Το Λεξικό Μπαμπινιώτη απασχολεί και τον κ. Σταύρο Θεοφανίδη, καθηγητή

Εφαρμοσμένης Οικονομίας (Καραντζά 3 – Φιλοπάππου Αθήνα). Ο κ. Θεοφανίδης γράφει:

Μία εργασία δεν είναι επιστημονική όταν απουσιάζει η κριτική αξιολόγηση…

* Όπως υπάρχει η επιστημονική αλήθεια, υπάρχει και η κοινωνική αλήθεια ­

μερικοί άνθρωποι προσβάλλονται…

* Όταν 5.000.000 περίπου (με τη δειγματοληψία) Μακεδόνες, Πόντιοι κ.ά.

θίγονται ή προσβάλλεται η αξιοπρέπειά τους, η Δικαιοσύνη έχει υποχρέωση να

τους υπερασπίσει.

* Όλοι αυτοί διαμαρτύρονται και λένε: «Γιατί ο κ. Μπαμπινιώτης δεν καταγράφει

την “πραγματικότητα” για τα λήμματα: “Πατρινός”, “Καλαματιανός”,

“Κολωνακιώτης”, “Αρβανίτης”»…

* Ο δικαστής οφείλει και έχει χρέος να προστατεύσει οποιονδήποτε νιώθει ντροπή

ή προσβολή. Επίσης οφείλει να διαπαιδαγωγεί αυτόν που παραβιάζει τους «κανόνες

της δεοντολογίας» (βλ. το εγχειρίδιό μου «Μεθοδολογία Επιστημονικής Σκέψης και

Έρευνας», σελ. 21-22).

* Ο κ. Μπαμπινιώτης δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι γράφει λεξικό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

γλώσσας, που διαφέρει από το ειδικό λεξικό: των ποδοσφαιρικών γηπέδων, των

στρατώνων, των λιμανιών, των καφενείων, των οίκων ανοχής…

*Αστόχαστα ορισμένοι νομίζουν ότι ο ρόλος του επιστήμονα είναι να «καταγράφει

την πραγματικότητα» ΜΟΝΟΝ.

Αυτό είναι φαιδρό, διότι και ο μπακάλης της γειτονιάς μας, που δεν είναι

επιστήμονας, «καταγράφει»…

Ο επιστήμονας στη σοβαρή έννοια του όρου: «συλλέγει ή παρατηρεί,

επεξεργάζεται, αναλύει, συγκρίνει και μετά αξιολογεί» με βάση, φυσικά,

ορισμένα κριτήρια και τη στάθμισή τους.