Η Εύα δεν δάγκωσε το μήλο

Οι μελετητές της Βίβλου «βύθισαν» τη φάλαινα του Ιωνά και απομυθοποιούν

όλες εκείνες τις ιστορίες που μάθαμε από παιδιά.

Ο Τζορτζ Γκέρσουιν διακηρύσσει μέσα από την περίφημη όπερά του «Πόργκι και

Μπες», πως «τα πράγματα που δεν είσαι διατεθειμένος να αποδεχθείς στη Βίβλο,

δεν έγιναν απαραίτητα ακριβώς έτσι».

Τώρα δύο Ιταλοί μελετητές της Βίβλου υποστηρίζουν, έπειτα από ενδελεχή μελέτη,

ότι πολλά από τα πράγματα που όλα αυτά τα χρόνια πιστεύαμε πως εμπεριέχονταν

στις Γραφές, δεν ήταν εκεί…

Όλοι γνωρίζαμε, ή τουλάχιστον έτσι μας είχαν κάνει να πιστεύουμε, πως η Εύα

είχε δώσει στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό – το μήλο – από το δένδρο της

γνώσης. Όλοι γνωρίζαμε ότι τον Ιωνά είχε καταπιεί μια φάλαινα, ή ακόμα ότι τη

γέννηση του Χριστού είχαν τιμήσει με την παρουσία τους τρεις σοφοί – οι μάγοι

– βασιλείς Μελχιόρ, Κάσπαρ και Βαλτάσαρ.

Η φαντασία

Έρχονται όμως τώρα ο Ρομπέρτο Μπερέτα και η Ελιζαμπέτα Μπρολί να υποστηρίξουν

εντελώς διαφορετικά πράγματα στη νέα τους μελέτη με τίτλο «Οι Έντεκα Εντολές».

Ένα βιβλίο που έχει στόχο να αποκαταστήσει τη βιβλική αλήθεια και να αφαιρέσει

τα στοιχεία της φαντασίας. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, οι χαρισματικές βιβλικές

ιστορίες απέχουν πολύ από τις απόκρυφες γραφές και το μεσαιωνικό μυστήριο που

πολλοί ήθελαν να τις περιβάλλει. Ακόμα και ο αριθμός των Εντολών που έδωσε ο

Θεός στον Μωυσή, δεν είναι ξεκάθαρος. Το Δευτερονόμιο τις περιγράφει δέκα, ενώ

η Έξοδος αναφέρει δώδεκα.

Ή πάρτε για παράδειγμα το μήλο της Εδέμ. Στη Γένεση αναφέρεται ότι η Εύα «πήρε

το μήλο, το δοκίμασε και έδωσε και στον άνδρα της που ήταν μαζί της». Οι

περισσότερες νεώτερες μεταφράσεις, αναφέρονται σε «καρπό», και όχι σε μήλο.

Τα Χριστούγεννα

Στην ιστορία του Ιωνά, στην Παλαιά Διαθήκη, δεν αναφέρεται πουθενά φάλαινα.

Αναφέρει πως «τον κατάπιε ένα μεγάλο ψάρι (ενώ η φάλαινα είναι θηλαστικό) που

τον ξέρασε αργότερα σε μια ξηρά».

Όσο για την ημερομηνία της γέννησης του Χριστού, την 25η Δεκεμβρίου, την

επέλεξε ένας Πάπας τον τέταρτο αιώνα, για να συμπέσει με τις ρωμαϊκές

μεσο-χειμωνιάτικες γιορτές sol invictus. Ούτε αναγράφεται πουθενά ότι ο Ιωσήφ

ήταν ηλικιωμένος και η Μαρία μικρή.

Πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν αναφέρεται ότι ο Χριστός γεννήθηκε μια «άγια

νύχτα». Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, η κύρια πηγή της χριστουγεννιάτικης ιστορίας,

περιγράφει πως οι βοσκοί «που φύλαγαν τα κοπάδια τους τη νύχτα, ειδοποιήθηκαν

για τη γέννηση από έναν άγγελο», ο οποίος όμως δεν τους είπε την ακριβή ώρα

της γέννησης. Μάλιστα, τα λεγόμενα του αγγέλου παραπέμπουν μάλλον σε ημέρα:

«Ήρθα να σας πληροφορήσω ότι τη σήμερον ημέρα γεννήθηκε στην Πόλη του Δαβίδ ο

Κύριος ημών Χριστός ο Σωτήρ». Ούτε αναφέρουν οι Γραφές για το σπήλαιο που ήταν

στάβλος και το βόδι και το γαϊδουράκι που βρίσκονταν εκεί. Και οι μάγοι; Ο

Ματθαίος αναφέρει τρεις σοφούς, χωρίς να τους κατονομάζει, ενώ ο Λουκάς δεν

αναφέρεται στην παρουσία τους διόλου. Ούτε γνωρίζουμε από πού κρεμάστηκε ο

Ιούδας μετά την προδοσία του. Ενώ ο Άγιος Πέτρος στις Πράξεις των Αποστόλων

αναφέρει ότι «γκρεμίστηκε».

Ο σινιόρ Μπερέτα υποστηρίζει πως ο εμπλουτισμός της Βίβλου έγινε «από τη

φυσική ανάγκη των ανθρώπων να καλλωπίζουν μια όμορφη ιστορία».

© The Times, 2002

Επιμέλεια: Κώστας Μπετινάκης