|
|
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στη Λάρισα, το 1958.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Κάθε τι ευχάριστο.
ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τα χρόνια της εφηβείας.
ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ: Η γέννησητων παιδιών μου.
ΑΚΟΥΕΙ: Ελληνική μουσική.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ: Ζυμαρικά.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Λάρισα.
Ο διαιτητής Νίκος Πιτσίλκας συμπλήρωσε εννέα παρουσίες σε τελικούς
ευρωπαϊκών διοργανώσεων στο μπάσκετ. Σε διάστημα μιάς εβδομάδας, «σφύριξε» στο
φάιναλ-φορ των γυναικών και στον τελικό του ευρωκυπέλλου στους άνδρες. Δεν θα
ξεχάσει ποτέ, πάντως, τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος,
Γιουγκοσλαβίας-Λιθουανίας, το 1995, στην Αθήνα. Τι άλλο θα ήθελε; Μια
συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
ΕΡ.: «Χόρτασες» τελικούς αυτόν το μήνα.
ΑΠ.: Πράγματι, και είναι η δεύτερη φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο, μετά το ’93.
ΕΡ.: Στην Ευρώπη, εκτιμούν τους Έλληνες διαιτητές…
ΑΠ.: Κατέχουμε υψηλή θέση στην προτίμηση της ΦΙΜΠΑ.
ΕΡ.: Οι Έλληνες διαιτητές είναι οι καλύτεροι;
ΑΠ.: Σαν ομάδα, ναι. Αλλά και ως μονάδες.
ΕΡ.: Αξέχαστο ευρωπαϊκό παιχνίδι;
ΑΠ.: Ο τελικός του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα, το ’95: Γιουγκοσλαβία-Λιθουανία.
ΕΡ.: Τόσα πολλά ταξίδια δεν σε κουράζουν;
ΑΠ.: Τις πιο πολλές φορές, ναι.
ΕΡ.: Η οικογένεια τι λέει για όλα αυτά;
ΑΠ.: Με στηρίζει και κάνει υπομονή!
ΕΡ.: Θα προέτρεπες τα παιδιά σου να ασχοληθούν με τη διαιτησία;
ΑΠ.: Αν το θέλουν, ναι.
ΕΡ.: Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις εν όψει των πλέι-οφ στην Ελλάδα;
ΑΠ.: Ήρεμη ατμόσφαιρα, να νικήσει ο καλύτερος και να ευχαριστηθεί θέαμα ο κόσμος.
ΕΡ.: Κι εσύ πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με τη διαιτησία;
ΑΠ.: Όταν σταμάτησα το μπάσκετ, προτίμησα τη σφυρίχτρα από την προπονητική.
ΕΡ.: Πώς προετοιμάζεσαι για ένα παιχνίδι;
ΑΠ.: Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην ψυχολογία.
ΕΡ.: Ο συνδυασμός διαιτησίας και επαγγέλματος;
ΑΠ.: Πολύ δύσκολος. Καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια.
ΕΡ.: Ζηλεύεις τους συναδέλφους σου στο ΝΒΑ;
ΑΠ.: Όχι. Σκέφτομαι ότι είναι συνεχώς με μία βαλίτσα στο χέρι.
ΕΡ.: Επαγγελματική διαιτησία στην Ελλάδα;
ΑΠ.: Πολύ δύσκολο. Ίσως, κάτω από προϋποθέσεις.
ΕΡ.: Θα σκεφτόσουν ποτέ να πας στις ΗΠΑ;
ΑΠ.: Όχι, αφού έχω την οικογένειά μου.
ΕΡ.: Μπορεί να βοηθήσει ένας τρίτος διαιτητής στο μπάσκετ;
ΑΠ.: Δεν νομίζω. Άλλο το ΝΒΑ, άλλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
ΕΡ.: Πότε «απολαμβάνεις» ένα παιχνίδι;
ΑΠ.: Όταν έχει τελειώσει ήσυχα, με τις δύο ομάδες να είναι ευχαριστημένες.
ΕΡ.: Τι σκέφτεσαι πριν από έναν αγώνα;
ΑΠ.: Να μη μου τύχει το άσχημο σφύριγμα.
ΕΡ.: Λένε ότι οι διαιτητές «προσέχουν» τα «ονόματα».
ΑΠ.: Καμιά φορά μπορεί να γίνει. Δεν είναι όμως κανόνας.
ΕΡ.: Ποια ήταν η διαφορά ανάμεσα στο φάιναλ-φορ των γυναικών και τον τελικό
του ευρωκυπέλλου στους άνδρες;
ΑΠ.: Στο Μπουρζ υπήρχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα, στο Βελιγράδι πιο πολύ θέαμα.
ΕΡ.: Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
ΑΠ.: Το… επόμενο παιχνίδι.
ΕΡ.: Βλέπεις στο βίντεο τους αγώνες σου;
ΑΠ.: Πολλές φορές.
ΕΡ.: Θα έλεγες «συγνώμη, έκανα λάθος;».
ΑΠ.: Το έχω πει αρκετές φορές.
ΕΡ.: Σε τι ελπίζει ο Νίκος Πιτσίλκας;
ΑΠ.: Σε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.
ΕΡ.: Έχεις μετανιώσει για κάτι;
ΑΠ.: Δεν νομίζω.
ΕΡ.: Κάποια φιλοδοξία που δεν έχει εκπληρωθεί;
ΑΠ.: Μια συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
ΕΡ.: Η πιο καλή παρέα;
ΑΠ.: Η οικογένειά μου.
ΕΡ.: Πώς χαλαρώνεις;
ΑΠ.: Διάβασμα και τηλεόραση.
ΕΡ.: Η ωραιότερη πόλη που έχεις επισκεφθεί;
ΑΠ.: Παρίσι, αλλά και Βαρκελώνη.
ΕΡ.: Παρακολουθείς τις πολιτικές εξελίξεις;
ΑΠ.: Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω και τόσο την πολιτική.
ΕΡ.: Ποιον θα χρέωνες με «τεχνική ποινή»;
ΑΠ.: Τον αχάριστο και με «ντισκαλιφιέ» (αποβολή), τον άτιμο.