Αναζήτηση
|
|
«H οικογένεια τον προώριζε για το λειτούργημα του ιερέα, που ασκούσε και ο
πατέρας του ο παπα-Τριαντάφυλλος. Το 1982 ήλθε σε γάμο με την Αγγελική
Σωτηροπούλου. Το 1983 γνωρίστηκε με τον Τσουτσουβή, ο οποίος προσπάθησε
ανεπιτυχώς να τον στρατολογήσει στον ΕΛΑ. Το 1986 ο αδελφός του Χριστόδουλος
Ξηρός (ήδη μέλος της 17N από το 1983) τον έπεισε να γίνει μέλος της οργάνωσης
αυτής και η πρώτη εγκληματική ενέργεια στην οποία συμμετείχε ήταν η έκρηξη με
σκοπό να σκοτώσουν τους Αμερικανούς στρατιωτικούς που επέβαιναν στρατιωτικού
λεωφορείου στην περιοχή Ρέντη στις 24.4.1987.
Έκτοτε κατέστη από τα πλέον ενεργά και γεμάτα δυναμισμό μέλη της οργάνωσης και
σπάνια έλειπε από εγκληματική ενέργεια αυτής, κατά τα κατωτέρω λεπτομερώς
αναφερόμενα. Στις 27.6.2002 με πρόταση του Γιωτόπουλου προσπάθησε να
προκαλέσει έκρηξη στον Πειραιά στα γραφεία της ναυτιλιακής εταιρείας Hellas
Flying Dolphin, πλην όμως μία βόμβα εξερράγη στα χέρια του, με αποτέλεσμα να
τραυματισθεί σοβαρά. Ανακρινόμενος ενώπιον των αστυνομικών οργάνων στην από
11.7.2002 προανακριτική του απολογία αναφέρει τα παραπάνω περί στρατολογήσεώς
του και σωρεία εγκληματικών ενεργειών στις οποίες έλαβε μέρος.
Στην τελευταία απολογία του αναφέρεται στις από 11.7.2002 και 20.7.2002
απολογίες του το περιεχόμενο των οποίων επιβεβαιώνει. Την 11.8.2002
απολογείται ενώπιον του εφέτη ειδικού ανακριτή, με τη συμπαράσταση του
συνηγόρου του κ. Αγιοστρατίτη και στην αρχή της απολογίας του αναφέρεται στις
από 11 Ιουλίου 2002, 20 Ιουλίου 2002 και 27 Ιουλίου 2002 προανακριτικές του
απολογίες, το περιεχόμενο των οποίων του ανεγνώσθη και το επιβεβαιώνει με τις
ακολούθως γενόμενες από τον ίδιο διευκρινίσεις, περαιτέρω πράξεις και
λεπτομέρειες, τις οποίες θυμήθηκε μετά τη λήψη των παραπάνω απολογιών του. Και
ενώ μέχρι την άνω απολογία του φαίνεται ειλικρινής, αφού όλα όσα κατέθεσε
διασταυρώνονται και επιβεβαιώνονται και από πλήθος άλλων στοιχείων, η στάση
του Σάββα Ξηρού έναντι των γεγονότων και της ευθύνης του άλλαξε άρδην, μετά τη
μεταφορά στις φυλακές Κορυδαλλού του Δημητρίου Κουφοντίνα, του οποίου η
επίδραση επί της συνείδησης των κατηγορουμένων που έδειξαν μεταμέλεια εκτέθηκε
και προηγουμένως. Έτσι, ζήτησε, από τον εφέτη ανακριτή να δώσει συμπληρωματική
απολογία, πράγμα που έγινε στις 31.10.2002.
Εκεί αναφέρεται στο υπ’ αυτού συνταχθέν απολογητικό του υπόμνημα, το οποίο
υπογράφεται και από το συνήγορό του, όπου υποστηρίζει ότι όλες οι προηγούμενες
απολογίες του λήφθηκαν με τις συνεχείς σε βάρος του παραβιάσεις των Νόμων και
του Συντάγματος, με τη χρησιμοποίηση σε βάρος του μεθοδεύσεων πρωτάκουστων για
τα ελληνικά δεδομένα, με την εφαρμογή μεθόδων που οδηγούσαν στην αλλοίωση της
συνείδησης και της προσωπικότητάς του. Ισχυρίζεται ότι του χορηγήθηκαν φάρμακα
με πρωτοβουλία «αλλοδαπών ειδικών πρακτόρων», που του προκαλούσαν φοβίες και
φαντασιώσεις και δηλώνει ότι δεν αποδέχεται τη γνησιότητα των ανωτέρω
προανακριτικών και ανακριτικών απολογιών του.
