επιφυλλιδα

Η μαφία των μυστικών υπηρεσιών

Υποτίθεται πως οι ιστορίες κατασκοπείας και η δράση των μυστικών υπηρεσιών διακρίνονται από λεπτούς χειρισμούς και ευρηματικότητα. Η πραγματικότητα φανερώνει το αντίθετο. Χοντροκομμένες κατασκευές και γκροτέσκο σκευωρίες κυριαρχούν στον κόσμο των πρακτόρων. Περίτρανη απόδειξη η περίπτωση του Τζαβέντ Ασλάμ, προέδρου της πακιστανικής κοινότητας στην Αθήνα.

Ο Ασλάμ βρέθηκε στο στόχαστρο των μυστικών υπηρεσιών όταν κατήγγειλε απαγωγές και μυστικές ανακρίσεις συμπατριωτών του το καλοκαίρι του 2005. Τόλμησε δηλαδή, ως εκπρόσωπος αδύναμων ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη της διεθνούς αντιτρομοκρατίας, να πράξει το αυτονόητο: κατέφυγε στη Δικαιοσύνη. Η συνέχεια ήταν αναμενόμενη. Οι πιέσεις εντάθηκαν, οι απειλές απέλασης επίσης. Το αυταρχικό καθεστώς του Πακιστάν έκανε ό,τι μπορούσε για να εμπλέξει τον Ασλάμ σε ποινικές υποθέσεις (παράνομη μετανάστευση και λαθραία διακίνηση ανθρώπων- αδικήματα που τιμωρούνται στο Πακιστάν με ποινή φυλάκισης μέχρι 1 4 ετών). Τ ο θέμα όμως δεν είναι το Πακιστάν . Πρόκειται εξάλλου για μια χώρα που βαρύνεται με σωρεία παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άδικες δίκες, αυθαίρετες συλλήψεις , βασανιστήρια και εξαφανίσεις στο πλαίσιο αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων.

Περισσότερο θυμό προκαλεί η δική μας πλευρά: οι δηλώσεις των υπουργών Δημόσιας Τάξης που αρνήθηκαν ντε φάκτο οποιαδήποτε ανάμειξη κρατικών υπηρεσιών στις απαγωγές και προσπάθησαν να τις παρουσιάσουν ως αντιζηλία στο εσωτερικό της πακιστανικής κοινότητας. Ποιος δεν αντιλαμβάνεται πως οι δύο υπουργοί επιχείρησαν να επηρεάσουν με τρόπο ανεπίτρεπτο

Στις αστυνομικές ταινίες ο μάρτυρας-κλειδί προστατεύεται από την Αστυνομία γιατί η μαφία θέλει να τον βγάλει από τη μέση. Εδώ έχουμε το αντίθετο

τη δικαστική έρευνα; Ποιος δεν κατανοεί πως οι αρχές προσπαθούν να αποτρέψουν κάθε ουσιαστική διερεύνηση των απαγωγών; Ποιος μπορεί να δείξει κατανόηση στη μυστικότητα της όλης υπόθεσης, αφού ο Ασλάμ και οι δικηγόροι του δεν πληροφορήθηκαν ποτέ την ουσία των εις βάρος του κατηγοριών; Ποιος δεν διακρίνει τη διεθνή της αντιτρομοκρατίας πίσω από τη σκευωρία; Αυτή τη διεθνή που ήρθε στο φως μετά τις αποκαλύψεις περί απαγωγών και τώρα γυρεύει εκδίκηση και αυτοπροστασία. Υπενθυμίζεται πως έπειτα από ανώνυμη καταγγελία είχαν απαγγελθεί και άλλοτε εις βάρος του παρόμοιες κατηγορίες που κατέρρευσαν στο δικαστήριο. Ευτυχώς, το συμβούλιο εφετών ομόφωνα απέρριψε το αίτημα για έκδοσή του και άφησε παντελώς έκθετους τους δύο υπουργούς και τις μεθοδεύσεις τους. Η εισαγγελέας μάλιστα συνέδεσε ευθέως τη δίωξη με τη δράση του.

Στις αστυνομικές ταινίες ο μάρτυρας-κλειδί προστατεύεται από την Αστυνομία γιατί η μαφία θέλει να τον βγάλει από τη μέση. Εδώ έχουμε το αντίθετο. Όλες οι εμπλεκόμενες μυστικές υπηρεσίες , ελληνικές, βρετανικές και πακιστανικές , θα ήταν πανευτυχείς με την έκδοση του Ασλάμ. Κάθε προσπάθεια για διερεύνηση των απαγωγών θα σταματούσε. Ένα σαφές μήνυμα εκφοβισμού στο όνομα της «αντιτρομοκρατικής ασφάλειας» θα είχε σταλεί.

Ποιος παίζει τον ρόλο του μαφιόζου στην ιστορία μας είναι προφανές.

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι τ. πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας