ΕΞΙ μόλις μήνες μετά τη νίκη της στις εκλογές…
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εμφανίζει από τη μια συμπτώματα δυσλειτουργίας…
ΚΑΙ, από την άλλη, αδυναμίες στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που της
θέτει η πορεία της χώρας και των κρίσεων που δημιουργεί η επικαιρότητα.
ΚΑΙ ενώ για ορισμένα από τα προβλήματα αυτά υπαίτια βεβαίως δεν είναι η
ίδια…
ΕΙΝΑΙ το ίδιο βέβαιο πως οι αδυναμίες αντίδρασης είναι κατ’ εξοχήν δική
της υπόθεση…
ΚΑΙ ασφαλώς δεν οφείλονται σε μία αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δεν
έχει λύσει και δυσκόλως συγκαλύπτει τα εσωτερικά της ζητήματα.
ΚΑΙ στις δύο όμως περιπτώσεις, τις δυσκολίες της κυβέρνησης
επιτείνουν…
ΟΙ καταφανώς κακές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ πολλών και συχνά
σημαντικών στελεχών της…
ΧΩΡΙΣ ακόμα να διαφαίνεται πώς οι προσωπικές αυτές διαμάχες θα
μπορέσουν να ξεπεραστούν, ώστε να υπάρξει η εικόνα μιας κυβέρνησης που
κινείται προς ενιαία κατεύθυνση και με σύμπνοια των μελών της.
ΤΟ γεγονός αυτό εξηγεί ίσως αλλά πόσο δικαιολογεί; την αδυναμία της
κυβέρνησης…
ΝΑ αναλάβει η ίδια πρωτοβουλίες αρκούντως δραστικές, ώστε να της
επιτρέψουν να δημιουργήσει ένα καινούργιο πολιτικό σκηνικό και…
ΝΑ συσπειρώσει όπως μπορεί γύρω της όχι μόνο ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ αλλά
και…
ΕΥΡΥΤΕΡΕΣ ακόμα κοινωνικές ομάδες, οι οποίες, ανεξαρτήτως των πολιτικών
τους τοποθετήσεων, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αυριανά στηρίγματά της.