ΠΕΜΠΤΟ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΟΚΤΑΧΡΟΝΟ «ΤΡΟΜΕΡΟ ΠΑΙΔΙ». ΠΑΛΙ, ΟΜΩΣ, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ: ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ, ΤΟ ΣΕΞ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ, ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΑΤΣΟΙ, ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ, ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΝΕΚΡΩΝΟΝΤΑΙ, ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ Την τελευταία δεκαετία, τα έργα του Μισέλ Ουελμπέκ συγκαταλέγονται στα ελάχιστα εξαγώγιμα προϊόντα των γαλλικών γραμμάτων. Ο συγγραφέας διατηρεί ωστόσο μια σχέση αγάπης- μίσους με τους συμπατριώτες του. Το 1999 εξοστρακίστηκε από τους αριστερούς κύκλους στους οποίους ανήκε, λόγω δηλώσεών του που θύμιζαν μισάνθρωπο. Το 2002 σύρθηκε στα δικαστήρια από τις μουσουλμανικές οργανώσεις της Γαλλίας, επειδή χαρακτήρισε το Ισλάμ «γελοία θρησκεία». Παράλληλα, τα βιβλία του μοσχοπουλάνε στη χώρα του και συχνά λαμβάνουν υμνητικές κριτικές. Πέρυσι μάλιστα ο Ουελμπέκ παρ΄ ολίγον να κερδίσει το βραβείο Γκονκούρ για τη «Δυνατότητα ενός νησιού».

Γαμάτε τους Βεδουίνους

Στο βιβλίο, η αφηγηματική σκυτάλη εναλλάσσεται μεταξύ του Ντάνιελ 1 και του Ντάνιελ 24. Ο ένας είναι επιτυχημένος αθυρόστομος κωμικός που ζει στις αρχές του 21ου αιώνα (ένα είδος Λένι Μπρους της Γαλλίας) και ο άλλος η εικοστή τέταρτη μετενσάρκωσή του. Ο πρώτος είναι αηδιασμένος από τη φυσιογνωμία της σύγχρονης ζωής και καταγράφει τις αξιοθρήνητες εμπειρίες του, ενώ ο δεύτερος είναι νεο-άνθρωπος με ελάχιστα αισθήματα και διαβάζει την κατάθεση ψυχής τού πρωτοτύπου του ώστε να συνθέσει την προσωπικότητα που οφείλει να έχει. Τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις τους χωρίζουν δύο χιλιετίες. Αργότερα ο Ντάνιελ 24 πεθαίνει και αντικαθίσταται από τον εικοστό πέμπτο κλώνο τού Ντάνιελ 1. Αναλυτικότερα, ο σύγχρονός μας αφηγητής έχει την ηλικία και εκφράζει τις απόψεις του συγγραφέα. Είναι απόλυτος, σαρκαστικός, καταδικαστικός, ακοινώνητος. Ανεβάζει παραστάσεις με τίτλους όπως «Οι Παλαιστίνιοι είναι γελοίοι», «Προτιμάτε τις Παλαιστίνιες παρτουζιάρες» και «Γαμάτε τους Βεδουίνους». Βλέπει το σεξ ως υπέρτατη απόλαυση αλλά και ως μέγιστη καθήλωση. Παντρεύεται μια γυναίκα που τον αγαπά, αλλά μονίμως ορέγεται νεανικά αιδοία που διατίθενται προς πώληση. Θεωρεί ότι κάθε μαζική θρησκεία θα καταρρεύσει από την επέλαση του δυτικότροπου εκσυγχρονισμού. Πιστεύει ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός τινάχτηκε στον αέρα από την ακόρεστη δίψα για καταναλωτικά αγαθά. Καταθλί-βεται με την πολυθρύλητη κοινωνική, ηθική, καλλιτεχνική και συναισθηματική πενία του νεαρού αιώνα μας. Αισθάνεται δέος και φθόνο απέναντι στην ανεμελιά της νεότητας.

Καθώς είναι μάλλον ηλικιωμένος για σεξουαλικά όργια και μάλλον δειλός για να ασκητεύσει, κάποια στιγμή προσχωρεί απρόθυμα στην ψευδοεπιστημονική αίρεση των Ελοχειμιτών, μια οργάνωση που παραπέμπει ευθέως στους υπαρκτούς Ραελιανούς. Αυτή η σέκτα έχει κάποιες αναμενόμενες αρχές. Η ανθρωπότητα πρέπει να αλλάξει ή να πεθάνει. Η φυσική αναπαραγωγή πρέπει να καταργηθεί. Μια ορισμένη πληθυσμιακή ποσότητα «εκλεκτών» πρέπει να διατηρηθεί με κλωνοποίηση. Οι Ελοχειμίτες, βέβαια, διαθέτουν και σωτηριολογικό πρόγραμμα. Επειδή στις τάξεις τους υπάρχουν αρκετοί μοριακοί βιολόγοι, υπόσχονται στα μέλη τους την αθανασία μέσω διαρκώς επαναλαμβανόμενων αναστάσεων.

Στο μυαλό των κλώνων

Από την άλλη πλευρά, όποτε η αφήγηση περνάει στον Ντάνιελ 24, ο τόνος γίνεται ηπιότερος, το λεξιλόγιο στεγνώνει και το κείμενο χρωματίζεται από κάποιου τύπου αφέλεια. Ο κλώνος ανήκει σε ένα μεταλλαγμένο ζωικό είδος με φωτοσυνθετικές λειτουργίες. Δεν χαμογελά και δεν θα βιώσει ποτέ τη σεξουαλική επαφή. Ζει απομονωμένος και έχει σχεδιασθεί ώστε να μην πονάει. Επικοινωνεί με τους ομοίους του μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και το σπίτι του είναι περιφραγμένο με ηλεκτροφόρους φράχτες για να μην κινδυνεύει από τις εφορμήσεις των άγριων ανθρωπίδων που τριγυρίζουν μουγκρίζοντας στην κατεστραμμένη Γη.

Στη συνέχεια, από τη στιγμή που έρχεται στο προσκήνιο ο Ντάνιελ 25, μας δίδεται η δυνατότητα να λύσουμε σταδιακά όλες τις απορίες μας. Εξακριβώνουμε την κατάληξη του πρωταγωνιστή- αν και την υποψιαζόμαστε από πολύ νωρίτερα. Μαθαίνουμε τι μεσολάβησε σε αυτές τις δύο χιλιετίες. Ενημερωνόμαστε για τις αλλεπάλληλες οικολογικές καταστροφές που ρήμαξαν τον πλανήτη. Διαφωτιζόμαστε πάνω στο θέμα των επιστημονικών ανακαλύψεων που κατέστησαν δυνατή την ιδιότυπη αθανασία των Ελοχειμιτών. Στον συγκεκριμένο νεο-άνθρωπο, επιπλέον, ανατίθεται η αποστολή να κλείσει το βιβλίο, με μια σειρά αποφθεγμάτων άκρατου πεσιμισμού.