H αντιφατική συμπεριφορά στη δίκη
Κατά τη διάρκεια της δίκης ο Σάββας Ξηρός επέδειξε αντιφατική συμπεριφορά (μία
δεχόταν ευθύνη και μία όχι). Ο Σάββας Ξηρός οδηγήθηκε σταδιακά πριν από την
ένταξή του στην οργάνωση, μέσω μιας μακράς διαδικασίας αμφισβήτησης των
κοινωνικών δομών, στην απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και στη
συνέχεια στην απονομιμοποίηση και όλων των προσώπων – φορέων κάποιας εξουσίας
ή δεσπόζουσας λειτουργικής θέσης στο πολιτικό και κοινωνικό μας σύστημα.
Είχε ανατραφεί σε περιβάλλον αυστηρά θρησκευτικό και μάλιστα σε χώρο όπου
δέσποζε η ασκητική αυστηρή μορφή του Επισκόπου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας
Αυγουστίνου Καντιώτη. Οι ανωτέρω ψυχικές διεργασίες απονομιμοποίησης του
πολιτικού συστήματος και των προσώπων, η υιοθέτηση ιδεοληπτικών κοινωνικών
παραμέτρων και η επιδίωξη ουτοπικών μεταβολών, είχαν διαβρωτική επίδραση και
επί των φιλάλληλων συναισθημάτων και αυτών της συμπόνοιας για το συνάνθρωπο,
που αποτέλεσαν τον ιστό της χριστιανικής του ανατροφής και τον κατέστησαν
σκληρό «εκτελεστή» της οργάνωσης, ένα ακόμη «άθυρμα» στις διαστροφικές εντολές
θανάτου και καταστροφών της ηγετικής ομάδας της οργάνωσης και ιδίως του
Γιωτόπουλου. Παρατηρήθηκε από τον μάρτυρα – παθόντα στη συμπλοκή στα Σεπόλια
της 20.11.1991, αστυνομικό Κώτσια ότι ο Σάββας Ξηρός «γελούσε» όταν
πυροβολούσε εναντίον του, πράγμα που δηλώνει πλήρη ηθική πώρωση. Αλλά και οι
άλλοι συγκατηγορούμενοι, όπως οι Δημ. Κουφοντίνας, Πάτροκλος Τσελέντης,
Χριστόδουλος Ξηρός και Κονδύλης τον αναγνωρίζουν σαν μέλος της οργάνωσης.
Επίσης και πλείστοι μάρτυρες τον αναγνώρισαν σε διάφορες πράξεις που ήταν
παρών.
16 χρόνια σε διαρκή δράση
Αποδείχθηκε λοιπόν πλήρως ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος κατά το από το τέλος
του έτους 1986 μέχρι την 29-6-2002 χρονικό διάστημα, εντάχθηκε σε δομημένη και
με διαρκή δράση ομάδα. Εντάχθηκε στην εγκληματική οργάνωση «E.Ο. 17 ΝΟΕΜΒΡΗ»,
η οποία λειτουργούσε με ιεραρχική δομή, με κατανομή καθηκόντων και
αρμοδιοτήτων μεταξύ των μελών, με θέσπιση εσωτερικών κανόνων λειτουργίας
αυτής, που προβλέπουν ακόμη και κυρώσεις για τις παραβάσεις των μελών της, με
σταθερή υποδομή, με διατήρηση κρησφυγέτων και χώρων αποθήκευσης οπλισμού,
εκρηκτικών υλών και άλλων υλικών και επεδίωκαν συστηματικά τη διάπραξη κακουργημάτων…».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ
» Στρατολόγος, πρωτοστάτης, καθοδηγητής, ταμίας και μισθοδοτούμενος, ως
αποκλειστικής απασχόλησης μέλος »
Υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα μέλη της οργάνωσης από το έτος 1983, όταν
δηλαδή εντάχθηκε σ’ αυτήν μέχρι την εξάρθρωσή της. Αποτελούσε τον σύνδεσμο
μεταξύ της ηγετικής ομάδας της 17N, δηλαδή της εκτελεστικής γραμματείας και
των ομάδων που προέβαιναν στην εκτέλεση των ενεργειών της. Ο μάρτυρας
Περατικός τον χαρακτήρισε «λοστρόμο» της οργάνωσης, θέλοντας να του αποδώσει
δευτερεύοντα ρόλο, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι από τα εδώλια των κατηγορουμένων
απουσιάζουν οι ηγήτορες της οργάνωσης.
