Η αναγέννηση της μελωδίας


Και ενώ οι λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς φουσκώνουν σαν ζύμη για τσουρέκια και τελειωμό δεν έχουν (ακόμη), και από τη μία δεν φτάνουν και από την άλλη περισσεύουν, όμως πάνω από όλα χρησιμεύουν στον ένα και μόνο σκοπό τους. Στο να σε σπρώχνουν όλο και πιο βαθιά στη μουσική. Να ψάχνεις και να βρίσκεις γιατί έτσι είναι- δεν έρχονται οι μουσικές από μόνες τους να σου χτυπήσουν το κουδούνι σαν να είναι μπλέντερ των επτά ταχυτήτων προς αποπλάνηση και πώληση. Με γεια το μπλέντερ τέλος πάντων αλλά φυλαχτείτε από τις μουσικές επιδείξεις κατ΄ οίκον.

Faithless «Τ ο Αll Νew Αrrivals» (Sony/ΒΜG)

Ήταν κάτι σαν κεραυνοβόλος έρωτας που ωρίμασε αυτόματα (και ακούγεται τρελό αυτό) η σχέση με τους Faithless. Ξεκίνησε από την χαριτωμένη φατσούλα του Cheeky του πιτσιρίκου («cheeky» είναι η ετικέτα του Ρόλο) κολλημένη στο πίσω μέρος του φίατ, που με την εμφάνισή του και μόνο προκαλούσε μια ταραχή, αλλά καλύτερα να πω για τους Faithless, όχι για το αμάξι- αν και ο Μάξι Τζαζ είναι μανιακός των τεσσάρων τροχών. Ως άνθρωπος-αράχνη ο Μάξι σηκώνει τα μακριά του χέρια προς τον ουρανό και περιμένει τις βόμβες να πέσουν και το Βombs «πέφτει», τεράστιο κομμάτι ως ξεκάθαρη επιβεβαίωση της πίστης. Η αγία τριάδα των Faithless είναι μπροστά σε κάτι θαυμαστό: με τον παντοδύναμο, «αόρατο» Ρόλο να έχει απλώσει τις στρατιές των ρυθμών έτοιμες για τη μεγάλη απόβαση, με την ιέρεια της κονσόλας Σίστερ Μπλις να προσεύχεται πάνω στα πλήκτρα και τον προφήτη Μάξι Τζαζ, με την βουδιστική ηρεμία και την ικανότητά του να σπέρνει τον λόγο στις ορδές των πιστών. Οι Faithless και το «θαύμα» Νο 5- «Τo Αll Νew Αrrivals» γιορτάζει την ανα-γέννηση της μελωδίας και αποκαλύπτει μεγαλοπρεπώς τη μαύρη μοίρα του κόσμου, την καταστροφή πάνω από τα κεφάλια μας, τις αγριότητες που ξεκινάνε από το μπρέκφαστ και δεν τελειώνουν με το που σβήνουμε τα φώτα για ύπνο. Εδώ ο Μάξι, για να ξέρετε, κάνει λίγο πίσω στα χιπχοπ φωνητικά του αφήνοντας τις μελωδίες του Ρόλο να γλυκάνουν τη σκληρή πραγματικότητα των στίχων. Από το Μusic Μatters, το Spiders, Crocodiles (πέρασμα Ρόμπερτ Σμιθ) ώς το Εmergency (εδώ δεν παίζονται!) κρύβονται μερικά από τα πιο ωραία τραγούδια των ημερών. Γιατί δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου (γενικά καλό είναι να μην χάνεις πράγματα).

Καθαρός ουρανός…


Κοιτώντας ψηλά. Ο Μιχάλης Δέλτα βλέπει τα σύννεφα και τρέχει πίσω τους γράφοντας μουσική. Δεν κουράζεται ποτέ, αφού όλα μπορεί να γίνουν μουσική και αυτό το ξέρει (κυρίως ξέρει το πώς). Τον αφήνω να οδηγήσει και είναι σαν να βλέπω το τοπίο να τρέχει έξω από το παράθυρο του συνοδηγού. Φρενάρει, στρίβει, πατάει γκάζι κάνει u-turn είτε επιτρέπεται είτε όχι. Forbidden Ρoetry (ΕΜΙ).

Συμπληρώνεις τα λόγια- που υπονοούνται- και τα δώδεκα κομμάτια είναι το αμάξι σου (το ένα, το λένε maria…). Ήδη έχεις αφήσει πίσω πολλά και ο Μιχάλης βλέπει σταθερά ορίζοντες. Φόρτωσε αυτή την ποίηση και βγες μαζί της στους δρόμους.

… αστράφτει και βροντάει

Πίσω από το ολοφώτεινο Sunset Βlvd, ένας ακόμη δικός μας. Ο Γ ιώργος Δουδός ακούει- «Τell me Αbout Αmerica» (Κlik)- και λέει την ιστορία. Έχει στυλ από παλιά και από αύριο, vintage εκπλήξεις, «ατάκες» από τριπχοπ και βολές από αμερικάνικη τζαζ. Πλούσιο και θεαματικό. Τον παρακολουθώ με κομμένη την ανάσα έτσι όπως όλους εκείνους που έχουν διανύσει μεγάλες αποστάσεις στη μουσική και βγαίνουν από το σπίτι τους να πάνε σινεμά ή κάπου που να παίζουν καλή μουσική. Μ΄ άρεσε πάρα πολύ. Μεταξύ μας (και να το μάθουν κι άλλοι) οι ελληνικές παραγωγές σκίζουν.

Στα ανοιχτά νερά του χάουζ που έχει εξελιχθεί σε ό,τι μπορεί να βάλει ο νους- ροκ, πανκ και ελέκτροκολυμπάει ο Land Shark (ή Λανς Ντε Σάρντι), ωραίος τύπος γιατί απεχθάνεται τα καλούπια, έχει χιούμορ και δεν τον πιάνουν οι αναστολές όταν είναι να ταιριάξει τα «αταίριαστα», εδώ στην πρώτη του κυκλοφορία υπό την σκέπη της ανεξάρτητης cocomachete του Σαν Φρανσίσκο. Απίστευτο τι μπορεί να καταλάβει κανείς για τον άνθρωπο από τις μουσικές του.

Ποιοι είναι οι Faithless


Ξεκίνησαν: το 1995 στο Λονδίνο. Μουσική: ντανς και χιπχοπ, χάουζ, τέκνο, ελεκτρόνικα. Κλασικά: God is Α Dj, Ιnsomnia, W e Come Οne, Μuhammad Αli, Salva Μea, Τarantula.

Σε επαφή με: Didο (αδελφή του Ρόλο) και Rob Dougan.

Άλμπουμ: Reverrence, Sunday 8pm, Οutrospective, Νo Roots. Στοπ: Από το ΜΤV στο βίντεοκλιπ του Βombs, όπου σκηνές πολέμου εναλλάσσονται με σκηνές από την καθημερινότητα.

Είπε (ο Μάξι Τζαζ): «Είμαι το αριστερό μάτι, είσαι το δεξί. Δεν θα ήταν τρέλα να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας;».