Αναζήτηση
Ο λόγος στους αναγνώστες.
Ο Απ. Ηλίας, Τοσίτσα 7, Αθήνα, γράφει:
«Είμαι δικηγόρος-εργατολόγος, της ελεύθερης μαχόμενης δικηγορίας. Αυτά που
συμβαίνουν στον τομέα της εργασίας είναι πέρα από κάθε φαντασία. Πρόκειται για
«εργασιακή ζούγκλα» που υπάρχει σήμερα. Διαβάστε και προσέξτε τα παρακάτω:
1) Οι απολύσεις εργαζομένων (εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων) έχουν
αυξηθεί (κατακόρυφα) και γίνονται χωρίς την καταβολή από τους εργοδότες της
νόμιμης αποζημίωσης (σπάνια πληρώνεται, πια, αποζημίωση κατά την απόλυση).
2) Το νόμιμο ωράριο εργασίας επιμηκύνεται αυθαιρέτως από τους
εργοδότες, με την απειλή απόλυσης και (το χειρότερο) αυτό γίνεται χωρίς όρια
στην παροχή εργασίας και χωρίς την καταβολή πρόσθετης (νόμιμης) αμοιβής για
υπερωρίες, υπερεργασία, εργασία στα ρεπό, εργασία τις νύκτες, τις Κυριακές και
τις εξαιρέσιμες ημέρες.
3) Υπογράφονται και εκτελούνται (αναγκαστικά) μεταξύ των εργοδοτών και
των εργαζομένων – υπό την απειλή απόλυσης – οι λεγόμενες «συμβάσεις έργου» ή
οι λεγόμενες «συμβάσεις προσωρινής εργασίας» ή «μειωμένης εργασίας», οι οποίες
(συμβάσεις) είναι παράνομες και καταστρατηγούν (ευθέως και ασυστόλως) τους
εργατικούς νόμους.
4) Οι εργαζόμενοι (εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι-μισθωτοί)
προσλαμβάνονται όχι από τον εργοδότη, αλλά από άλλες ενδιάμεσες (λεγόμενες
«διαχειριστικές» ή «μεσιτικές») εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν όλες τις
εργατικές υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων (που απορρέουν από τους
εργατικούς νόμους) και οι οποίες είναι (συνήθως) αφερέγγυες (χωρίς κινητή ή
ακίνητη περιουσία), γεγονός που καταστρατηγεί (παράνομα και ανήθικα) τα
κεκτημένα (εδώ και δεκαετίες) δικαιώματα των εργαζομένων.
5) Δεν υπάρχουν πια ή έχουν καταργηθεί, φανερά, όλα τα μέτρα ασφαλείας
των εργαζομένων που ορίζουν οι νόμοι και οι συλλογικές συμβάσεις. Οι
περισσότεροι εργαζόμενοι εργάζονται σήμερα χωρίς να λαμβάνονται μέτρα
ασφαλείας τους από εργατικά ατυχήματα.
6) Υπάρχουν περιπτώσεις (έχουν καταγγελθεί), όπου προσλαμβάνονται
εργαζόμενοι (διαφόρων ειδικοτήτων, εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι), από
«ενδιάμεσες (διαχειριστικές) εταιρείες», οι οποίες «ενοικιάζουν»
(άκουσον-άκουσον!) τους εργαζομένους (πελάτες τους), για παροχή εργασίας σε
εργοστάσια, επιχειρήσεις, καταστήματα διαφόρων (άλλων) εργοδοτών, «με το
αζημίωτο» (δηλαδή με λήψη «μεσιτικής αμοιβής» ή και «μισθώματος»)».
