Για πολλούς το Ναυάγιο με τα καταπράσινα νερά και το σκαρί του «Παναγιώτη» να λιάζεται χρόνια τώρα στη στεριά είναι η καλύτερη παραλία στον κόσμο! Όμως, στην πατρίδα του Σολωμού και του Κάλβου δεν θα ταξιδέψετε μόνο για αυτό. Οι παραλίες που λατρεύουν οι χελώνες καρέτα-καρέτα, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα στο Κερί και ένα μοναδικό θέαμα στις Μπλε Σπηλιές είναι μερικά μόνο από αυτά που προσφέρει στον ταξιδιώτη η Ζάκυνθος.
Η πρώτη εικόνα του «Ωραίου Ζάντε» όταν το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι είναι η εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, που είναι και ο πολιούχος της πόλης. Από εκεί θα ξεκινήσει και ο περίπατος στον παραλιακό δρόμο- τη Στράτα Μαρίνα . Πολλά καφέ, εστιατόρια και καταστήματα βρίσκονται κατά μήκος του δρόμου, ενώ γραφικές βάρκες, ταχύπλοα και ιστιοφόρα έχουν αγκυροβολήσει στη μαρίνα του λιμανιού. Προς το τέλος της Στράτας ίσως ακούσετε τις μελωδίες από τις πρόβες της Φιλαρμονικής στο Πνευματικό Κέντρο, που βρίσκεται στην Πλατεία Σολωμού – τη μεγαλύτερη της πόλης, με το παλιό βενετσιάνικο κτίσμα του Αγίου Νικολάου του Μόλου και δίπλα του το παλιό ζαχαροπλαστείο «Κόκκινος Βράχος». Σε αυτή την πλατεία μαζεύονται τα πιτσιρίκια για να παίξουν, ενώ οι μεγαλύτεροι προτιμούν την Πλατεία Δημοκρατίας με τις καφετέριες. Η επόμενη πλατεία που θα συναντήσουμε είναι του Αγίου Μάρκου, με τον καθολικό ναό αφιερωμένο στη χάρη του, όπου κάποτε σύχναζαν οι κόντηδες, και την πολύ παλιά εκκλησία της Κυρίας των Αγγέλων με τα σκαλιστά ανάγλυφα της Παναγίας και των Αγγέλων πάνω στις πόρτες. Σε αυτή την πλατεία οι επαναστάτες ποπολάροι έκαψαν το «Libro d΄ oro»- το βιβλίο με τους τίτλους των ευγενών, το 1797. Η Πλατεία Ρούγας σηματοδοτεί την αγορά της Ζακύνθου, με έντονη εμπορική κίνηση στα μοντέρνα καταστήματα που στεγάζονται κάτω από τις καμάρες στ΄ αριστερά και δεξιά του πλακόστρωτου δρόμου. Συνεχίζοντας την περιήγηση θα συναντήσουμε την Πλατεία του Αγίου Παύλου με τα σύγχρονα εμπορικά καταστήματα και την Πλατεία με την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου. Τα περισσότερα γραφικά σπιτάκια που ξανακτίστηκαν μετά τον σεισμό του 1953 ανήκαν στις οικογένειες της χαμηλής τάξης που σύχναζε στην Πλατεία Φανερωμένης. Ένας περίπατος όμως δεν μπορεί παρά να τελειώσει στην Μπόχαλη. Από τον Άγιο Μάρκο ξεκινάει το δρομάκι για το «ψήλωμα», όπως λένε οι Ζακυνθινοί το όμορφο προάστιο. Μια παλιά καντάδα έλεγε «ο ανήφορος της Μπόχαλης είναι ωραίο σεργιάνι, κι όπ΄ αγαπάει μελαχρινή, το νου του τόνε χάνει», για να περιγράψει την ομορφιά της διαδρομής μέχρι την χιλιοτραγουδισμένη Μπόχαλη. Από εκεί η θέα είναι μοναδική κυρίως στο σούρουπο όταν ανάβουν τα φώτα και αντανακλώνται με χίλια χρώματα πάνω στα νερά του λιμανιού.

Τελευταία Νέα