Αναζήτηση
|
|
Για πρώτη φορά σε προεκλογική εκστρατεία αντιμετωπίστηκε τόσο έντονα το
πρόβλημα της ανεργίας.
– Φυσικό δεν είναι; παρατήρησε ο Μύρων. Ο λαός υποφέρει!
– Δεν εννοώ τον λαό. Εννοώ την πιθανή ανεργία των υποψήφιων βουλευτών.
– Είσαι πολύ κακός! Άκου όμως τι λένε οι εφημερίδες!
Ο Μύρων άρχισε να διαβάζει: «Ο λαός θα προχωρήσει στον δρόμο της αλήθειας και
της διαφάνειας. Όλοι μαζί στο όραμα της δυνατής Ελλάδας, την πρόοδο και την
ποιότητα ζωής, των ίσων ευκαιριών σε πλούσιους και φτωχούς, όχι στα σκοτεινά
σχέδια μιας μερίδας που επιθυμούν την…».
– Στοπ! Παρακάτω!
«H πορεία του έθνους στην ιστορική καταξίωση της διεθνούς συγκυρίας των
οικονομικών δεδομένων, όπως αυτά διαμορφώνονται, οι διεθνείς εξελίξεις, το
ισοζύγιο πληρωμών, ταυτότης απόψεων…».
Στοπ! Στοπ! Ποιος τα λέει αυτά;
– Όλοι τα λένε! Άκου κι αυτό!!
– Σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές η ακρίβεια θα συνεχισθεί, οι συντάξεις θα
παραμείνουν σχεδόν ίδιες και η ανεργία θα αυξηθεί!
H Ελλάδα θα χρειασθεί δέκα χρόνια υγιούς διακυβέρνησης για να συνέλθει!
– Θεέ μου, αυτό μ’ αρέσει, μου φαίνεται σωστό!! Ποιος το είπε;
– Ηρέμησε, αυτό το κατέβασα από το κεφάλι μου! Άκου άλλο όμως.
– Ο προσωπικός γιατρός, η ανάπτυξη στόχων, ανώτερη και κατώτερη Παιδεία, οι
συντάξεις, το όριο φτώχειας, το όριο ηλικίας, οι κατώτεροι μισθοί, το
εξωτερικό χρέος, το εσωτερικό χρέος, το χρέος προς τις τράπεζες, το πατριωτικό
χρέος, το χρέος προς την κοινωνία…
– Στοπ! Παρακάτω!
«Πού είναι το σκοτάδι όταν μ’ έθρεφε πριν γεννηθώ στα δωμάτια του κάτω κόσμου;
Εστραγκόν. Θυμήσου τον περσινό χειμώνα τις υγρασίες στις γωνιές των επίπλων
και την αθόρυβη σκόνη να καλύπτει τον ιστό της αράχνης καθώς με δένει
καθημερινά στις μύχιες σκέψεις μου το απόλυτο μυστήριο του θανάτου;».
– Υπέροχο! Ποιος το είπε αυτό;
– Λάθος! Είναι από μια διπλανή στήλη! Είναι απόσπασμα από ένα έργο του Μπέκετ.
Καμία σχέση με την πολιτική!
– Φίλε μου, μη με κοροϊδεύεις! Τα πράγματα είναι σοβαρά. Πες μου τουλάχιστον
τη δική σου γνώμη.
– Άκου λοιπόν:
H δόξα εμπρός μου / με ρυτίδες στα βλέφαρα / μάταια με καλεί / Βλέπω το τίποτε
που / σαν όγκος από γρανίτη / γεμίζει τον ορίζοντα / και το χέρι μου χαρακώνει
Ο Δημήτρης Μυταράς είναι ζωγράφος
