Τίποτα δεν είναι κανονικό ή συνηθισμένο
Η μελαγχολία, έλεγε ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ, είναι ο θανάσιμος εχθρός της πολιτικής. Κι αν εμείς πολιτικοί δεν είμαστε, κι αν η μελαγχολία έχει όπως και να το κάνουμε κάτι ποιητικό, πρέπει να διαθέτουμε πάντα τρόπους για να αντιστεκόμαστε στον αυταρχισμό, στην αυθαιρεσία και στη βαρβαρότητα που μας κυκλώνουν και απειλούν να μας καταπιούν. Γιατί όπως έλεγε ο αγαπημένος άνθρωπος που αποχαιρετήσαμε το περασμένο Σάββατο, «η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία».








