Ο δεύτερος Πόλεμος του Κόλπου έχει ήδη δημιουργήσει το πρώτο του μεγάλο έργο:

την εκφώνηση ενός λόγου στο πεδίο της μάχης, που θα μπορούσε ανεπιτήδευτα να

σταθεί δίπλα στον λόγο του Λίνκολν στο Γκέτισμπεργκ και την εμπνευσμένη

ρητορική τού Τσώρτσιλ.

Από έναν αιώνα και εξής, οι άνθρωποι ακόμη θα διαβάζουν τον λόγο που έγραψε ο

αντισυνταγματάρχης Τιμ Κόλινς, ο 42χρονος διοικητής της Βασιλικής Ιρλανδικής

Ομάδας Κρούσης, και εκφώνησε στα στρατεύματά του στο Κουβέιτ το απόγευμα της

Τετάρτης. Ο Κόλινς έχει πτυχίο Ιστορίας, αλλά δεν μοιάζει με ποιητή. Έχει τον

αέρα ενός Ράμπο, αλλά το λογοτεχνικό άγγιγμα ενός Ρεμπώ.

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στην έρημο του Κουβέιτ, κατατρομαγμένος και με την

αδρεναλίνη στα ύψη, γνωρίζοντας ότι σε λίγο θα πολεμήσεις, θα σκοτώσεις, θα

πεθάνεις. Και ακούς αυτό:

«Μην τους δείξετε οίκτο»

«Ο εχθρός δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι εμείς είμαστε η Νέμεσίς του κι ότι

φέρνουμε τη δίκαιη καταστροφή του. Υπάρχουν πολλοί τοπικοί διοικητές που

αναδεύουν τις φωτιές της Κόλασης για τον Σαντάμ. Καθώς πεθαίνουν, θα ξέρουν

ότι οι πράξεις τους τούς έφεραν σ’ αυτή τη θέση. Μην τους δείξετε οίκτο. Αλλά

όσους δεν επιθυμούν, δεν θα τους στείλουμε σ’ αυτό το ταξίδι. Όσο για τους

άλλους, περιμένω να ταρακουνήσετε τον κόσμο τους.

Πάμε να απελευθερώσουμε, όχι να κατακτήσουμε. Μπαίνουμε στο Ιράκ για να

απελευθερώσουμε έναν λαό και η μόνη σημαία που θα ανεμίσει σ’ αυτή την αρχαία

γη θα είναι η δική του. Μην τους συμπεριφέρεστε σαν να ήταν πρόσφυγες, γιατί

βρίσκονται στη δική τους χώρα.

Αν κάποιος παραδοθεί, να θυμάστε ότι έχει δικαιώματα βάσει του Διεθνούς

Δικαίου. Όσους επιθυμήσουν να πολεμήσουν, θα τους ευχαριστήσουμε. Αν υπάρξουν

συνέπειες πολέμου, τότε θυμηθείτε πως όταν ξύπνησαν και ντύθηκαν το πρωί, δεν

λογάριαζαν να πεθάνουν εκείνη τη μέρα. Επιτρέψτε τους να πεθάνουν με

αξιοπρέπεια. Θάψτε τους όπως αρμόζει και σημαδέψτε τούς τάφους.

Το Ιράκ έχει ιστορία. Είναι ο τόπος του Κήπου της Εδέμ, του Μεγάλου

Κατακλυσμού, του Αβραάμ. Βηματίστε απαλά εδώ. Θα πρέπει να προχωρήσετε πολύ

για να βρείτε πιο αξιοπρεπείς, γενναιόδωρους και έντιμους ανθρώπους από τους

Ιρακινούς…».

Παράδοξη ευαισθησία

Τα λόγια του Κόλινς θα επιβιώσουν γιατί μέσα στην ωμή σαφήνειά τους,

αιχμαλωτίζουν την ουσία του πολέμου και μια στρατιωτική ευαισθησία παράδοξη

για την εποχή μας. Σε αντίθεση με τα ξεσπάσματα που ακούσαμε από τους

πολιτικούς, ο Κόλινς μίλησε για ιστορία, οικογένεια, σεβασμό, αξιοπρέπεια και

την ατομική ηθική επιλογή ανάμεσα στο να σκοτώνεις δίκαια και απλώς να

σκοτώνεις. Ο λόγος του προσφέρει μια αναπάντεχη αλήθεια: ο πόλεμος δεν είναι

ένδοξος. Είναι περίπλοκος και ηθικά βρώμικος.

Ο Κόλινς, χωρίς να το γνωρίζει, έγραψε ένα συγκλονιστικό ποίημα για τον

στρατιώτη του 21ου αιώνα. Θα πρέπει να προχωρήσουμε πολύ για να βρούμε πιο

αξιοπρεπές, γενναιόδωρο και έντιμο απόσπασμα για το τι σημαίνει ο σύγχρονος πόλεμος.

Τελευταία Νέα