Αυτή η φράση έχει προκύψει από μια κεφαλλονίτικη ιστορία. Στα πολύ παλιά

χρόνια, σε ένα χωριό του νησιού, κάποιος παπάς που ήταν αγράμματος πήγε να

λειτουργήσει σε άλλο χωριό, επειδή ήταν άρρωστος για πολύ καιρό ο ιερέας

εκείνης της ενορίας. Ο παπάς όμως στις σελίδες του δικού του Ευαγγελίου, μια

και ήταν αγράμματος, είχε σημειώσει κάποια σημάδια κι έτσι κατάφερνε να το

διαβάζει κάθε Κυριακή. Δεν είχε προνοήσει όμως να πάρει μαζί του το δικό του

Ευαγγέλιο και έτσι στην εκκλησία του χωριού όπου πήγε να λειτουργήσει τα

βρήκε… δύσκολα, επειδή ο συνάδελφός του ιερέας ήταν μορφωμένος και δεν είχε

ανάγκη τα σημάδια. Άρχισε λοιπόν να διαβάζει το Ευαγγέλιο που λένε την Κυριακή

του Ασώτου. Τότε κάποιος από το εκκλησίασμα αντέδρασε και φώναξε δυνατά: «Τι

μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό Ευαγγέλιο…». «Εμ, τι να

κάνω;» απάντησε εκείνος. «Αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο». Και όπως αναφέρει

ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και

Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης), από τότε έμεινε η φράση στις

νεώτερες γενιές.

Τελευταία Νέα