«ΣΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ
ΔΙΣΗΜΗ
ΑΥΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ
ΣΥΓΚΥΡΙΑ,
ΟΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΣΥΡΡΙΗΛΕΚΤΡΟΝΙ-
ΚΝΩΝΕΤΑΙ

ΚΑ, Η ΠΟΙΗΣΗ
ΑΝΑΛΑΜΒΑ
ΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΘΕΤΟ
ΒΑΡΟΣ
(…) ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ
ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΑ,

ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ Ο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ
Γενέτειρα: Αθήνα 1955 Σπουδές/ Σταδιοδρομία: Σπουδάζει νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολουθεί μεταπτυχιακά μαθήματα Διεθνών Σχέσεων στο Columbia της Νέας Υόρκης. Υπηρετεί στον διπλωματικό κλάδο του υπουργείου Εξωτερικών από το 1980. Σήμερα είναι πρέσβης στο Σουδάν, με παράλληλη διαπίστευση στη Σομαλία. Από το 1976 ασχολείται ενεργητικά με την κριτική λογοτεχνίας. Το βιβλίο του Ασία,Ασία.Σινικές και άλλες μαρτυρίες απέσπασε το 2000 το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας.

Το γνωρίζατε: Τον Ιούνιο του 1999 το Queens College του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (CUΝΥ) τον τίμησε με το Βραβείο Ανδρέας Κάλβος για τη στήριξη που πρόσφερε, ως πρόξενος, στον τομέα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών.

Μεταφράσεις: Έχει αποδώσει με μεγάλη ακρίβεια και τέχνη το Βιβλίο των φανταστικών όντων του Μπόρχες («Libro», 1983), την Κυρία της λίμνης του Τσάντλερ («Ερατώ», 1991), τη Μαντάμ Μπατερφλάι του Τζων Λούθερ Λονγκ («Ηλέκτρα», 2007), καθώς και ποιήματα του Γκάλγουεϊ Κινέλ («Πλανόδιον», τ. 15, Δεκ. 1991).

Άλλες φωνές, άλλοι τό ποι: Οι διπλωματικές μετακινήσεις τον φέρνουν διαρκώς σε νέους τόπους, μακρινούς και εξωτικούς, όπως το Χονγκ Κονγκ, το Μακάο, το Πεκίνο, τη Σεούλ και τη Γουινέα του Ισημερινού. Ως γνήσιος περιηγητής που παρατηρεί το «ξένο» και «ανοίκειο» ερευνητικά και διεισδυτικά, καταγράφει σε εντυπωσιακά βιβλία όπως Στην απαγορευμένη πόλη(«Κέδρος», 2004), Με τις Μογγόλες («Κέδρος», 2005) και Έρωτες τοπίων («Κέδρος», 2007), τις πλούσιες ταξιδιωτικές του εμπειρίες, με τρόπο πάντοτε ευφάνταστο και ποιητικό. Κριτική ετυμηγορία: Ποιητής λυρικός και βαθιά στοχαστικός (πατώντας γερά σ΄ ένα συναίσθημα που ξέρει να σκέφτεται και να μεταστοιχειώνει δραστικά το βιωματικό υλικό) ο κοσμοπολίτης Βέης, αντλώντας από τις εμπειρίες της πολυκύμαντης ζωής του και γονιμοποιώντας δημιουργικά τις αναγνωστικές του εμμονές (Καβάφης, Σεφέρης, Στήβενς), μας χαρίζει μια ποίηση αισθαντική που ανοίγεται τολμηρά στον «άλλον» για να μιλήσει κυρίως για το «εγώ», ένα εγώ που, αν και πολλαπλώς τραυματισμένο, συνεχίζει να πιστεύει ότι «έρωτας είναι το προνόμιο της γλώσσας».

Βιβλιογραφία: Ποίηση: Φόρμες και άλλα ποιήματα 1970 – 1973 («Κούρος, 1974), Όλοι κοιμούνται στο καράβι (1983), Ο δράκος του μεσημεριού (1983), Παράφραση της νύχτας (1989), Γεωγραφία κινδύνων (1994), Χρυσαλλίδα στον πάγο (1999), Υστερόγραφα γης (2004), Λεπτομέρειες κόσμων (2006)- όλα από τις εκδόσεις «Ύψιλον». Δοκίμιο: Αλέξανδρος Μπάρας, Μια παρουσίαση («Γαβριηλίδης», 2004). Επιστολές: Πιο μακριά δεν γίνεται («Ελληνικά Γράμματα», 2003)

Στίχοι: «… μέρες / σαν το πόσιμο νερό κύλησαν μέσα σε φράσεις / επιμύθια των ιστορικών, άγονη γραμμή / χαρτί ο πολιτισμός τσαλακωμένο, αέρας / το σηκώνει ψηλά μαζί με τα πουλιά των βάλτων / κάθε πλανήτης που ανάβει πιο κοντά μας φέρνει / σε ό, τι έδειξε το κάρμα, σε όποιο όνειρο/ μας λέει ότι είμαστε κι εμείς σώμα αστρικό ».

Τελευταία Νέα