Παρέμβαση

Τι είναι συναρπαστικότερο για τον πολίτη (άρα τι είναι δραστικότερο πολιτικά); Το ερώτημα κοινοβουλευτικού ακαδημαϊσμού «Προανακριτική, Εξεταστική στη Βουλή» ή οι καταπληκτικοί διάλογοι «οπεκεπέδων» που δημοσιεύονται καθημερινά στον μιντιακό χώρο; Ε. Χαιρέτης: «Είναι εκτός πληρωμής;». Γ. Ξυλούρης: «Ναι όξω αφού είναι δεσμευμένο ΑΦΜ». Ε. Χαιρέτης: «Ο Ζερβός με τον Βοϊδάκη τον π…στη». Και πιο κάτω: […]

Δεν μπορούσαν να κατατάξουν με ασφάλεια τον Μάνο Χατζιδάκι κι έτσι του επετίθεντο σκληρά. Και από πλευρές της παραδοσιακής Αριστεράς και από πλευρές της Δεξιάς, κυρίως όμως από τον χώρο του λαϊκιστικού λούμπεν, ο Χατζιδάκις είχε κακοποιηθεί. Υπήρχαν μικρές υποστηρικτικές χειρονομίες από την ανανεωτική Αριστερά και μερικούς διανοουμένους (σε αντίθεση με πολλούς άλλους, καταδιωκτικούς). Αργότερα, […]

Επος: διαμέρισμα 50 τ.μ. του 1980, 3ου ορόφου, 620 ευρώ τον μήνα. Αλλη αγγελία: 42 τ.μ. (μεταγενέστερη κατασκευή), 700 ευρώ. Αλλη αγγελία: 1.000 ευρώ για 90 τ.μ. ή 850 ευρώ για 65 τ.μ., με θέση στάθμευσης όμως. Λογαριασμός δύο μηνών ηλεκτρικού, το 2019, ήταν 95 ευρώ. Σήμερα για την ίδια κατανάλωση και το ίδιο διάστημα, […]

Η γειτνίαση της εκδήλωσης του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πού ακριβώς οφείλεται; Στις γνωστές ασυνεννοησίες του χώρου που δεν μπορεί να οργανώσει στοιχειωδώς τη δουλειά του με κάποια οικονομία; Στη σπατάλη πόρων μέσα στον παρατεταμένο εμφύλιο; Στην αναχάραξη ορίων με ευδιάκριτη προβολή στο μέλλον; Είναι αισθητική αναμέτρηση μεταξύ ενός «διεθνοποιημένου» προφίλ […]

Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές βλέπουν τον κόσμο, τη χώρα, την Ευρώπη, σε κατάπτωση, σε ταυτοτική κρίση, επειδή προβάλλουν τη δική τους προσωπική έκπτωση και την υπαρκτική αγωνία. Λογικό. Η τρίτη ηλικία είναι μελαγχολική και μεγάλο μέρος της κριτικής κειμενογραφίας ανήκει σε αυτή την ηλικιακή φέτα. Δεν υπάρχουν πλέον ενεργές φαντασιώσεις (αυτές που στην ηλικία των […]

Από τα ηχεία ακουγόταν Hardcore, ξαφνικά έπεφτε ένα Ηπειρώτικο, μετά το γύριζε στην ηλεκτροπόπ, ύστερα πέταγε έναν γερόλυκο Ντίλαν, έπεφτε στους The Prodigy, Παπάζογλου, Massive Attack, μετά Πεντοζάλη. Παραζάλη. Δίπλα μου ο Γ.Λ. σημαντικός παλαιός αριστερός (διανοούμενος, εκδότης και ποιητής), παραπάταγε. «Τι θέλουν να πουν;». Δεν μπορούσες να σταθείς σε μια κατάσταση. Ημασταν σε ένα […]

Διχοτομήσεις στον μουσικό χώρο είχαμε και στο παρελθόν, π.χ. τη δεκαετία του ’80, μεταξύ των «ελληνοκεντριστών» του λεγόμενου Εντεχνου και των «ροκάδων» που αντιγράφοντας τη διεθνή ροκ σκηνή νόμιζαν ότι χειραφετούνται από την κυρίαρχη μεταδικτατορική μπότα του έντεχνου. Στα μουσικά και πολιτιστικά περιοδικά υπήρχαν στήλες φλογερής στοίχισης στη μια ή την άλλη επικράτεια και αποκαθήλωσης […]

Το κόμμα μπορεί να αιχμαλωτιστεί από τη λαϊκή προσδοκία. Για παράδειγμα, η Πλεύση Ελευθερίας μπορεί να ακινητοποιηθεί από τη λαϊκή επένδυση, όχι μόνο γιατί ίσως φανεί αναντίστοιχη με τις επιθυμίες, αλλά και γιατί μπορεί να στερεοποιηθεί από τη θεματική με την οποία διεμβόλισε ευρύτερα ακροατήρια. Οι ακόλουθοι θα απαιτούν ένα περιεχόμενο και το κόμμα θα […]

«Ο Γιάννης» ήταν μια μορφή ιερού τεμένους για την οικογένεια. Στα απέραντα βιβλιοστάσια του σπιτιού όπου (ως έφηβος που σέβεται τον εαυτό του) έψαχνα μια καλή κρυψώνα για το κόμικ «Μπλεκ», συναντούσα συνεχώς εκδόσεις των ποιημάτων του. Μοναχικές ή συγκεντρωτικές, μερικές βιβλιοδετημένες με σκληρή ράχη, άλλες λιτές με τη φθορά των αναγνώσεων. Υπήρχε σπίτι μας […]

