Ο κ. Ανδρέας Σταλίδης, από το Λονδίνο, με αφορμή το ρεπορτάζ της Αριστοτελίας Πελώνη «Σχολικά εγχειρίδια στην πυρά» («ΤΑ ΝΕΑ» 19.1.2007), αναφέρεται στην πρωτοβουλία του ηλεκτρονικού περιοδικού «Αντίβαρο» για τη συλλογή υπογραφών για την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού και παραθέτει τις ενστάσεις του:

«1ον. Είναι τουλάχιστον ασυνήθιστο για τα δημοσιογραφικά δεδομένα να καταδικάζεται μία ενέργεια, χωρίς καν να γίνεται αναφορά σ΄ αυτήν!

2ον. Είναι εξαιρετικά βολική η ελιτίστικη απαξίωση όσων αντιδρούν.

3ον. Μεταφέρεται στο ίδιο άρθρο η άποψη της συγγραφέως του βιβλίου, κ. Ρεπούση, ότι “κάποιοι δεν παραδέχονται καν την Ιστορία των ιστορικών, δεν θέλουν να στηρίζεται σ΄ αυτήν η σχολική Ιστορία”. Και ρωτώ: περιγράφει η”Ιστορία των ιστορικών” τη Μικρασιατική Καταστροφή ως εξής: “Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι, προσπαθώντας να μπουν στα πλοία”; Διότι αυτό γράφει η κ. Ρεπούση στο βιβλίο της, που διδάσκεται ήδη στα σχολεία σήμερα! Περιγράφει η “Ιστορία των ιστορικών” τον Μουσταφά Κεμάλ ως “ηγέτη του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων”; (από ποιους άραγε;). Έχει κατασταλάξει στο ότι εκτός των “ιδιωτών εισπρακτόρων φόρων”, κατά τα άλλα οι Οθωμανοί διοικητές επί τέσσερις αιώνες δεν προέβησαν σε κανένα μα κανένα αδίκημα; (ώστε, π.χ. ο όρος “γενίτσαρος” να μην είναι αξιομνημόνευτος και να περάσει στη λήθη;). Η Γραβιά, το Σούλι, το Ζάλογγο κ.λπ. είναι επίσης ανάξια αναφοράς; Η ημερομηνία 25 Μαρτίου το ίδιο; Όπως και το σύνθημα των αγωνιστών “υπέρ πίστεως και πατρίδος”, με το οποίο ξεκινούσαν οι προκηρύξεις τους; Ή μήπως η “Ιστορία των ιστορικών” αποδίδει μεγαλύτερη αξία (άρα και έκταση στο εν λόγω βιβλίο) στην εξέλιξη του κινηματογράφου, του αυτοκινήτου και του ποδοσφαίρου στον 20ό αιώνα, από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τους Βαλκανικούς Πολέμους μαζί(!); Ιστορία θέλει να διδάξει τελικά αυτή η “Ιστορία των ιστορικών” ή κάτι άλλο;».

Για το ίδιο θέμα ο κ. Φειδίας Ν. Μπούρλας, Ηλεκτρονικός Μηχανικός/ΕΜΠ, αναφέρει:

«Αντιδεοντολογικώς, όχι μόνον απεκρύβησαν στο άρθρο τα επιχειρήματα των αντιδρώντων στο εν εξελίξει εθνικό έγκλημα, αλλά απεκρύβη και αυτή ακόμα η πηγή, όπου μπορεί ο κάθε πολίτης να πληροφορηθεί τις ενστάσεις μας, να μελετήσει τα επιχειρήματα των ειδικών επιστημόνων, ανασκευάζοντας πλήρως τα φληναφήματα της επιχορηγουμένης από τα διάφορα CDRSΕΕ και λοιπούς εξωελληνικούς φορείς νεοταξικής ψευδοϊστορίας, και να διαμορφώσει ιδίαν γνώμην. Επιτρέψτε μου, έτι περαιτέρω, να διαμαρτυρηθώ εντόνως για τη φιλοξενία από τις σελίδες της εγκρίτου εφημερίδος σας των σκαιών ύβρεων του καθηγητού κ. Λιάκου κατά όχι μόνον του οικογενειακού επωνύμου και του προσώπου του στρατηγού Δ. Αλευρομάγειρου (το ήθος του οποίου επεδείχθη εις το πεδίον της μάχης στη σκλαβωμένη Κύπρο και στους αγώνες υπέρ της Δημοκρατίας) και του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Σαρτζετάκη, αλλά και όλων ημών (συμπεριλαμβανομένων δεκάδων καθηγητών πανεπιστημίων, ιστορικών, εκπαιδευτικών) που συνυπογράψαμε την έκκληση- διαμαρτυρία του “Αντίβαρου”».