Το κρίσιμο ερώτημα για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είναι ένα: θα λειτουργήσει πολιτικά; Θα δώσει το στίγμα και την προοπτική ώστε το ΠΑΣΟΚ να επανέλθει ως πρωταγωνιστής στο προσκήνιο, την ώρα που το πολιτικό σκηνικό ανασχηματίζεται ριζικά και ταχύτατα; Ή θα περιορισθεί στην αντιπαράθεση μηχανισμών, που με τα γνωστά «χαρτάκια» για την εκλογή της κομματικής ηγεσίας θα συγκροτήσουν τις ομάδες τού ενός ή του άλλου «αρχηγήσιμου» στελέχους;

Επανακαταθέτω λοιπόν τη συγκεκριμένη πολιτική μου πρόταση: το ΠΑΣΟΚ να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη μετάβαση από τον δικομματισμό στον διπολισμό, για επεξεργασία προτάσεων πολιτικής συνάντησης με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς. Θέλω να συζητηθεί στο συνέδριο ώστε να οριοθετηθεί το ΠΑΣΟΚ και από τα ενδεχόμενα κεντροδεξιών συνεργασιών με τη Ν.Δ. Λυπούμαι που το θέμα δεν εντάχθηκε μέχρι τώρα στις πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ με το πρόσχημα της καλλιέργειας ηττοπάθειας και με αλαζονικά επιχειρήματα περί «ηγεμονίας» της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η φιλοδοξία πολιτικής ηγεμονίας προϋποθέτει νέες ιδέες, ανοιχτές πόρτες διαλόγου και όχι περιχαράκωση. Επιβάλλει τη σταθερή άσκηση πολιτικής συμμαχιών, ανεξαρτήτως συγκυριών. Πολύ περισσότερο όταν και οι συγκυρίες κραυγάζουν.