O Τάκης Θεοδωρόπουλος δεν ξεχνά τη φιλολογική του παιδεία, την αγάπη που τρέφει για την αρχαία ελληνική γραμματεία. Μεγάλο μέρος της έμπνευσης που διοχετεύει στα μυθιστορήματά του αντλείται από εκεί. Απόδειξη και το βιβλίο « Πλάτων,η δίκη του Σωκράτη:Ευθύφρων- Απολογία- Κρίτων » που κυκλοφόρησε το 2007 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Το έργο του Πλάτωνα ενδιαφέ ρει όχι μόνο τα εργαστήρια των ειδικών, αλλά τον κάθε αναγνώστη, τα τρία μάλιστα αυτά κείμενα μπορούν, κατά τη γνώμη του, να διαβαστούν όπως οι πράξεις τραγωδίας, που ακολουθούν του πρωταγωνιστή τις τύχες. Ο ρυθμός και η ζωντάνια της μετάφρασης, αντάξια του πλατωνικού κειμένου, σε παρασύρουν σε απνευστί ανάγνωση των διαλόγων ώς το τέλος. Αυτό ωστόσο που με παρακίνησε να ασχοληθώ με το βιβλίο είναι κυρίως το ερώτημα, γιατί δικάστηκε και θανατώθηκε ο Σωκράτης, που τίθεται απλά και ξεκάθαρα από τον συγγραφέα στην εισαγωγή: κατέστρεφε πραγματικά τους νέους ο «κοιλαράς» φιλόσοφος ή ήταν ο φθόνος κάποιων το κίνητρο της δίωξής του;

Μήπως θεωρήθηκε υπεύθυνος για την εκκόλαψη μελλοντικών τυράννων, όλων αυτών που συμμετείχαν στην «παλιοπαρέα» των φίλων και αγαπημένων μαθητών του, όπως ο αιμοσταγής Κριτίας, ο καιροσκόπος Θηραμένης, ο τοποτηρητής της τυραννίας στον Πειραιά Χαρμίδης; Σάμπως δεν ήταν αγαπημένος συνομιλητής του ο Αλκιβιάδης, ο άνθρωπος που οδήγησε τους Αθηναίους στην καταστροφή; Πολιτικά λοιπόν τα κίνητρα της καταδίκης; Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Σωκράτης προτιμάει να πεθάνει, παρά να συνεχίσει να ζει εξόριστος στο περιθώριο, επιλέγει να αποσυρθεί από τον «δημόσιο» χώρο για να σώσει την πόλη και τους νόμους. Με τη στάση του αναδεικνύεται σε σύμβολο για τους διανοουμένους του Δυτικού Πολιτισμού, αυτούς που προτιμούν να πεθάνουν και όχι να προδώσουν τις αρχές τους.

Ο Πέτρος Θέμελης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας.

Τελευταία Νέα