Εγκατέλειψε τα κόμματα
Ο Κουφοντίνας από τα μαθητικά του χρόνια είχε «πολιτικές ανησυχίες» και είχε
ενταχθεί στην τοπική οργάνωση νεολαίας του ΠΑΣΟΚ της περιοχής Γκύζη. Έγινε
φοιτητής του οικονομικού τμήματος της Σχολής ΝΟΕ του Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά ουδέποτε τελείωσε τις σπουδές του και για μεγάλο
χρονικό διάστημα εξαφανίστηκε ακόμη και από τους συγγενείς του.
Γρήγορα εγκατέλειψε την έκφραση και δράση μέσω νόμιμων κομμάτων και αφού
πέρασε από τα διάφορα στάδια απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος και των
φορέων της κοινωνικής και οικονομικής διάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας,
δημιούργησε το ανάλογο σύστημα αξιών που του επέτρεπε τη σχεδίαση και εκτέλεση
αποτρόπαιων πράξεων, που ο μέσος κοινωνός, ο οποίος μετέχει στο κοινά αποδεκτό
σύστημα αξιών, αποδοκιμάζει έντονα και πέρασε εύκολα στη βίαιη δράση.
Έτσι, δεν δυσκολεύθηκε να γίνει συνειδητό μέλος της εγκληματικής οργάνωσης και
με τις έμφυτες και επίκτητες ικανότητές του να βοηθάει στη στρατολόγηση νέων
ικανών εκτελεστικών μελών, να πρωτοστατεί στις ενέργειες των διαφόρων πυρήνων
της οργάνωσης και να τους καθοδηγεί.
Δεν βρέθηκαν τα κέρδη
Ήταν μάλιστα και ο ταμίας της οργάνωσης, ο οποίος διαχειριζόταν ένα μέρος από
τα χρήματα – προϊόντα των ληστειών. Μοίραζε μικροποσά στους συγκατηγορουμένους
του, ενώ τα τεράστια κέρδη των ληστειών της 17N ουδέποτε βρέθηκαν και, όπως
άλλωστε προεκτέθηκε, μόνο αυτός και ο Γιωτόπουλος γνωρίζουν πού τελικά
βρίσκονται τα χρήματα.
Ο ίδιος φέρεται μισθοδοτούμενος, ως αποκλειστικής απασχόλησης μέλος της
οργάνωσης. Ουδέποτε εργάστηκε στη ζωή του, παρά μόνο τα τελευταία χρόνια ως
μελισσουργός βοηθώντας στην εργασία την Αγγελική Σωτηροπούλου.
Βέβαια ο ίδιος ισχυρίσθηκε ότι παρέδιδε κατ’ οίκον μαθήματα Μαθηματικών, χωρίς
όμως να αποδεικνύεται κάτι τέτοιο, ούτε πόρρωθεν.
Οι συγκατηγορούμενοι
Δηλώνει ότι είναι μέλος της E.Ο. 17 Νοέβρη και αγωνίστηκε για τον
«αυτοδιαχειριζόμενο σοσιαλισμό». Τον κατονομάζουν ως εξέχον και σημαντικό
μέλος της οργάνωσης και περιγράφουν και τη δράση του οι συγκατηγορούμενοι.
Έχει ακόμη μεγάλη επιρροή στους συγκατηγορουμένους του και η αυθόρμητη
εμφάνισή του και ο εγκλεισμός του στη φυλακή έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να
ανακαλέσουν πολλοί συγκατηγορούμενοί του τις αρχικές τους απολογίες, όπως οι
αδελφοί Ξηροί, Τζωρτζάτος κ.λπ.
