ΠΑΝΤΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ,
ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ
ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ «ΣΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ»!
Παγανιστικός και αντιεξουσιαστικός ο πυρήνας του έργου του Νίκου Κούνδουρου, του «πατριάρχη» του ελληνικού κινηματογράφου. Και, τώρα, η προκλητική βιογραφία-λεύκωμα «Οδύσσειες σωμάτων», μέσα από την οποία περνάει η Ελλάδα 60 χρόνων στέκεται αφορμή για μια κουβέντα εφ΄ όλης της ύλης… Κυκλοφορεί αυτές τις μέρες η βιογραφία σας,αν είναι σωστός ο ορισμός,πώς κι έτσι; Για το αν είναι σωστός ο ορισμός, ρωτήστε τον Γιάννη Σολδάτο, τον εκδότη. Στο άλλο θα απαντήσω με κάτι καζαντζακικό. Πήγε ο Καζαντζάκης στο βουνό και συνάντησε ένα γέρο που διέσχιζε τις κορυφογραμμές με το ραβδί του και με μεγάλες δρασκελιές. Τον ρώτησε: «Γέροντα, τι κάνεις εδώ;» «Αποχαιρετώ», του απάντησε.

Βαριά κουβέντα… Βαριά, ξεβαριά, τι να κάνουμε, κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Τώρα εδώ που τα λέμε μην τα πάρεις και πολύ σοβαρά, μπορεί να το κάνω για να έχω να διαβάζω κάτι, αν η ευλογία του Θεού και η φύση με αφήσει να μεγαλώσω ακόμα λιγάκι…

Δεν τα πήρε όλα,δηλαδή,ο χρόνος… Βλέπω τώρα εκατοντάδες φωτογραφίες, σημειώσεις, κουβέντες που γράφτηκαν και κουβέντες που δεν διαβάστηκαν ποτέ και λέω και απορώ: Τόσα χρόνια, τόσες εικόνες, τόσα λόγια, τόσος Κούνδουρος…

Στον 81χρονο Νίκο Κούνδουρο δύο είναι τα βασικά στοιχεία που επηρέασαν το έργο του: η σχέση του με την εξουσία και η θητεία του στις εικαστικές τέχνες. Έζησε τους διωγμούς του πατέρα του από τον καιρό της μεταξικής δικτατορίας και την επακόλουθη δική του σωφρονιστική τιμωρία από τη Δεξιά· τιμωρία που μεταφράστηκε σε τέσσερα χρόνια στο Μακρονήσι. Το έργο του σφραγίστηκε από το μίσος του για τη βία της εξουσίας.

«Ξεκίνησα την καριέρα μου σε μια Ελλάδα που είχε βγει από την Αντίσταση ματωμένη, πληγωμένη, ξεσκισμένη και, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αθώα μέσα στην ήττα της», θυμάται κι ως άθεος και μύστης της ορθόδοξης παράδοσης, ταυτόχρονα, επιτίθεται σε όλους: «Άρπαξα ό,τι ήθελα από μια κοινωνία που δεν με ήθελε κι από ένα κράτος που, για χρόνια και χρόνια, δεν με γούσταρε και με πολεμούσε» θέτοντας την έννοια «κράτος» σε αντίπαλο στρατόπεδο. Αλλά και με την Αριστερά δεν τα πήγε καλύτερα, καθώς τη μίσησε περισσότερο και από τη Δεξιά γιατί στο δικό του μυαλό διέσυρε την έννοια του μαρξισμού.

Γιάννης Σολδάτος

OΔΥΣΣΕΙΕΣ ΣΩΜΑΤΩΝ

ΕΚΔ. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ ΣΕΛ. 320, ΤΙΜΗ: 20 ΕΥΡΩ

Μα,το ανθρώπινο σώμα,η σάρκα και τα δεινά τηςήταν από την αρχή της καριέρας σαςτο ιερό και όσιό σας,ο «ναός» σας και τέτοια παραμένουν μέχρι σήμερα…

Για μένα το ανθρώπινο σώμα είναι το ιερότερο σκηνικό. Ο ηθοποιός θέλει λέξεις που να ταιριάζουν όμορφα στο κορμί του. Πάνω σε αυτό σκιαγραφείται ανάγλυφα όλος ο παλμός της ζωής, το αλληλοσπάραγμα αρσενικού και θηλυκού, που εμπεριέχει τη «λογική» των ενστίκτων.

Όλη αυτή η παραζάλη κυριαρχεί όχι μόνο στα πλάνα των ταινιών του, αλλά και στα σχέδια και στη ζωγραφική του, που αποτυπώνονται και στο τωρινό λεύκωμα-βιογραφία του με σχέδια και πορτρέτα της «Θεοδώρας, της Αγίας Πόρνης» του Βυζαντίου, της Ηλέκτρας, της Αντιγόνης και δεκάδων άλλων μορφών που στοίχειωσαν την ελληνικότητά μας. Κι ως ξεχωριστός σκηνοθέτης-ζωγράφος, έφτιαξε εικόνες σπάνιας ομορφιάς με το ανθρώπινο σώμα σε πλήρη αποθέωση. Και κάνει τον ίδιο να λέει: «Αυτό το ξέσκισμα της σάρκας της ελληνικής με αφορά και δεν θέλω να το πετάξω από τη μνήμη μου».