Ο Χρήστος Λαμπράκης υπήρξε ένας πρωτοπόρος της δημοσιογραφίας. Για πέντε συνεχείς δεκαετίες έμεινε συνεπής στις επάλξεις της ενημέρωσης δίνοντας μέσα από τις εφημερίδες του τη μάχη για τη Δημοκρατία στις δύσκολες περιόδους που γνώρισε η χώρα.

ΕΔΩΣΕ φωνή και εξέφρασε το μεγάλο δημοκρατικό κίνημα της δεκαετίας του ΄60 συντασσόμενος με τον Γέρο της Δημοκρατίας και τον ανένδοτο αγώνα. ΣΤΗ διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε για τις ιδέες του, χωρίς όμως ποτέ να σταματήσει να δίνει τη μάχη μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες της λογοκρισίας που επέβαλε η στρατιωτική χούντα.

ΣΤΗ μεταπολίτευση «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΤΟ ΒΗΜΑ» υπήρξαν οι κατ΄ εξοχήν εκφραστές της Κεντροαριστεράς και του κινήματος της αλλαγής, πάντοτε κάτω από την καθοδήγηση του Χρήστου Λαμπράκη.

ΩΣ το τέλος της ζωής του υπήρξε πάνω απ΄ όλα δημοσιογράφος. Ήταν όμως ταυτόχρονα ένας παθιασμένος ιδεολόγος της προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και ένας λάτρης της μουσικής.

ΜΕΣΑ από τη δημιουργία του κοινωφελούς Ιδρύματος Λαμπράκη- στο οποίο μεταβίβασε μεγάλο μέρος της περιουσίας του- θέλησε να δημιουργήσει έναν θεσμό για την προώθηση πρωτοποριακών προγραμμάτων για την εκπαίδευση.

ΑΦΙΕΡΩΣΕ ακόμα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων του στην προώθηση του αγροτουρισμού, πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να επιτευχθεί η ισόρροπη ανάπτυξη και να αξιοποιηθεί ο τεράστιος πλούτος που κρύβει η ελληνική περιφέρεια.

ΟΜΩΣ το έργο της ζωής του υπήρξε χωρίς αμφιβολία το Μέγαρο Μουσικής, ένας χώρος καλλιέργειας των τεχνών που γρήγορα απέκτησε παγκόσμια εμβέλεια, προσφέροντας στη χώρα μας μοναδικές καλλιτεχνικές δημιουργίες.

ΚΑΙ μόνο αυτό θα αρκούσε για να χαρακτηριστεί ένας Άξιος Έλληνας που τίμησε την πατρίδα και τον λαό της!