Όταν η Ουκρανία χάραξε περιχαρής την πορεία που ακολουθεί εδώ και ένα χρόνο,

οι νέοι ηγέτες της παραδέχτηκαν ότι οι σχέσεις της με τη Ρωσία θα αλλάξουν.

Ήταν ανεδαφικό λοιπόν να περιμένουν ότι θα εξακολουθούσαν να παίρνουν φυσικό

αέριο 75% φθηνότερα, από τη στιγμή που όλες οι άλλες πλευρές της σχέσης με τη

Ρωσία θα έπαυαν να ισχύουν. Καλά κάνουν η Ουκρανία, οι ΗΠΑ και άλλες φτωχές σε

ενέργεια χώρες να αντιτίθενται στη χρήση των ενεργειακών πόρων ως πολιτικών

όπλων. Όμως τι έχουν να πουν για τις υπέρτερες στρατιωτικές δυνάμεις, για την

υπέρτερη δύναμη πυρός, για την ισχύ του δολαρίου; Και τι γίνεται με τους

κανόνες της ελεύθερης αγοράς που τόσο κόπτονται γι’ αυτούς οι ΗΠΑ και άλλοι; H

Ρωσία προσπαθεί να ενταχθεί στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ένας από τους

όρους που της έχουν τεθεί είναι να καταργήσει τις επιδοτήσεις της ενέργειας

που χορηγεί στους Ρώσους καταναλωτές. Δεν υπάρχει πρόβλημα λοιπόν να

ξεπαγιάζουν τα παιδιά της και οι συνταξιούχοι της, αλλά όταν είναι να κόψει

την επιδοτούμενη ενέργεια προς την Ουκρανία, τότε πρόκειται για εκβιασμό. Τι

συμπέρασμα να βγάλουν οι Ρώσοι από όλα αυτά; Βλέποντας τέτοια διπλά μέτρα και

σταθμά από τη Δύση, έχουν άραγε άδικο να στρέφονται σε πιο αξιόμαχους

συμμάχους από το παρελθόν;

Τελευταία Νέα