Κατάφυτες πλαγιές που καθρεφτίζονται στα ακίνητα νερά, όμορφα χωριά που αναπτύσσονται δίπλα στη λίμνη και άλλα που την κοιτούν αφ΄ υψηλού, θρησκευτικά μνημεία άγνωστα στο ευρύ κοινό και δραστηριότητες στη φύση. Η περιοχή της λίμνης Πλαστήρα είναι πλέον ένας από τους αγαπημένους τουριστικούς προορισμούς, ιδανικός για όλες τις εποχές του χρόνου.


Λίγο πριν από τη δεκαετία του ΄60 υπήρχαν στην αγκαλιά των Αγράφων κάποια μικρά χωριά, κτισμένα σε πλαγιές τα οποία είχαν θέα σε… άλλες πλαγιές. Το όραμα του στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα για την κατασκευή φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό άλλαξε το τοπίο, άλλαξε όμως και τη μοίρα αυτών των χωριών και των κατοίκων τους. Το 1959 το οροπέδιο της Νεβρόπολης πλημμύρισε και η λίμνη Πλαστήρα γεννήθηκε.

Ο καιρός πέρασε, Αθηναίοι και μη άρχισαν τις εξορμήσεις στην ενδοχώρα και οι κάτοικοι αυτών των χωριών είδαν τον τουρισμό να αυξάνεται. Μέσα σε λίγα χρόνια άνοιξαν ξενώνες και ταβέρνες με θέα στη λίμνη, δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, μονοπάτια χαράχθηκαν στις καταπράσινες πλαγιές και εταιρείες εναλλακτικού τουρισμού έσπευσαν να βοηθήσουν στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου.

Η λίμνη Πλαστήρα είναι πλέον από τους αγαπημένους τουριστικούς προορισμούς. Για το καταπράσινο φυσικό τοπίο τριγύρω, τη λίμνη με τα χωριά της- κυρίως στη δυτική όχθη, όπως το Νεοχώρι, τα Καλύβια Πεζούλας και ο Μπελοκομίτηςτις Πλαζ του Λαμπερού και των Καλυβίων και δραστηριότητές όπως η κωπηλασία, οι βόλτες με ποδήλατο βουνού στις όχθες της και τους γύρω δασικούς δρόμους, ή οι πεζοπορίες στο δίκτυο του εκπαιδευτικού δάσους Μπελοκομίτη και αλλού. Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και ο περίφημος γύρος της λίμνης με αυτοκίνητο, τον οποίο κανείς δεν παραλείπει να κάνει, και οι διακλαδώσεις του που οδηγούν σε σημαντικά θρησκευτικά μνημεία όπως οι Μονές Κορώνας, Πέτρας και Πελεκητής. Είναι επίσης τα όμορφα ορεινά χωριά που αγναντεύουν τη λίμνη όπως η Νεράιδα, και οι ήσυχοι οικισμοί με τα πλακόστρωτα όπως ο Μεσενικόλας με το μαύρο κρασί του και το Μορφοβούνι από όπου καταγόταν ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Η λίμνη Πλαστήρα είναι παντός καιρού! Τον χειμώνα που οι γύρω πλαγιές ασπρίζουν, παγώνει και η ομίχλη πολλές φορές τη σκεπάζει. Την άνοιξη και το καλοκαίρι προσφέρεται για παιχνίδια στο νερό και το φθινόπωρο για βόλτες σε δασικούς δρόμους όπου τα μανιτάρια και τα χρώματα από τα δάση οξιάς φτιάχνουν απίθανους ζωγραφικούς πίνακες.