Η λίστα μακροσκελής: Βρετανία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς, Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Τσεχία και πάει λέγοντας. Ο Μίλος Φόρμαν του «Αμαντέους» και των Όσκαρ είναι ο ίδιος που είχε εγκαινιάσει την κινηματογραφική Άνοιξη της Πράγας του ΄60. Κι όμως- σύμφωνα με τις έρευνες των Αμερικανών- ουδείς μέσος θεατής των ΗΠΑ είδε, ούτε πρόκειται να δει μισό καρέ ευρωπαϊκής ή άλλης «ξένης» παραγωγής. Η δημοκρατία της μονοκρατορίας. Παράγωγο της μονοκρατορίας και της μυωπίας, η αυθαιρεσία. Αποτέλεσμα της αυθαιρεσίας οι υποψηφιότητες των Όσκαρ. Και των φετινών αλλά και των περσινών, των προπέρσινων, όλων των τελευταίων ετών. Από τη χρονιά που για ποικίλους λόγους, με πρώτον και καλύτερο την απόλυτη κυριαρχία ταινιών που βγαίνουν και τ΄ αρπάζουν από τα ταμεία τις πρώτες τέσσερις ημέρες κυκλοφορίας τους, από τότε το Χόλιγουντ άρχισε να παίρνει διαζύγιο από τη σοβαρότητα. Από τότε, λοιπόν, άρχισε να αλληθωρίζει προς το εξωτερικό. Αυτή και η βασική αιτία του πλήθους των φετινών υποψηφίων, προερχόμενων από Μεξικό, Ισπανία, Αφρική, Βρετανία.


ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ, ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΔΕΣ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΟΛ ΓΚΡΙΝΓΚΡΑΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ «ΠΤΗΣΗΣ 93», ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΑDΕ ΙΝ ΗΟLLΥWΟΟD ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ Εντός και εκτός

Δηλαδή: Γιατί η Πενέλοπε Κρουζ στην πεντάδα των Όσκαρ και καμιά άλλη υποψηφιότητα για το «Volver» του Αλμοδόβαρ; Επειδή είναι κούκλα και επειδή παίζει σε αμερικανικές παραγωγές. Και γιατί η «Βασίλισσα» του Φρίαρς στη χρυσή πεντάδα και όχι η «Πτήση 93», που έτσι κι αλλιώς ο σκηνοθέτης της, ο Πολ Γκρίνγκρας, εξασφάλισε υποψηφιότητα καλύτερης σκηνοθεσίας; Επειδή έτσι γουστάρουν. Και γιατί η Έλεν Μίρεν να είναι το φαβορί; Επειδή το πρώτο κριτήριο είναι η ταυτοπροσωπία του ηθοποιού με τον αληθινό ήρωα που ερμηνεύει. Που πά΄ να πει Ελισάβετ και Μίρεν μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό.

Τότε και ο Ζαχαράτος έχει ελπίδες σαν ρεπλίκα της Μαρινέλλας!

Και γιατί να είναι στην πεντάδα η Κέιτ Γουίνσλετ από την Αγγλία και να μην είναι η πολύ ανώτερή της, η Γερμανίδα Μαρτίνα Γκέντεκ, η πρωταγωνίστρια ενός φαινομένου ταμείων και κριτικής με τον τίτλο «Οι ζωές των άλλων»; Γιατί, πολύ πιθανόν οι μισοί από τα χιλιάδες μέλη της Ακαδημίας να μην έχουν δει την ταινία. Και γιατί ο Άγγλος της «Βασίλισσας» και όχι ο Γερμανός Φλόριαν Χένκελ βον Ντόνερσμαρκ από τις «Ζωές των άλλων» στην πεντάδα των σεναριογράφων; Επειδή τόσο καταλαβαίνουν. Και γιατί η ξενόγλωσση και ισπανόφωνη «Ο λαβύρινθος του Πάνα» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο με έξι υποψηφιότητες και η αγγλόφωνη «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» με καμία; Επειδή ένας στους τέσσερις Αμερικανούς ομιλεί Ισπανικά. Επειδή ο Ντελ Τόρο είναι πολιτικογραφημένος Αμερικανός. Και επειδή για λόγους πολιτικής και αριστερής ιδεολογίας δεν πάνε καθόλου τον Κεν Λόουτς. Και γιατί ο εξαιρετικός (επίσης Γερμανός) Γιούργκεν Βόγκελ της «Ελεύθερης βούλησης» του Ματίας Γκλάσνερ, που υποδύεται μοναδικά το πορτρέτο ενός βιαστή, δεν μνημονεύεται στη λίστα των ερμηνειών; Επειδή ουδείς εκ των ψηφισάντων είδε την ταινία. Κόβω τον σβέρκο μου γι΄ αυτό. Και με ποια κριτήρια ο καλο-μέτριος «Πληροφοριοδότης» ψηφίστηκε για τη χρυσή πεντάδα και αγνοήθηκε η σαρωτική και συμπαγής σκηνοθεσία του Αλφόνσο Κουαρόν στα «Παιδιά των ανθρώπων»; Επειδή το όνομα μετράει και επειδή κάποια στιγμή ο Σκορσέζε ακόμα και με καλο-μέτριες επιδόσεις πρέπει να κερδίσει Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Και γιατί έξω από τα Όσκαρ ερμηνειών ο καλύτερος Μπραντ Πιτ όλων των εποχών; Επειδή, κάτι ο Ο΄Τουλ λόγω γηρατειών και τιμών, κάτι ο Γουίλ Σμιθ με το american dream, κάτι εδώ, κάτι εκεί, άντε κάποια άλλη φορά θα το πάρουν και τα καλά παιδιά.

Τελευταία Νέα