Ο Κλάιβ Όουεν αρνήθηκε την προσφορά να είναι ο νέος Τζέιμς Μποντ, προκειμένου

να διεκδικήσει ρόλους σε ταινίες όπως το «Children of men» του Αλφόνσο Κουαρόν

(επάνω, με την Τζούλιαν Μουρ σε σκηνή από την ταινία)

Ένα αστέρι πέφτει πέφτει (ο Νίκολας Κέιτζ), δύο ανεβαίνουν πιασμένοι χέρι

χέρι. Η Ρέιτσελ Γουάις με Όσκαρ για τον «Επίμονο κηπουρό» υπό μάλης και ο

Κλάιβ Όουεν, το παλικάρι του «Closer» και πρωταγωνιστής της καλύτερης, μέχρι

στιγμής, διαγωνιζόμενης συμμετοχής «Children of men» του Μεξικανού σκηνοθέτη

Αλφόνσο Κουαρόν!

Ο Ντάρεν Αρονόφσκι, ο άντρας της και σκηνοθέτης του «Fountain» – μιας

δραματικής αλληγορίας – εμφύσησε τόσο ρομαντισμό και λυρισμό στο πρόσωπό της

όσο κανείς άλλος σύγχρονός του. Αν σήμερα υπάρχει κάποια στον ορίζοντα που

μπορεί να μας ραντίσει με την αύρα μιας μοντέρνας, ακόμα και μελλοντικής

Ιουλιέτας, αυτή δεν είναι άλλη από την Ρέιτσελ Γουάις!

Ο Κλάιβ Όουεν – και από κοντά, όπως τον είδα χθες μεσημέρι στο Excelsior σε

απόσταση αναπνοής – είναι η ζωντανή διάψευση μιας διαδεδομένης προκατάληψης,

πως τάχα μου οι Βρετανοί είναι θηλυπρεπείς. Για να μην πολυλογώ, άντρας με τα

όλα του. Τρανή απόδειξη το πασίγνωστο παρασκήνιο που τον ήθελε ιδανικό

υποψήφιο Τζέιμς Μποντ.

Πού βρήκες το θάρρος, να μην πω θράσος να αρνηθείς έναν ρόλο που τον τίμησε

ένας Σον Κόνερι;

«Οι επιλογές κάνουν τον καλλιτέχνη. Τίποτα εναντίον του Τζέιμς Μποντ και των

action movies. Όμως όταν σκέφτομαι τον εαυτό μου σ’ αυτόν τον ρόλο με τόσες

υποχρεώσεις με πιάνει πανικός. Και ύστερα δηλαδή πώς θα έκανα το «Children of

men» του Κουαρόν, το «Closer» του Μάικ Νίκολς που μου χάρισε μια υποψηφιότητα

Όσκαρ και τόσες άλλες ταινίες και πολλές θεατρικές χαρές».

Παρεμπιπτόντως η διαρκής παρουσία του στο θεατρικό σανίδι είναι διακοσμημένη

με τίτλους όπως «Romeo at the Young Vic», «Closer», «Α day in the death of Joe

Egg», καθώς και από την τηλεοπτική σειρά «Hire» με σκηνοθέτες – ανά επεισόδιο

– ονόματα μεγάλου καλλιτεχνικού βεληνεκούς όπως Γουόνγκ Καρ Βάι, Ανγκ Λι, Τζον

Φρανκεχάιμερ, Γκάι Ρίτσι, Αλεχάντρο Ινιάριτου.

«Η εμπειρία απ’ αυτή τη σειρά μοναδική. Κάθε σκηνοθέτης και διαφορετικός

τρόπος διδασκαλίας. Κοντά σε τέτοια τέρατα μπορεί ένας ηθοποιός να καταλάβει

τη διαφορά μιας χολιγουντιανής κονσέρβας, από τις ταινίες που αποκαλύπτουν την

προσωπικότητα του σκηνοθέτη».

Μερικοί έχουν γράψει ότι είσαι η σύγχρονη εκδοχή ενός Μπόγκαρτ, ενός

Κόνερι, ενός Ρίτσαρντ Μπάρτον.

«Δημοσιογραφικά ανέκδοτα». Και συμπλήρωσε γελώντας «άλλωστε για να είσαι ένας

Ρίτσαρντ Μπάρτον πρέπει πρώτα να περάσεις εξετάσεις κουμαντάροντας μια Λιζ Τέιλορ»!


Το φιάσκο του Νίκολας Κέιτζ

Ο Νίκολας Κέιτζ στο θρίλερ «Το μυστικό του σκιάχτρου»

Θα έρθει, δεν θα έρθει, θα μπορέσει, δεν θα μπορέσει, δεν θέλει, τι ακριβώς

συμβαίνει; Απίστευτος ντόρος, απίστευτη γκρίνια, απίστευτη αναμονή, απίστευτα

σκουπίδια στη Βενετία! Ένα απ’ αυτά – το «The wicker man» ή «Το μυστικό του

σκιάχτρου» – θα περάσει στην ιστορία σαν μια από τις πιο πικρές σελίδες στην

διαδρομή του Νίκολας Κέιτζ. Και επειδή η παραγωγός εταιρεία, δηλαδή η «Saturn

films» είναι το καμάρι του. Και επειδή θα πατώσει στα ταμεία. Αλλά (το

κυριότερο) επειδή ο πρωταγωνιστής αυτού του θρίλερ μυστηρίου, που προορίζεται

να τρομάξει τον θεατή αλλά εκείνο που επιτυγχάνει είναι να τον κάνει να

καγχάσει, είναι ο ίδιος ο Νικ! Φανταστείτε – αν και δεν βάζω το χέρι μου στη

φωτιά διότι δεν ήμουν παρών – όταν είδε τον εαυτό του στο πανί πετάχτηκε και

παραλίγο να δείρει τον σκηνοθέτη Νιλ Λαμπιούτ. Το ξύλο αποσοβήθηκε διότι η

σύλληψη της ιδέας να μεταφερθεί ως ριμέικ η καλτ βρετανική ταινία (1973) ήταν

δική του, όπως και η επιλογή του Νιλ Λαμπιούτ. Ο τελευταίος ξαναφρεσκάρισε την

ιστορία τοποθετώντας στη θέση του Κρίστοφερ Λι – της βρετανικής, αρχικής,

εκδοχής – την Έλεν Μπερστίν σε ρόλο «βασίλισσας» μιας μητριαρχικής,

απομονωμένης, κοινότητας που τρελαίνεται να καίει στην πυρά αρσενικά. Το

χάρτινο αποτέλεσμα προκάλεσε την παροιμιώδη υπομονή των Βρετανών επισκεπτών σε

σημείο που στο τέλος εις εξ αυτών να φωνάξει «σκουπίδια». Το υστερόγραφο του

φιάσκου γράφτηκε στην Μόστρα της Βενετίας. Ούτε ίχνος διαφημιστικής καμπάνιας,

καμία συνέντευξη, άφαντος ο Νικ. Μάλιστα παραλίγο να ματαιωθεί η συμμετοχή της

ταινίας. Αλλά και εδώ πρυτάνευσαν οι ψύχραιμες φωνές. Απλό. Διότι – σου λέει –

Ευρώπη είναι κάποιοι Ιταλοί, Γάλλοι, Έλληνες μπορεί να τσιμπήσουν το σκουπίδι

του Νικ…

INFO

Η 63η κινηματογραφική Μόστρα της Βενετίας κλείνει με την απονομή των βραβείων

το Σάββατο, 9 Σεπτεμβρίου.

Τελευταία Νέα