ΔΕΝ υπάρχει προηγούμενο ναυτικής τραγωδίας σαν αυτή που από χθες βύθισε

στην οδύνη δεκάδες οικογένειες και τη χώρα στο πένθος…

ΜΕ αίτιο την εγκληματική απουσία αισθήματος ευθύνης από τους υπεύθυνους

για την ασφάλεια των επιβατών…

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ­ υποτίθεται ­ που άφησαν ακυβέρνητο ένα πλοίο να πέσει

στα βράχια…

ΚΑΙ τους ταξιδιώτες ολωσδιόλου αβοήθητους να ψάχνουν αλλόφρονες στο

σκοτάδι για στοιχειώδη σωστικά μέσα.

ΑΠΟ την άλλη πλευρά, πώς να μην επισημανθεί η απίστευτη αδυναμία

αρμόδιων υπηρεσιών να συντονιστούν για να ξεκινήσει η επιχείρηση διάσωσης…

ΚΑΙ πώς να μην προκαλεί το δημόσιο αίσθημα η τόση ανεπάρκεια συλλογής

πληροφοριών και υπεύθυνης ενημέρωσης…

ΩΣΑΝ όλοι οι αρμόδιοι να είχαν μαύρα μεσάνυχτα για όσα ­ ακόμη και για

τη βύθιση του πλοίου ­ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μετέδιδαν.

ΤΩΡΑ ό,τι και να ειπωθεί ασφαλώς δεν μπορεί να απαλύνει τον εφιάλτη και

τον πόνο…

ΟΥΤΕ, βεβαίως, να μετριάσει την οργή για την ασυνειδησία όσων ­ και με

όποιο τρόπο ­ όφειλαν να επαγρυπνούν.

ΑΛΛΑ η έρευνα για τον καταλογισμό των ευθυνών πρέπει να φθάσει έως την

έσχατη σκοτεινή πτυχή της τραγωδίας…

ΚΑΙ καμία καταγγελία να μην τεθεί στο περιθώριο πριν εξονυχιστικά

ελεγχθεί…

ΚΑΙ κανένα ερώτημα ­ είτε για το αξιόπλοο του πλοίου είτε για την

επιλογή του πληρώματος ­ να μη μείνει αναπάντητο.

ΚΑΙ έπρεπε τάχα να συμβεί η τραγωδία για ν’ ανακοινώσει ο αρμόδιος

υπουργός ότι θα προχωρήσει σε ρηξικέλευθα μέτρα για την ακτοπλοΐα;