Και στο ακροατήριο επανειλημμένως δήλωσε επίσης ότι αναλαμβάνει την «πολιτική
ευθύνη» για τις πράξεις της οργάνωσης και όποιες ποινικές ευθύνες του
αναλογούν και θα του τις καταλογίσει το δικαστήριο, πράγμα που σαφώς
υποδηλώνει ότι δεν αρνείται τη συμμετοχή του στην οργάνωση όλο αυτό το χρονικό
διάστημα.
O… Παλαμάς
Άξιο μνείας είναι ότι την απολογία του στο ακροατήριο περάτωσε με την ανάγνωση
ποιήματος του Παλαμά, όπου οι οπαδοί ή θαυμαστές και χειροκροτητές της βίας
μπορούν να εκλάβουν τις Παλαμικές παραινέσεις προς ετοιμότητα για υπέρ
πατρίδας και ιδανικών ατέρμονους αγώνες, ως προτροπή για βίαιες πράξεις
μεσούσης Δημοκρατίας, κατά προσώπων και περιουσιών, τύπου E.Ο. 17N.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΙΦΗΣ
» Αντιστασιακός, μαχητικός συνδικαλιστής και ενεργός «αντιεξουσιαστής »
|
|
Κατά την επικρατήσασα στο Δικαστήριο άποψη, που συγκροτήθηκε από τις ψήφους
των δύο δικαστών της σύνθεσης, οι αποδείξεις που αναφέρονται ανωτέρω είναι
ανεπαρκείς για την κήρυξη της ενοχής του κατηγορουμένου Ιωάννη Σερίφη και
πρέπει να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών και μάλιστα για τους ακόλουθους
λόγους: Ο κατηγορούμενος αυτός αποτελεί μια ιδιόρρυθμη προσωπικότητα, μίγμα
αντιστασιακού της εποχής της δικτατορίας, μαχητικού αδέσμευτου συνδικαλιστή
(στους ΗΛΠΑΠ όπου εργάσθηκε επί σειρά ετών) και ενεργού «αντιεξουσιαστή». Κατά
το παρελθόν είχε κατηγορηθεί για εκ προθέσεως θανάτωση του Χρήστου Κασσίμη στο
χώρο του εργοστασίου της AEG και είχε απαλλαγεί παμψηφεί από το ΜΟΔ Αθηνών το
έτος 1977.
Τι υποστήριξε ένας δικαστής
Κατά τη γνώμη όμως του ενός τακτικού δικαστή της σύνθεσης, αποδείχθηκε ότι ο
εν λόγω κατηγορούμενος κατά το έτος 1975, αφότου επέστρεψε από τη Δυτική
Γερμανία, όπου είχε εργαστεί ως βιομηχανικός εργάτης και εγκαταστάθηκε στην
Αθήνα, συγκρότησε μαζί με τους Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, Νικόλαο Παπαναστασίου,
Παύλο Σερίφη, εξάδελφό του (ο οποίος και αυτός το ίδιο έτος 1975 είχε
επιστρέψει από τη Δυτική Γερμανία, όπου διέμεινε στην ίδια πόλη με τον Ιωάννη
Σερίφη με τον οποίο είχε επαφές) και την γυναίκα με το όνομα «Άννα» και άλλα
άγνωστα στη διαδικασία πρόσωπα, δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα,
αποτελούμενη από τρία και περισσότερα πρόσωπα για τη διάπραξη κακουργημάτων.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
» Οι σχέσεις της δεν τεκμηριώνουν
τη συμμετοχή της στην οργάνωση »
|
|
«Από τις αναγνωσθείσες εκθέσεις, σε συνδυασμό με τις διευκρινιστικές
καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο αποδείχθηκε ότι στο
κρησφύγετο της ΕΟ 17N. της οδού Δαμάρεως 73 και επί του παραστάτη εσωτερικής
συρόμενης πόρτας που συνδέει τον διάδρομο με δωμάτιο του διαμερίσματος,
βρέθηκε αποτύπωμα δεξιάς παλάμης, το οποίο ταυτοποιήθηκε με το αποτύπωμα του
χεριού της Σωτηροπούλου και δεν αμφισβήτησε καν η ίδια.
