ΤΟ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ
ΠΟΥΛΙΤΖΕΡ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΡΦΗΣ
ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ. ΕΝΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΘΡΙΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΟΧΗ, ΤΗΝ ΑΠΟΣΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Η καταστροφή που τόσοι και τόσοι αυτάρεσκοι γεροπαραλυμένοι ονειρεύονται έχει συντελεστεί. Από ρίψη πυρηνικών βομβών, από βροχή αστεροειδών, από μαζική χρήση βιολογικών όπλων ή εξαιτίας συνταρακτικής αποσταθεροποίησης του οικοσυστήματος. Στις διαλυμένες ΗΠΑ η χλωρίδα έχει καεί, τα ζώα έχουν πεθάνει, οι ελάχιστοι άνθρωποι που έχουν επιζήσει έχουν εκβαρβαριστεί: οι δυνατοί επιβάλλονται διά της βίας στους αδύναμους, έχουν επικρατήσει οργιαστικές λατρείες, η ανθρωποφαγία είναι κοινός τόπος. Αν κάποιος θέλει να μην ενδώσει στη βία και τον κανιβαλισμό, πρέπει ή να αυτοκτονήσει ή να περιπλανηθεί. Διασχίζοντας την αξιοθρήνητη χώρα με χίλιες προφυλάξεις, ίσως εντοπίσει ληγμένα συσκευασμένα τρόφιμα σε ερειπωμένα υπόγεια.

Στους ελάχιστους επιζήσαντες περιλαμβάνονται δύο ανώνυμοι: ένας άντρας και ο γιος του. Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνουμε ότι ο πατέρας είναι μορφωμένος και συνάμα επιδέξιος (πιθανότατα γιατρός). Γίνεται επίσης αντιληπτό ότι ο γιος είναι δεκάχρονος και ότι η μητέρα του έχει επιλέξει την ορθολογικότερη λύση και έχει αυτοκτονήσει. Η δυάδα όμως συνεχίζει τον αγώνα. Σαν ήρωες του Μπέκετ τα δύο πρόσωπα επιμένουν να πορεύονται. Διασχίζουν το ρημαγμένο τοπίο με κατεύθυνση προς τον ωκεανό. Ο πατέρας έχει κρατήσει το περίστροφο της αυτοχειρίας με δύο σφαίρες στη θαλάμη, στην πορεία διαπαιδαγωγεί το παιδί και δεν παύει να ισχυρίζεται ότι η ακτή είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας. Στις παραθαλάσσιες περιοχές δεν αποκλείεται να υπάρχουν ύστατοι θύλακοι πολιτισμού.

Όλα τα πιο πάνω συμβαίνουν στον Δρόμο (2006), το δέκατο μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθυ, ενός συγγραφέα που μάλλον έχει περάσει απαρατήρητος στην Ελλάδα. Ο 74χρονος Αμερικανός έχει ωστόσο δοξαστεί στη χώρα του. Τα υπερβίαια γουέστερν που συνήθως γράφει έχουν συγκριθεί με τα έργα του Φόκνερ και του Μέλβιλ. Οι συμβολισμοί, η εικονοποιία του και οι κατά καιρούς γλωσσικές επιλογές του έχουν δημιουργήσει σχολή. Ο Πάπας της αγγλοσαξωνικής κριτικής Χάρολντ Μπλουμ τον έχει ονομάσει έναν από τους τέσσερις σημαντικότερους Αμερικανούς μυθιστοριογράφους της εποχής μας. Τελευταία μάλιστα το ενδιαφέρον για το σύνολο του έργου του αναζωπυρώθηκε. Το προηγούμενο βιβλίο του Νo Country for Οld Μen έγινε

Κόρμακ ΜακΚάρθυ

Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΜΤΦ. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ, ΕΚΔ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, 2007, ΣΕΛ. 255, ΤΙΜΗ: 15,70 ευρώ

ταινία από τους αδελφούς Κοέν, Ο δρόμος έχει ήδη διασκευαστεί με προοπτική να γυριστεί μέσα στο 2007, ενώ το αριστούργημά του Μεσημβρινός του αίματος (1985) είναι προγραμματισμένο να ανατεθεί στον Ρίντλεϊ Σκοτ. Αναμφίβολα η δουλειά του ΜακΚάρθυ περιέχει ορισμένα στοιχεία που την καθιστούν ακαταμάχητη στους συμπατριώτες του. Στα βιβλία του φιλοξενούνται ντόπια ιδιώματα και υμνολογούνται οι αχανείς εκτάσεις, ενώ η βία παρουσιάζεται ως βασική συνισταμένη του αμερικανικού έθνους. Τα κείμενά του διαθέτουν ελεγειακή ατμόσφαιρα και βρίθουν από θρησκευτικές μεταφορές. Η απαισιοδοξία που χαρακτηρίζει τις ιστορίες του, σε συνδυασμό με το ανοιχτό τέλος τους, συνδαυλίζει τα φοβικά σύνδρομα των Αμερικανών και προσδίδει στα ενοχικά τους συναισθήματα ηδονική χροιά. Στα πεζά του ΜακΚάρθυ, τέλος, η υπόθεση απαρτίζεται από μικρά επεισόδια και εκτυλίσσεται γραμμικά. Από την άλλη πλευρά, τα γουέστερν του διαθέτουν και αρετές κατάλληλες για τους κριτικούς. Σε μερικά βιβλία η γραφή του ΜακΚάρθυ θυμίζει πράγματι Φόκνερ. Η διαχείριση του υλικού του έχει σε αρκετές περιπτώσεις χαλαρό νεωτερικό χαρακτήρα. Πολλές φορές τα εκφραστικά του μέσα είναι αναπάντεχα και περίπλοκα, ευφάνταστα και γλαφυρά.

Τελευταία Νέα