατορθώµατά του. Πώς δηλαδή έπειτα από µονοµαχία Μan to Μan εξόντωσε τρεις κορυφαίους, ανυπέρβλητους, µυθι κούς για τα κατορθώµατά τους µονοµάχους. Κατά σειρά: Τον «Ουρανό» (Ντόνι Γεν), το «Ιπτάµενο χιόνι» (Μάγκι Τσενγκ) και το «Σπασµένο σπαθί» (Τόνι Λενγκ). Κάθε φορά ο βασιλιάς µένει εµβρόντητος από τις διηγήσεις του υποτελούς εκτελεστή του. Κάθε φορά τον επιβραβεύει για τον θρίαµβό του. Και κάθε φορά του επιτρέπει να τον πλησιάσει πιο κοντά. Από τα εκατό βήµατα στα είκοσι, µέχρι που θα φτάσει στον θρόνο του βασιλιά. Ολα αυτά εντελώς συµβολικά. Και κάθε φορά, µε κάθε διήγηση, ο Ζανγκ Γιµού σκηνοθετεί σαν χορογραφία τις εναέριες µονοµαχίες και τα φλας µπακ.

Ετσι ο «χωρίς όνοµα», ο λαός δηλαδή, καταφέρνει µε τη βία και τη νίκη να ενώνει τα κοµµάτια της Κίνας. Αλλά και κάθε φορά η δύναµή του γίνεται επικίνδυνη για τον θρόνο του Qin. Τώρα, ο Νameless µε το σπαθί του έχει φτάσει µισή ανάσα από την εξουσία του βασιλιά.

Τώρα, που διεκπεραίωσε άριστα το καθήκον του και ένωσε τη χώρα, ο Νameless πρέπει από τον στρατό να εκτελεστεί και στη συνέχεια µε τιµές και δόξα στο χώµα να ενταφιαστεί. Γιατί µόνον ένας κυβερνάει και µόνον ο λαός εκτελεί. Η τροµερή και ακατανίκητη δύναµη του «Ηρωα» είναι η οµοιογενής, συµπυκνωµένη και εξαίσια αισθητικά µαστορεµένη σύνθεση τριών πραγµάτων µαζί. Την ίδια στιγµή. Απόλαυση εικαστική. Αction χωρίς αναπνοή. Και διδάγµατα από την Ιστορία και τη Διαλεκτική. Υποκλίνοµαι στον ποιητή!

Η ταυτότητα


§ Πρωτότυπος τίτλος:

Υing xiong § Ετος: 2002 § Είδος: Μυθικό έπος § Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιµού § Σενάριο: Φενγκ Λι, Μπιν Γουάνγκ, Ζανγκ Γιµού § Cast: Τζετ Λι, Τόνι Λενγκ, Μάγκι Τσενγκ, Ζανγκ Ζιγί, Ντόνι Γιεν, Ντάοµινγκ Τσεν § Φωτογραφία: Κρίστοφερ Ντόιλ