«Μου αρέσει η υποβρύχια έρευνα και η ιστορία των ναυαγίων, με ενθουσιάζει να τα ψάχνω. Αφού εντοπίσω από τα βιβλία τις συντεταγμένες τους, ρωτώ και μαθαίνω τα πάντα σχετικά με αυτά. Μετά βουτώ να τα βρω, τα βγάζω φωτογραφίες και τραβώ βίντεο, κρατάω αρχεία στον υπολογιστή μου. Είναι το χόμπι μου!».
Εξερευνά τον βυθό σπιθαμή προς σπιθαμή και «αλωνίζει» υποβρυχίως εντός και εκτός Ελλάδος. Κυνηγός της υδάτινης πρόκλησης, του εντοπισμού πάσης φύσεως ναυαγίων σε μικρά ή μεγάλα βάθη, γοητεύτηκε από την πρώτη κιόλας βουτιά για την αναζήτησή τους. Στα 34 χρόνια του σήμερα, οδηγός στο επάγγελμα, στη Βέροια, ο κ. Γιώργος Βλάχος παραδέχεται ότι βρήκε το «μυοχαλαρωτικό φάρμακό του» ως ερασιτέχνης αυτοδύτης.
Γαλήνη
«Εδώ και μια πενταετία, όσο καιρό γνωρίζω τον έμπειρο επαγγελματία δύτη Κώστα Θωκταρίδη που με μύησε στον υποθαλάσσιο
«ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ»
«Τα περισσότερα ναυάγια είναι λεηλατημένα καθώς ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει, εγώ όμως μόνο τις εικόνες τους».
κόσμο, βουτώ κι εγώ συστηματικά με τον καταδυτικό εξοπλισμό μουμαθήματα είχα πάρει και νωρίτερα, το 1998, στην Αθήνα. Είναι πια η αγαπημένη μου συνήθεια, που δεν την αλλάζω με τίποτα, καθώς μου προσφέρει απέραντη γαλήνη και ηρεμία. Παίρνω τη μπουκάλα μου, πέφτω στο νερό και ξεχνώ τα πάντα. Χαλαρώνω τελείως στα 20-25 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας…», λέει στα «ΝΕΑ». Εκεί κάτω του αρέσει να χαρτογραφεί και να «σκανάρει» το τοπίο για να εντοπίσει κουφάρια πλοίων, απομεινάρια της σύγχρονης ή και παλαιότερης ναυτικής ιστορίας.
«Βρήκα και τζιπ»!
«Μόλις μάθω ή διαβάσω για ένα ναυάγιο, καταδύομαι για να εξακριβώσω εάν όντως αληθεύει η πληροφορία για την ύπαρξή του στη συγκεκριμένη περιοχή. Μπορεί ωστόσο να μην έχει βάση η σχετική φήμη· στη Σαλαμίνα, για παράδειγμα, αντί για μικρό αεροπλάνο που έψαχνα, βρήκα μεσοπέλαγα… στρατιωτικό τζιπ, της δεκαετίας του ΄80!» περιγράφει. Το μόνο που τον ενδιαφέρει, όταν τελικά αποδώσουν οι έρευνές του, είναι απλά να αποτυπώσει το εύρημά του στο μυαλό και στον φακό μου. «Τα περισσότερα ναυάγια είναι λεηλατημένα καθώς ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει, εγώ όμως μόνο τις εικόνες τους. Κορυφαίες για μένα είναι αυτές του φορτηγού πλοίου “Αβάντις ΙΙΙ”, του πιο προσιτού από τα ναυάγια που επισκέφθηκα, στον πιο καθαρό βυθό, νότια της νήσου Δορούσας (ανοιχτά της Αίγινας) σε βάθος 20-48 μέτρων. Βυθισμένο στο πλάι όπως είναι, με πεντακάθαρη ορατότητα βλέπεις ακόμα το φορτίο του, τα κεραμίδια που κουβαλούσε, τη μηχανή του. Στον Πατραϊκό, αντίθετα, για να αντικρύσεις, στα 42 μέτρα, το εντελώς διαλυμένο ναρκαλιευτικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου “Νέστος”, έχεις κόντρα τα έντονα ρεύματα και τα πολύ βρώμικα νερά του Κόλπου, εκεί όπου καταλήγουν λύματα…».
Η δική του απόβαση στη Νορμανδία
ΚΑΘΕΝΑ από τα βυθισμένα πλοία του «στόλου» του ο Γιώργος Βλάχος φροντίζει να το «φακελώνει» και στον σκληρό δίσκο του κομπιούτερ του: όνομα, πλοιοκτήτρια εταιρεία, ημερομηνία και ναυπηγείο κατασκευής, χρονολογία και συνθήκες βύθισης κι ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες. «Χαίρομαι να τα εξερευνώ, συνήθως κατεβαίνω με φίλους μου, με μια δεκαοχτάρα (18 λίτρα) μπουκάλα οξυγόνου· μπορεί να μείνω και δυόμισι ώρες σερί στα 22 μέτρα βάθος. Όταν χρειαστεί να πάω ακόμα παρακάτω, στα 40-55 μέτρα, παίρνω και μια δεκάλιτρη φιάλη. Πάντα είναι επικίνδυνα στο νερό, διάσπαρτα καλώδια και λαμαρίνες γύρω σου, ανεβάζουν τη αδρεναλίνη» σημειώνει. Ανοικτά της Πύλου, στη Σφακτηρία, κατέβηκε έως τα 77 μέτρα. «Ήθελα να δω ένα αιώνιο φυσικό “ναυάγιο”: έναν βράχο “φυτρωμένο” κατακόρυφα, από τα 200 έως τα 10 μέτρα από την επιφάνεια!». Μέχρι και στη Νορμανδία έχει ταξιδέψει, για τη δική του «απόβαση»: για να τρυπώσει σε ιστορικά αμπάρια, σε «παντόφλες»- σκουριασμένα ερείπια αποβατικών πλοίων…
Στην Ελλάδα υπάρχουν
● 5.000
αρχαία ναυάγια. Τα 3.000 είναι εξερευνημένα ● ΕΩΣ 12.000
ναυάγια από το 1900 και μετά
Περιοχές με τα περισσότερα ναυάγια
Κάβο Ντόρο Νότια Πελοπόννησος Νότια Κρήτη ΠΗΓΗ: Κώστας Θωκταρίδης







