Μ.Ν.: Θα ήθελα να με θυμούνται ως έναν άνθρωπο του θεάτρου που ασχολήθηκε με όλες τις μορφές της τέχνης που προϋποθέτει, που δεν ήταν ούτε δήθεν ούτε κιτς. Θεωρούσε μάλιστα ότι το θέατρο αφορά στον πολύ κόσμο και προσπάθησε ν΄ ανεβάσει την ποιότητα του θεάτρου για το μεγάλο κοινό. Θα ήθελα όμως τελειώνοντας να προσθέσω κάτι που αφορά στον Θεόδωρο Πάγκαλο αλλά και σε όλους τους πολιτικούς. Πιστεύω πως η κυβέρνησή του κάνει πολύ σωστά και μεγάλα βήματα σε μια τραγική, κυριολεκτικά, εποχή. Αλλά πιστεύω, επίσης, ότι αυτό που ζητάει ο έλληνας πολίτης τούτη τη στιγμή, μα δεν το καταλαβαίνουν οι πολιτικοί, είναι να δει μια φορά να μη γίνεται αντιπολίτευση τη στιγμή της κρίσης, ούτε και κομματική διαφήμιση. Να δει στις κρίσιμες στιγμές και στις μεγάλες αποφάσεις, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, να λένε όλοι μαζί: «Ναι, συμφωνούμε, είναι πολύ καλό αυτό που κάνει η κυβέρνηση». Τα κόμματα δεν καταλαβαίνουν ότι δεν ανεβαίνει η Νέα Δημοκρατία ή το ΚΚΕ με το να βρίζουν. Χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι.

Θ.Π.: Τη δυνατότητα ανάλυσης που έχει η Μιμή, η οποία δεν είναι ούτε κομματικό στέλεχος ούτε πολιτική επιστήμων, δεν την έχουν οι ηγέτες των κομμάτων αυτών, ενώ βλέπουν ότι μέσα σε πρωτοφανείς δύσκολα συνθήκες, ό,τι και να λένε, δεν υπάρχει καμιά βελτίωση της θέσης τους. Ακουσα σήμερα έναν εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να λέει πως μειώθηκε η διαφορά ανάμεσα στο κόμμα του και το ΠΑΣΟΚ κατά δυόμισι πόντους. Και δεν καταλαβαίνει ότι οι δυόμισι αυτοί πόντοι δεν πήγανε στη Νέα Δημοκρατία, πήγανε στο «δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ». Ξέρω ότι είμαι αντιπαθέστατος σ΄ έναν αριθμό πολιτών, γιατί δεν τους αρέσει να λέει κανείς την αλήθεια. Να λέει δηλαδή ότι ζούμε από ξένα χρήματα, ότι είμαστε εξαρτημένοι και ότι δεν γίνεται αλλιώς. Είναι μια πολύ σκοτεινή περίοδος στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας, που θα την ξεπεράσουμε βεβαίως. Ακουσα προχθές τον κύριο Τσίπρα να λέει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος: Ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη, πολιτιστική ανανέωση. Πολύ ωραία πράγματα. Αλλά και ο Παράδεισος υπάρχει επίσης γεμάτος με λουλούδια, έχει τη γνωστή μηλιά και πρέπει να αποφεύγεις το φίδι. Ομως δεν γνωρίζω κατά πού πέφτει η πόρτα του Παραδείσου.