Το Λεξικό Μπαμπινιώτη απασχολεί και τον κ. Σταύρο Θεοφανίδη, καθηγητή
Εφαρμοσμένης Οικονομίας (Καραντζά 3 – Φιλοπάππου Αθήνα). Ο κ. Θεοφανίδης γράφει:
Μία εργασία δεν είναι επιστημονική όταν απουσιάζει η κριτική αξιολόγηση…
* Όπως υπάρχει η επιστημονική αλήθεια, υπάρχει και η κοινωνική αλήθεια
μερικοί άνθρωποι προσβάλλονται…
* Όταν 5.000.000 περίπου (με τη δειγματοληψία) Μακεδόνες, Πόντιοι κ.ά.
θίγονται ή προσβάλλεται η αξιοπρέπειά τους, η Δικαιοσύνη έχει υποχρέωση να
τους υπερασπίσει.
* Όλοι αυτοί διαμαρτύρονται και λένε: «Γιατί ο κ. Μπαμπινιώτης δεν καταγράφει
την “πραγματικότητα” για τα λήμματα: “Πατρινός”, “Καλαματιανός”,
“Κολωνακιώτης”, “Αρβανίτης”»…
* Ο δικαστής οφείλει και έχει χρέος να προστατεύσει οποιονδήποτε νιώθει ντροπή
ή προσβολή. Επίσης οφείλει να διαπαιδαγωγεί αυτόν που παραβιάζει τους «κανόνες
της δεοντολογίας» (βλ. το εγχειρίδιό μου «Μεθοδολογία Επιστημονικής Σκέψης και
Έρευνας», σελ. 21-22).
* Ο κ. Μπαμπινιώτης δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι γράφει λεξικό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
γλώσσας, που διαφέρει από το ειδικό λεξικό: των ποδοσφαιρικών γηπέδων, των
στρατώνων, των λιμανιών, των καφενείων, των οίκων ανοχής…
*Αστόχαστα ορισμένοι νομίζουν ότι ο ρόλος του επιστήμονα είναι να «καταγράφει
την πραγματικότητα» ΜΟΝΟΝ.
Αυτό είναι φαιδρό, διότι και ο μπακάλης της γειτονιάς μας, που δεν είναι
επιστήμονας, «καταγράφει»…
Ο επιστήμονας στη σοβαρή έννοια του όρου: «συλλέγει ή παρατηρεί,
επεξεργάζεται, αναλύει, συγκρίνει και μετά αξιολογεί» με βάση, φυσικά,
ορισμένα κριτήρια και τη στάθμισή τους.