ΠΕΘΑΝΕ ΧΘΕΣ σε ηλικία 96 ετών ο Σεργκέι Μιχαλκόφ, ο στιχουργός του σοβιετικού και του ρωσικού εθνικού ύμνου, πατέρας δύο διάσημων σκηνοθετών, του Νικίτα Μιχαλκόφ και του Αντρέι Κοντσαλόφσκι.
Η ζωή του Σεργκέι Βλαντιμίροβιτς Μιχαλκόφ αποδίδει με λεπτομέρειες όλες τις αλλαγές που έγιναν στη χώρα του τον τελευταίο αιώνα, καθώς όπως δήλωσε ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ «κάθε στιγμή υπηρετούσε τα συμφέροντα της πατρίδας του».
Το 1943 από τον τότε νεαρό συγγραφέα και πολεμικό ανταποκριτήτου οποίου τα ποιήματα λάτρευε ο Στάλιν- ζητήθηκε να γράψει τους στίχους για τον νέο σοβιετικό εθνικό ύμνο, με στόχο να δώσει κουράγιο στους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι στίχοι του Μιχαλκόφ, σε μουσική του Αλεξάντρ Αλεξάντροφ, αποθέωναν τον Στάλιν «που μας μεγάλωσε με πίστη στον λαό» και «μας ενέπνευσε στη δουλειά και τον ηρωισμό». Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 ο ύμνος ανεκρούετο συνήθως χωρίς λόγια επί πολλά χρόνια. Ο Μιχαλκόφ τιμήθηκε επανειλημμένα για τα παιδικά βιβλία που έγραφε, τα κινηματογραφικά σενάρια και τα θεατρικά έργα ενώ έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του προπαγανδιστικού μηχανισμού που κυνηγούσε τους διαφωνούντες.
Η κατάρρευση
Το 1977 το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ του ανέθεσε να αντικαταστήσει τις αναφορές στον Στάλιν με αναφορές στο Λένιν «ο οποίος μας οδήγησε στον θρίαμβο του κομμουνισμού». Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η ρωσική κυβέρνηση αντικατέστησε τον ύμνο με ένα ορχηστρικό κομμάτι του Ρώσου συνθέτη του 19ου αιώνα Μιχαήλ Γκλίνκα. Το 2000 όταν ο Πούτιν έγινε πρόεδρος της Ρωσίας επανέφερε τον παλιό ύμνο και ο Μιχαλκόφ εκλήθη να αλλάξει και πάλι τους στίχους, αντικαθιστώντας τις αναφορές στον Λένιν και τα Σοβιέτ με έναν παιάνα για τα δάση της Ρωσίας «που τα προστατεύει ο Θεός» και για τα λιβάδια που εκτείνονται «από τις θάλασσες του νότου έως την πολική γη».
