Σε πείσμα όλων

Οι φωτογραφίες μόδας και τα ψέματά τους, τα ντοκουμέντα και τα ακλόνητα

στοιχεία, τα κλικ που κλέβουν τις ψυχές των Ινδιάνων και τα ατελείωτα φιλμ των

διακοπών θέλουν πάντα κάτι παραπάνω να πουν. Ή εμείς κάτι παραπάνω να δούμε.

«What’s Wrong With this Picture?» Van Morisson (Blue Note – ΕΜΙ)

«Κάτι – μπορεί – να μην πηγαίνει καλά με τη φωτογραφία» (που λέει ο τίτλος του

άλμπουμ), αλλά κάτι πάει θεαματικά καλά με τον Βαν Μόρισον και πάλι. Σε αυτά

τα τραγούδια αποθέτω τις ελπίδες μου, να περάσουν μέσα στις αίθουσες

συνεδριάσεων των μεγάλων αφεντικών της δισκογραφίας (και όχι μόνο αυτών) να

τους τραβήξουν τις καρέκλες και να πέσουν στο πάτωμα, μήπως και ξυπνήσουν από

τον λήθαργο ή αυτό το virtual reality που ζουν. Όχι, δεν κάνει τίποτα

ακροβατικά ο Μόρισον – σε αυτή την πρεμιέρα του με την ιστορική τής τζαζ

ετικέτα της Blue Note (πρόκειται για το 30ό άλμπουμ του ωστόσο), δεν βγάζει

φωτιές από το στόμα του ο χριστιανός, δεν καταπίνει σπαθιά, τριγυρίζει πάνω

στα μπλουζ και στην τζαζ και στο ροκ α λα Βαν, έτσι όπως κάνει όσο τον ξέρουμε

τώρα, με πίστη όμως και τέτοιες ιδέες στο μυαλό του ώστε όλα αυτά να μοιάζουν

σαν αποκάλυψη. Τι τρέχει λοιπόν στη φωτογραφία; «Όλοι μπορούν να το δουν.

Είναι αυτός που όλος ο κόσμος νόμιζε πως ήμουν».

Ο 57χρονος Ιρλανδός, ο οποίος έχει τιμήσει δεόντως το παραδοσιακό υγρό της

πατρίδας του, έχει δει πιο νηφάλια από όλους την εικόνα. Άκουσε το «Once In Α

Blue Moon» και σκέψου τι έκανες την εβδομάδα που πέρασε. E, δεν φταίει ο

Μόρισον γι’ αυτό. Το άλλο πάλι, το «Too Many Myths», το αντέχεις; Γιατί, αν το

αντέχεις είσαι σε καλό δρόμο, χαίρομαι για σένα. Ο Μόρισον έχει γεμίσει τις

μπαταρίες του για καλά – ξεκίνησε άλλωστε με την πιο πλούσια κληρονομιά των

μπλουζ και την πιο μεγάλη τρέλα, αυτό το ιρλανδέζικο πείσμα του. Κάνει το

«Stop Drinkin» του Λάιτνινγκ Χόπκινς διασκευή και το παραδοσιακό «St. James

Infirmary» και ψάχνει να βρει σημάδια χρόνου, αλλά πουθενά. Τους ξεγέλασε

όλους. Σαν να έκανε το τρικ με τα ποτήρια στο μπαρ για τα ωραία μάτια της κυρίας.

«Lovers», The Sleepy Jackson (Virgin)

Εδώ τους θέλω όλους αυτούς που έχουν σκοπό στη ζωή τους να τακτοποιούν τον

κόσμο, να μην ανακατεύουν ποτέ τα συρτάρια τους και να βάζουν τους ανθρώπους

σε κατηγορίες, να δω πώς θα τα βγάλουν πέρα. Που τελειώνει το «Lovers» των

Sleepy Jackson και – όλοι φαίνονται εξίσου ύποπτοι όσο στην αρχή, εκεί που ο

κάθε σχολαστικός περίμενε πως θα βγάλει συμπεράσματα. Αλλά ο μυστήριος τύπος,

ονόματι Λουκ Στιλ, από το Περθ της Αυστραλίας ως αφεντικό των Sleepy Jackson

μια χαρά είναι μέσα στη σύγχυσή του – κι έτσι ακριβώς τον ακούμε και εμείς.

Ολίγον «εναλλακτικό» κάντρι, ενίοτε new-wave φανατικό και οπωσδήποτε αριστούχο

της Beatle-ικής παιδείας. Ωστόσο, αν είναι ο ξεκάθαρος προορισμός που σας

λείπει στη ζωή, ψάξτε τον αλλού – οι Sleepy Jackson δεν τον έχουν, αυτή τη

στιγμή ανάγκη.

«Out Of Sight», Poncho Sanchez (Α&Ν)

Έτσι όπως χτυπούσε η καρδιά τού Τίτο Πουέντε και του Μόνγκο Σανταμαρία, έτσι,

τρελά σε λάτιν τζαζ, χορεύει και ο παλμός του Πόντσο Σάντσεζ με ένα σκίρτημα

ακόμα, αν η μουσική κάνει στροφή στη σόουλ και στο φανκ. Στο είδωλό του,

λοιπόν, τον «νονό» της σόουλ Τζέιμς Μπράουν, ο Σάντσεζ αφιερώνει τους ρυθμούς

και τα τύμπανα – μια παραγωγή έτοιμη να εκραγεί από το πάθος που μοιράζονται

επίσης μαζί του ο θρυλικός Ρέι Τσάρλς, ο Μπίλι Πρέστον, ο Φρεντ Γουέσλι, ο Πι

Γούι Έλις και ο Σαμ Μουρ από τους Sam & Dave των σίξτις. Από την παράδοση,

δηλαδή, στη βιτρίνα με τις νέες παραλαβές, όσον αφορά τις πιο ζουμερές και

φευγάτες μουσικές εξελίξεις. Έχει σημασία η ταυτότητα.

Όνομα και διεύθυνση

* On… Το «Deliverance» των Bubba Sparxxx σε παραγωγή του φοβερού

τύπου Timbaland και το βιντεοκλίπ του, η χιπ-χοπ εκδοχή τού κάντρι έπους των

αδελφών Κόεν «Ο Brother Where Are U?»

* Of… Όσοι διαβάσουν τα Ημερολόγια του Κομπέν (κυκλοφόρησαν μόλις από

τις Εκδόσεις Μεταίχμιο), ως ιστορία φήμης. Γιατί για κάποιους η φήμη δεν ήταν

το υπέρτατο αγαθό.