ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στη Λάρισα, το 1958.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Κάθε τι ευχάριστο.

ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τα χρόνια της εφηβείας.

ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ: Η γέννησητων παιδιών μου.

ΑΚΟΥΕΙ: Ελληνική μουσική.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ: Ζυμαρικά.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Λάρισα.

Ο διαιτητής Νίκος Πιτσίλκας συμπλήρωσε εννέα παρουσίες σε τελικούς

ευρωπαϊκών διοργανώσεων στο μπάσκετ. Σε διάστημα μιάς εβδομάδας, «σφύριξε» στο

φάιναλ-φορ των γυναικών και στον τελικό του ευρωκυπέλλου στους άνδρες. Δεν θα

ξεχάσει ποτέ, πάντως, τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος,

Γιουγκοσλαβίας-Λιθουανίας, το 1995, στην Αθήνα. Τι άλλο θα ήθελε; Μια

συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΕΡ.: «Χόρτασες» τελικούς αυτόν το μήνα.

ΑΠ.: Πράγματι, και είναι η δεύτερη φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο, μετά το ’93.

ΕΡ.: Στην Ευρώπη, εκτιμούν τους Έλληνες διαιτητές…

ΑΠ.: Κατέχουμε υψηλή θέση στην προτίμηση της ΦΙΜΠΑ.

ΕΡ.: Οι Έλληνες διαιτητές είναι οι καλύτεροι;

ΑΠ.: Σαν ομάδα, ναι. Αλλά και ως μονάδες.

ΕΡ.: Αξέχαστο ευρωπαϊκό παιχνίδι;

ΑΠ.: Ο τελικός του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα, το ’95: Γιουγκοσλαβία-Λιθουανία.

ΕΡ.: Τόσα πολλά ταξίδια δεν σε κουράζουν;

ΑΠ.: Τις πιο πολλές φορές, ναι.

ΕΡ.: Η οικογένεια τι λέει για όλα αυτά;

ΑΠ.: Με στηρίζει και κάνει υπομονή!

ΕΡ.: Θα προέτρεπες τα παιδιά σου να ασχοληθούν με τη διαιτησία;

ΑΠ.: Αν το θέλουν, ναι.

ΕΡ.: Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις εν όψει των πλέι-οφ στην Ελλάδα;

ΑΠ.: Ήρεμη ατμόσφαιρα, να νικήσει ο καλύτερος και να ευχαριστηθεί θέαμα ο κόσμος.

ΕΡ.: Κι εσύ πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με τη διαιτησία;

ΑΠ.: Όταν σταμάτησα το μπάσκετ, προτίμησα τη σφυρίχτρα από την προπονητική.

ΕΡ.: Πώς προετοιμάζεσαι για ένα παιχνίδι;

ΑΠ.: Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην ψυχολογία.

ΕΡ.: Ο συνδυασμός διαιτησίας και επαγγέλματος;

ΑΠ.: Πολύ δύσκολος. Καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια.

ΕΡ.: Ζηλεύεις τους συναδέλφους σου στο ΝΒΑ;

ΑΠ.: Όχι. Σκέφτομαι ότι είναι συνεχώς με μία βαλίτσα στο χέρι.

ΕΡ.: Επαγγελματική διαιτησία στην Ελλάδα;

ΑΠ.: Πολύ δύσκολο. Ίσως, κάτω από προϋποθέσεις.

ΕΡ.: Θα σκεφτόσουν ποτέ να πας στις ΗΠΑ;

ΑΠ.: Όχι, αφού έχω την οικογένειά μου.

ΕΡ.: Μπορεί να βοηθήσει ένας τρίτος διαιτητής στο μπάσκετ;

ΑΠ.: Δεν νομίζω. Άλλο το ΝΒΑ, άλλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

ΕΡ.: Πότε «απολαμβάνεις» ένα παιχνίδι;

ΑΠ.: Όταν έχει τελειώσει ήσυχα, με τις δύο ομάδες να είναι ευχαριστημένες.

ΕΡ.: Τι σκέφτεσαι πριν από έναν αγώνα;

ΑΠ.: Να μη μου τύχει το άσχημο σφύριγμα.

ΕΡ.: Λένε ότι οι διαιτητές «προσέχουν» τα «ονόματα».

ΑΠ.: Καμιά φορά μπορεί να γίνει. Δεν είναι όμως κανόνας.

ΕΡ.: Ποια ήταν η διαφορά ανάμεσα στο φάιναλ-φορ των γυναικών και τον τελικό

του ευρωκυπέλλου στους άνδρες;

ΑΠ.: Στο Μπουρζ υπήρχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα, στο Βελιγράδι πιο πολύ θέαμα.

ΕΡ.: Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

ΑΠ.: Το… επόμενο παιχνίδι.

ΕΡ.: Βλέπεις στο βίντεο τους αγώνες σου;

ΑΠ.: Πολλές φορές.

ΕΡ.: Θα έλεγες «συγνώμη, έκανα λάθος;».

ΑΠ.: Το έχω πει αρκετές φορές.

ΕΡ.: Σε τι ελπίζει ο Νίκος Πιτσίλκας;

ΑΠ.: Σε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.

ΕΡ.: Έχεις μετανιώσει για κάτι;

ΑΠ.: Δεν νομίζω.

ΕΡ.: Κάποια φιλοδοξία που δεν έχει εκπληρωθεί;

ΑΠ.: Μια συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΕΡ.: Η πιο καλή παρέα;

ΑΠ.: Η οικογένειά μου.

ΕΡ.: Πώς χαλαρώνεις;

ΑΠ.: Διάβασμα και τηλεόραση.

ΕΡ.: Η ωραιότερη πόλη που έχεις επισκεφθεί;

ΑΠ.: Παρίσι, αλλά και Βαρκελώνη.

ΕΡ.: Παρακολουθείς τις πολιτικές εξελίξεις;

ΑΠ.: Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω και τόσο την πολιτική.

ΕΡ.: Ποιον θα χρέωνες με «τεχνική ποινή»;

ΑΠ.: Τον αχάριστο και με «ντισκαλιφιέ» (αποβολή), τον άτιμο.