Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της εγχώριας τηλεόρασης, που η παρουσία της

τηλεοπτικής κάμερας στο δικαστήριο, κατά τη διεξαγωγή της δίκης των φερομένων

ως μελών της 17 Νοέμβρη, θα μπορούσε να επιτελέσει έργο υπέρ της ουσιαστικής

ενημέρωσης και κυρίως κατά της μυθοποίησης των πρωταγωνιστών.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο της απλής καταγραφής

και να μη χρησιμοποιηθεί για τη σκηνοθεσία του συνήθους σόου με τη λήψη

κοντινών πλάνων.

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μία μόνο κάμερα, ενός καναλιού, πιθανότατα της

ΕΡΤ, η οποία θα τοποθετηθεί στην πλευρά του ακροατηρίου, ακίνητη, έτσι ώστε να

επιτελεί τη λειτουργία του ανθρώπινου οφθαλμού, χωρίς τη δυνατότητα να κάνει

κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των δικαστών, στις εκφράσεις των κατηγορουμένων,

στους συνηγόρους ή κατηγόρους, στα πρόσωπα των συγγενών. Θα προσφέρει απλώς τη

δυνατότητα στον πολίτη που επιθυμεί, να παρακολουθεί τη δίκη σαν να καθόταν σε

μία από τις θέσεις που αναλογούν στο κοινό. Με τον τρόπο αυτόν η κάμερα

υποτάσσεται σε αυστηρώς ενημερωτικό ρόλο, ενώ περιορίζεται η δυνατότητα των

σόου που θα μπορούσαν να στήνουν καθημερινώς τα κανάλια με τον περιφερόμενο

θίασο των τηλεπαράθυρων να ερμηνεύει και να αναλύει στιγμές της δίκης κατά

βούληση.

Επίσης, όσοι καταθέτουν, θα έχουν πάντα στην πλάτη την κάμερα και ποτέ μπροστά

στο πρόσωπό τους, όχι για λόγους μυστικότητας, αλλά για να μην τους προκληθεί

άγχος ή διάθεση υπερβολής.Η υπόθεση της 17 Νοέμβρη συνδέεται, στην 27χρονη

ιστορία της, με πτυχές της συνείδησης των Νεοελλήνων, του τρόπου με τον οποίο

διαμόρφωσαν απόψεις για τους θεσμούς της δημοκρατίας και τη λειτουργία τους,

γι’ αυτό και η οποιαδήποτε επιλεκτική παρουσίαση αποσπασμάτων ή η πλήρης

απαγόρευση οποιασδήποτε εικόνας θα εξυπηρετούσε περισσότερο το θέαμα και, ως

εκ τούτου, τη σύγχυση.

Έχουν ήδη προηγηθεί τόσα τρομο-σόου στα δελτία ειδήσεων, έχουν αξιοποιηθεί

όλες οι δυνατές συγκινησιακές πτυχές της υπόθεσης, με τους συγγενείς να

συμμετέχουν σε εκπομπές βουρκωμένοι, έχουν ήδη δώσει συνεντεύξεις οι

κρατούμενοι, φροντίζοντας να σπείρουν την αμφιβολία για τις διαδικασίες των

ανακριτικών αρχών, που για πρώτη φορά η ελεγχόμενη παρουσία τηλεόρασης στο

δικαστήριο θα μπορούσε να υπηρετήσει τη διαφάνεια και την απομυθοποίηση,

φτάνοντας ώς τον κορεσμό. Πολύ περισσότερο, όταν πλέον έχουμε περάσει στην

εποχή της βασιλείας της κάμερας. Τουλάχιστον ας την χρησιμοποιήσουμε

ελέγχοντάς την.