Επίσης, στο άλλο κρησφύγετο της οργάνωσης της οδού Πάτμου 84, βρέθηκαν
δακτυλικά αποτυπώματα επίσης της ίδιας επί τριών κινητών αντικειμένων και δη
σε δύο βιβλία και μία εφημερίδα. Κατά την επικρατήσασα στο Δικαστήριο άποψη οι
εν λόγω αποδείξεις είναι ανεπαρκείς για την κήρυξη της ενοχής της
κατηγορουμένης Σωτηροπούλου και πρέπει να κηρυχθεί αθώα, λόγω αμφιβολιών.
Ειδικότερα, ουδείς από τους συγκατηγορουμένους της κατέθεσε κάτι επιβαρυντικό
γι’ αυτήν, παρ’ όλο που κατά το αρχικό στάδιο της προδικασίας πλείστοι, όπως
οι αδελφοί Ξηροί, Π. Τσελέντης, Σ. Κονδύλης, K. Τέλιος, Θωμάς Σερίφης, B.
Τζωρτζάτος κ.λπ. που ήσαν μέλη της ΕΟ 17N. υπήρξαν θετικοί στο ανακριτικό έργο
εναντι άλλων συγκατηγορουμένων τούς οποίους ενοχοποίησαν. Οι δύο δε πράξεις
συμμετοχής, για τις οποίες τελικώς παραπέμφθηκε η κατηγορουμένη αυτή στο
ακροατήριο (υπόθεση ανθρωποκτονίας Saunders και υπόθεση έκρηξης σε Flying
Dolphin) και πάλι δεν τεκμηριώθηκαν επαρκώς, κατά την κρίση της πλειοψηφίας
και για τον λόγο αυτό, όπως θα εκτεθεί κατωτέρω, η πλειοψηφία καταλήγει επίσης
σε απαλλακτικές κρίσεις.
H προσωπική σχέση της Σωτηροπούλου ως συντρόφου και συζύγου, διαδοχικώς, επί
σειρά ετών των δύο πλέον δραστήριων μελών της οργάνωσης Σάββα Ξηρού και Δημ.
Κουφοντίνα, δεν αποτελεί αποφασιστικής σημασίας λογικό επιχείρημα για να
τεκμηριώσει σε αποφασιστικό βαθμό τη συμμετοχή της στην οργάνωση, υπό τη
νομική της έννοια δηλαδή της «υποταγής της βούλησής της στην οργάνωση, χωρίς
να αρκεί η απλή υποστήριξη των σκοπών της οργάνωσης ως extraneus». Μια τέτοια
σχέση που συνεπάγεται καθημερινή επαφή και, ανεπίγνωτο έστω, έλεγχο των
κινήσεων του συζύγου ή και συντρόφου, το μόνο που μπορεί να θεμελιώσει με
ασφάλεια είναι η απόλυτη ή έστω μερική γνώση της δράσης του άλλου μέρους, όχι
όμως κατ’ ανάγκη και τη συμμετοχή στις πράξεις εκείνου.
Για την Αλίσια και την Πενώ
Ενδεχομένως μια τέτοια γνώση θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει τα αδικήματα της
υπόθαλψης εγκληματία ή της παρασιώπησης εγκλημάτων. Άλλωστε παρόμοιο,
ενδεχομένως παραλλάσσον, status με τη Σωτηροπούλου διαθέτουν και η νέα
σύντροφος του Σάββα Ξηρού Alicia Romero και η σύντροφος του Γιωτόπουλου
Peyneud, κατά των οποίων δεν απαγγέλθηκε καθόλου κατηγορία.
Κατά τη γνώμη όμως ενός από τους τρεις τακτικούς δικαστές της σύνθεσης,
αποδείχθηκε ότι η κατηγορουμένη Αγγελική Σωτηροπούλου τέλεσε το έγκλημα της
συμμετοχής στην εγκληματική οργάνωση ΕΟ 17 Νοέμβρη για το οποίο κατηγορείται
και πρέπει να κηρυχθεί ένοχη.
