Επίκαιρο ερώτημα για μια κυβέρνηση που όταν ήταν αντιπολίτευση έκανε σημαία

της την εύκολη αναζήτηση πολιτικών ευθυνών, για να τις ξεχάσει αμέσως μόλις ο

λαός της έδωσε την εξουσία.

Που επινόησε τη διοικητική ευθύνη για να «αποδράσει» από τις βαρύτατες

πολιτικές ευθύνες της, οι οποίες εκδηλώνονται πλέον καθημερινά με

ανεκδοτολογικό τρόπο εις βάρος της ασφάλειας και της ποιότητας ζωής των

πολιτών.

Που πελαγοδρομεί στην εξωτερική πολιτική με βαρύτατο κόστος για τη χώρα και

όψιμα φαίνεται να ανακαλύπτει την αξία του Ελσίνκι, που εκείνη ανέτρεψε.

Που βύθισε τη χώρα στο σκάνδαλο των υποκλοπών και καταφεύγει σε παραλήρημα

ρατσισμού, προκειμένου να αιτιολογήσει τις μαζικές παράνομες συλλήψεις και

απαγωγές αλλοδαπών στη χώρα μας.

Που «χρέωσε» μια ολόκληρη χώρα με την απογραφή προς δημιουργία πολιτικών

εντυπώσεων.

Που εκμεταλλεύτηκε την κατσαρίδα στην υγεία για να μας κληροδοτήσει στη

συνέχεια ως κυβέρνηση δύο υπουργούς που το έργο τους εξαντλείται στα

αλληλοκαρφώματά τους.

Που επιφυλάσσει ένα καλοκαίρι των ολίγων αφήνοντας ανεξέλεγκτες τις τιμές της

οικονομικής θέσης των πλοίων και εγκαταλείποντας τα νησιά μας και τη

συγκοινωνία τους στο έλεος του ιδιωτικού κέρδους.

Το ερώτημα τελικά είναι ρητορικό. Όντως δεν υπάρχει τσίπα σε αυτήν την

κυβέρνηση.