Αναζήτηση
«ΑΛΛΑΖΑΝ ΟΙ
ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ
ΣΤΟΝ
ΟΥΡΑΝΟ, ΤΑ
ΚΡΙΤΗΡΙΑ
ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΝ»
ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ Ο
ΤΑΣΟΣ
ΔΕΝΕΓΡΗΣ
Γενέτειρα: Αθήνα 1934 Σπουδές/ Σταδιοδρομία: Αποφοιτεί από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπουδάζει κινηματογράφο (1954) και κοινωνικές επιστήμες στη Ρώμη (1954-57). Εργάζεται για μια δεκαπενταετία στη Γενική Γραμματεία Τύπου. Λάτρης των αιφνίδιων μετακινήσεων έχει ταξιδέψει πολύ στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερικανική Ήπειρο.
Το γνωρίζατε; Η πρώτη δημοσίευση ποιημάτων του έγινε στο πρωτοποριακό περιοδικό «Πάλι» το 1964. Ο Δενέγρης υπήρξε βασικό μέλος της συντακτικής ομάδας την οποία πλαισίωναν μεταξύ άλλων οι Βαλαωρίτης, Αραβαντινού, Κουτρουμπούσης, Μακρής, Ταχτσής, Πουλικάκος. Το «Πάλι» (Φεβρ. 1964- Δεκ. 1966) τάραξε τα νερά του λογοτεχνικού κατεστημένου και φιλοξένησε συγγραφείς (Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος, Κάλας, Γκίνσμπεργκ, Μπρετόν, Αρτό, κ.ά.) και καλλιτέχνες (Ακριθάκης, Αργυράκης, Εγγονόπουλος) που εξέφραζαν την πιο δυναμική και ριζοσπαστική πρόταση στα γράμματα και τις τέχνες.
Στρογγυλή θεά: Ένα από τα πολλά εναλλακτικά επαγγέλματα του Δενέγρη ήταν να εργαστεί το ΄67 και ως βοηθός και μεταφραστής του Ουρουγουανού προπονητή του Παναθηναϊκού, Χόχμπεργκ.
Πίσω και μπροστά από τον φακό: Το 1964 σκηνοθετεί την ταινία μικρού μήκους «Μοναστηράκι», ενώ το 1986 πρωταγωνιστεί στην ταινία «Σχετικά με τον Βασίλη» του Σταύρου Τσιώλη, όπου υποδύεται πανεπιστημιακό καθηγητή, ο οποίος λόγω σοβαρής υπαρξιακής κρίσης, παραιτείται ξαφνικά από τα πάντα.
Μεταφράσεις: Δεινός μεταφραστής της ισπανόφωνης λογοτεχνίας έχει αποδώσει με μεγάλη μαεστρία κείμενα των Μπόρχες, Κορτάσαρ, Παζ, Μοντάλβο, αλλά και αγγλόφωνα μυθιστορήματα του Ντος Πάσος, του Σίνγκερ και του Στίβενσον.
Κριτική ετυμηγορία: Ο τίτλος Ακαριαία που ο Δενέγρης επέλεξε για τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του δίνει το χαρακτηριστικό στίγμα της ποιητικής του – που ορίζεται από την προσπάθεια του ποιητή να συλλάβει ακαριαία, μέσω στοχαστικής και συναισθηματικής εγρήγορσης, το ρευστό και φευγαλέο νόημα των πραγμάτων. Αντίθετα απ΄ ό,τι έχουν υποστηρίξει πολλοί κριτικοί, η ποίησή του δεν συγγενεύει με αυτήν των αμερικανών beat. Η φωνή του δεν είναι οργισμένη, καταγγελτική, οραματική ή επαγγελλόμενη, αλλά νηφάλια, τρυφερή, υπαινικτική. Ο Δενέγρης γράφει σε γλώσσα καθημερινή, απέριττη, προγραμματικά αντιλυρική, αλλά πάντοτε πυκνή και σαφή, που «συλλαμβάνει τους σπονδύλους του ρυθμού». Στόχος της ποίησής του, να διασώσει το ελάχιστο εκείνο κομμάτι της πραγματικότητας που μέσα του λάμπει ακόμη ένα ψήγμα του αληθινού.
Βιβλιογραφία: Θάνατος στην Πλατεία Κάνιγγος (Ιδιωτική συλλογή, 1975), Το αίμα του λύκου («Εγνατία», 1978), Θειάφι και αποθέωση(«Άκμων», 1982), Ακαριαία («Ύψιλον», 1985), Η κατάσταση των πραγμάτων («Καστανιώτης», 1989), Το πνεύμα της άμυνας («Πατάκης», 1999). Στίχοι: « Όμως το χόρτο / Θα τιμωρήσει εκείνον που το διάστρεψε ,/ Το ζώο με τις τοξίνες του θα πλήξει / Τον καταναλωτή / Και τα καμένα δάση / Θα΄ρθουν και θα σας κόψουν / Την αναπνοή .// Κι εσείς ανύποπτοι / Στα κινητά σιδερικά σας ». [Αύγουστος, 1979].
