Ο βαθύς βόμβος του ισραηλινού ελικοπτέρου επανέρχεται συχνά στις σελίδες του μυθιστορήματος του Ματ Ρις υπενθυμίζοντας το πεδίο στο οποίο εκτυλίσσεται: την τραγική πόλη της Βηθλεέμ, με φόντο μια κατεχόμενη Παλαιστίνη
Εδώ, η αστυνομική ιστορία- που πλάθεται με ρέουσα γραφή από τον βρετανό συγγραφέα, δημοσιογράφο στη Μέση Ανατολή, μοιάζει να είναι μόνο η αφορμή για να μιλήσει ο συγγραφέας για το πολύπλοκο παλαιστινιακό θέμα, την αντιπαράθεση και τον διαρκή πόλεμο με το Ισραήλ, τις εσωτερικές έριδες μουσουλμάνων και χριστιανών παλαιστινίων, την Ιντιφάντα, την τρομοκρατία και τον τρόπο που βλέπουν οι ξένοι μια διαμάχη με θύματα, ακρωτηριασμένους και ξεριζωμούς.

Στο κέντρο του μυθιστορήματος- πούρα λογοτεχνία με μεταφορές και εικόνες- τίθεται ο ορθολογιστής Ομάρ Γιούσεφ, δάσκαλος στο Σχολείο Θηλέων των Ηνωμένων Εθνών της Βηθλεέμ, μακριά από φανατισμούς και θρησκοληψίες.

Οταν ένας παλιός του μαθητής, ο Τζορτζ Σαμπά, συλλαμβάνεται με την κατηγορία του δωσιλογισμού εναντίον του Λουάι Αμπντέλ Ραχμάν (που συμμετέχει στην παλαιστινιακή αντίσταση και δολοφονείται μυστηριωδώς), το πνεύμα του ντετέκτιβ ξυπνάει μέσα στον Ομάρ και αποφασίζει να αποκαλύψει την πλεκτάνη. Καθώς αναπτύσσεται η πλοκή και οι χαρακτήρες προστίθενται στο παζλ, πλάι στην ιστορία ο Ρις ξετυλίγει τα διαχρονικά ερωτήματα για τον πόλεμο, τη ζωή, τον θάνατο. Ενα τέτοιο ερώτημα κάνει η Ντιμά, η γυναίκα του Λουάι, πάνω απ΄ τη σορό του. «Γιατί ο αγώνας της Παλαιστίνης να είναι πιο σημαντικός γι΄ αυτόν από την ευτυχία και την αγάπη τους;». Και βέβαια, στον αιματοβαμμένο κήπο της Παλαιστίνης ανθούν τα πάντα. Οπως ο Χουσεΐν Ταμάρι, αρχηγός των Ταξιαρχιών Μαρτύρων, της ένοπλης έκφρασης των μουσουλμάνων Παλαιστινίων που απαιτεί εκδίκηση για τον Λουάι και τον αποκαλεί «μάρτυρα»- σε αντίθεση με τον ορθολογιστή Ομάρ που πιστεύει πως ο «μάρτυρας» είναι απλά ο τρόπος για να προστατευθεί κάποιος από τον φόβο του θανάτου.

Εδώ, με αριστοτεχνικό τρόπο ο συγγραφέας- που δεν αποφεύγει κάποιες απλουστεύσεις για το δράμα της Παλαιστίνης και την ετερόκλητη αντίσταση κατά των Ισραηλινών- βάζει στο στόρι κι άλλους πρωταγωνιστές, όπως τον αινιγματικό αρχηγό της Αστυνομίας της Βηθλεέμ, Χαμίς Ζεϊντάν, την Ντιμά που κι αυτή στη συνέχεια μυστηριωδώς δολοφονείται, αλλά και τον αδίστακτο Τζιχάντ Αουντέ, το πρωτοπαλίκαρο του Ταμάρι που θυμίζει κάτι από τον Σαντάμ Χουσεΐν στην όψη.