Αναζήτηση
Τώρα, βέβαια, που χάθηκαν οι πέντε άνθρωποι, με το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ, πολλά
θα βρούμε να πούμε. Και εμείς στις εφημερίδες και οι παρουσιαστές (ιδίως) των
ειδήσεων της τηλεόρασης, που μας την έχουν στημένη, κάθε βράδυ, με την κραυγή
στο στόμα… Και, φυσικά, ο ντόρος θα κρατήσει τρεις μέρες. Την τέταρτη, «κι
αυτό θα περάσει», όπως γράφουν τα φορτηγά αυτοκίνητα, στο γυάλινο μέτωπό
τους…
Λένε, πως η Αθήνα είναι «ανοχύρωτη πόλη»: με την πρώτη βροχή πλημμυρίζει κι
ένα σωρό κόσμος πνίγεται στη λάσπη, χάνοντας, συχνά, όλο του το βιος.
Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Ολόκληρη η Ελλάδα είναι «ανοχύρωτη». Τα ορεινά
χωριά, κυρίως. Και τα νησιά. Στα οποία, ακόμη και το κατακαλόκαιρο, αισθάνεται
κανείς ανασφαλής.
Αλλά, μήπως, δεν είναι ανασφαλής, κανείς, και στην πρωτεύουσα; Ένα έμφραγμα,
Παρασκευή μεσάνυχτα, στο Περιστέρι, ας πούμε, με χιλιάδες αυτοκίνητα στους
δρόμους, πώς αντιμετωπίζεται; Το ταξί ή το Ι.Χ. που μεταφέρει, κορνάροντας,
τον ασθενή στο νοσοκομείο, δεν μπορεί, ως γνωστόν, να πετάξει. Πώς θα φτάσει,
λοιπόν, έγκαιρα, έξω από την Εντατική;
Τα πράγματα, βέβαια, είναι εκατό φορές χειρότερα στα νησιά. Σε ελάχιστα απ’
αυτά υπάρχουν νοσοκομεία. Αλλά και τα νοσοκομεία, δεν έχουν τους γιατρούς που
πρέπει, τα μηχανήματα που είναι απαραίτητα, για να γίνει σωστή δουλειά. Τι να
πρωτοκάνει ο γιατρός στην Κω τον είδαμε στην τηλεόραση όταν είναι
υποχρεωμένος να παλέψει με ένα επείγον καρδιολογικό περιστατικό; Τι να
προσφέρει ένα Κέντρο Υγείας, χωρίς επαρκές ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό;
Θυμώνουμε και φωνάζουμε, επειδή ο μισός πληθυσμός της χώρας ζει στην Αθήνα.
Μπορεί να ζήσει, όμως, ένας ηλικιωμένος, ένας άρρωστος, στην περιφέρεια; Δεν
θα φοβάται, σε κάθε του βήμα; Μοιάζει με καλαμπούρι, αλλά θα το πω: εννιά
στους δέκα φίλους μου, έχουν νοικιάσει σπίτια κοντά στη Βασ. Σοφίας! Όχι,
βέβαια, επειδή τρελαίνονται για θόρυβο και για καυσαέρια. Αλλά για να ‘ναι
δίπλα στον Ευαγγελισμό, στο Ιπποκράτειο και τ’ άλλα νοσοκομεία…
Τελειώνω, όπως άρχισα. Με το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ και το ηρωικό πλήρωμά του.
Και λέω: άλλοι πετάνε μέσα στη θύελλα για να σώσουν έναν άνθρωπο κι άλλοι,
επειδή έχουν τα «μέσα», χρησιμοποιούν τα ελικόπτερα για ψύλλου πήδημα! («Το
50% των αεροδιακομιδών που πραγματοποιούνται ετησίως στη χώρα μας, δεν αφορούν
επείγοντα περιστατικά, αλλά γίνονται κατόπιν πιέσεων», δήλωσε ο προϊστάμενος
Αεροδιακομιδών). Δεν είναι αίσχος;
Ο δαίμων: προχθές, έγραφα ότι «πολλοί θα ήθελαν να δώσουν ένα χαστούκι
στον Ποντίκη» και έγινε… «να δώσω»! Επίσης, σε άλλο σημείο, έγραφα
καμία και έγινε… και μία! Έλεος!..
