Χάρη στη στάση τους προς το Ιράν, οι Ευρωπαίοι μπορούν να ασκήσουν επίδραση

στην Τεχεράνη, αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει με τις ΗΠΑ που έχουν τοποθετήσει,

εδώ και κάποια χρόνια, τη χώρα αυτή στον άξονα του κακού. Οι Ευρωπαίοι μπορούν

πιο εύκολα να ακουστούν από το Ιράν.

Στο μέτρο που οι Ευρωπαίοι έχουν διατηρήσει επαφή με το Ιράν, οι Ιρανοί δεν

θεωρούν ότι μία κίνηση εξομάλυνσης από πλευράς τους θα είναι ταπείνωση, ενώ θα

ένιωθαν ταπείνωση εάν υπέκυπταν στις αμερικανικές παραινέσεις. Δεν είναι η

Ευρώπη που καθιστά το Ιράν πιο αποδεκτό, το Ιράν ξαναβρίσκει μία θέση στη

διπλωματική σκακιέρα αποδεχόμενο τις επιθεωρήσεις του ΟΗΕ. H Ευρώπη βρήκε την

κατάλληλη γλώσσα για να βοηθήσει να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα.

H σημασία της συμφωνίας που επετεύχθη θα πιστοποιηθεί εάν το Ιράν υπογράψει το

πρόσθετο πρωτόκολλο της συμφωνίας μη διάδοσης των πυρηνικών – αυτό δηλαδή που

ανακοινώθηκε ότι θα συμβεί.

H επίσκεψη των Ευρωπαίων στην Τεχεράνη αποτελεί επισημοποίηση διαπραγματεύσεων

που ήδη πραγματοποιούνταν. H απουσία μιας συμφωνίας, ύστερα από μία τέτοια

επίσκεψη, θα ήταν αρνητική και για τις δύο πλευρές. Οι Ευρωπαίοι θα έχαναν το

κύρος τους και το Ιράν θα κατηγορείτο ότι δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια.

Ο Πασκάλ Μπονιφάς είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών και

Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS). Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από συνέντευξή

του στο περιοδικό «Nouvel Observateur»