Το Πάσχα μέσα μου (όπως και σε ολόκληρο το μαθητικό έθνος) ήταν συνδεδεμένο με τις λατρεμένες σχολικές διακοπές, με τα πρώτα παγωμένα μακροβούτια στο Καρλόβασι, όμως από την 21η Απριλίου του 1967, με την επιβολή της δικτατορίας, το συνέδεσα και με τη σύλληψη του Αλέξη. Αναμειγνύεται έτσι με τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά  δημιουργήματα του […]

Οι δημοσκοπήσεις πιστοποιούν ένα είδος μαζικού πολιτικού θανάτου. Τα περισσότερα κόμματα βρίσκονται σε μια δυναμική αποδυνάμωσης, χωρίς διέξοδο και κάποια λύση πίστης. Η πιθανότερη εξέλιξη αυτής της πολιτικής δυσμορφίας είναι η κατάθλιψη. Και η μετάφρασή της. Η απροσδιόριστη, απρόβλεπτη μετάφρασή της. Συνήθως, για να προσδιοριστεί το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, παίρνουμε τη «βοήθεια του […]

Η πτώση των ποσοστών του κυβερνητικού κόμματος, σε όλες τις δημοσκοπήσεις (φιλικές ή κριτικές), δημιουργεί θέματα διαδοχής και διεγείρει το υπαρκτικό άγχος στους βουλευτές ή τους εκκολαπτόμενους, για την επόμενη μέρα. Οι δημόσιες πλειοδοσίες για μισθολογικές ενισχύσεις των Σωμάτων Ασφαλείας, σε  αναλογία με τους στρατιωτικούς, είναι κάτι τέτοιο; Εμφύλιος διαδόχων για την ηγεσία της ΝΔ; […]

«Η σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης είναι βαθιά ανησυχητική» είπε η κυρία Φον ντερ Λάιεν. Συντριπτικό σχόλιο που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση το καθεστώς της γειτονικής χώρας. Η Τουρκία, όπως και πάρα πολλές «ιδιόμορφα» δημοκρατικές χώρες, είναι συνέταιρος αρκετών ευρωπαϊκών χωρών (και εταιρειών) σίγουρα περιζήτητη, ιδίως τώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση αναζητά στρατιωτικό υποκατάστατο. Ετσι, […]

Ο σημαντικός ζωγράφος Ζωρζ Ρουώ (1871-1958) σε συναισθηματική κρίση, υιοθέτησε τη ρωμαιοκαθολική κουλτούρα, φιλοτέχνησε έργα με πρωταγωνιστική φιγούρα τον Ιησού κατά το Θείο Πάθος. Οι μορφοπλαστικές αλλοιώσεις του εξπρεσιονιστικού του ιδιώματος, διέλυαν εικονογραφικά στερεότυπα. Ο βρετανός ζωγράφος Φράνσις Μπέικον έκανε μια σημαντική κριτική παραλλαγή πάνω στο έργο «Πάπας Ιννοκέντιος Ι’» του Βελάσκεθ. Ο Πάπας του […]

Η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι νωθρή, υποτυπώδης, διεκπεραιωτική; Εύλογα αναρωτιέται κανείς με αφορμή το ότι δεν εκλήθη η Ελλάδα στη διάσκεψη Στάρμερ (κατά την οποία έγινε μια αρκετά θεαματική πολιτική και εμπορική διεισδυτική κίνηση της Τουρκίας) όπως ήταν επίσης απούσα τόσο στο Μόναχο, όσο και στην (αρχική) διάσκεψη Μακρόν στο Παρίσι στα μέσα Φεβρουαρίου. Αυτές […]

Δεν μπορεί να «σκηνοθετηθεί» κανένα κόμμα ώστε να συμπεριλάβει τις πολιτικές προσδοκίες. Αυτό το στοιχείο πολιτικής απομάγευσης δεν είναι μόνο διάλυση των φαντασιώσεων ή η μαζική βύθιση στον ρεαλισμό, αλλά κυρίως αποτελεί εκδοχή ενός συντριπτικού εθνικού πεσιμισμού. Το «δεν πείθει κανείς» είναι η μεταμφιεσμένη όψη του «δεν ελπίζω πουθενά». Δεν είναι τυχαίο ότι ο κόσμος […]

Ερωτεύσιμο πολιτικό σχήμα και ηγέτης δεν υπάρχουν. Οι δημοσκοπήσεις χαρτογραφούν τις απώλειες, όχι τις ελεύσεις. Αξιολογούν πρωτίστως το τι χάνουν οι πολιτικές δυνάμεις, όχι τι κερδίζουν. Τα κόμματα εγγράφονται ανάποδα, ως αντι-υποδείγματα. Τα Τέμπη αυτή τη στιγμή συγκεφαλαιώνουν ολόκληρη την κοινωνική αντίρρηση, την άρνηση, το αποκαθηλωτικό πάθος (όλα με τις χαώδεις αντιφάσεις τους). Τα Τέμπη, […]

Οι λεπτομέρειες της άγριας ιστορίας των Τεμπών πυκνώνουν συνεχώς. Δαιδαλώδεις πτυχές που ανοίγουν νέους ερμηνευτικούς δρόμους. Οι λεπτομέρειες, ενώ διατηρούν το θέμα στην επιφάνεια, συγχρόνως το αδυνατίζουν. Οχι για αστυνομικούς ή (δημοσιογραφικά) ερευνητικούς λόγους (με τις αντικρουόμενες απεικονίσεις και, επομένως, τις πολιτικές αξιολογήσεις), αλλά, γιατί, ένα θέμα, όπως είναι το δυστύχημα, το οποίο συγκρούεται με […]

Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση απέναντι στο κύμα των Τεμπών προσπαθεί να λειτουργήσει ως μόλος και η αντιπολίτευση (σε μεγάλο βαθμό) ως σέρφερ. Αν όμως το δεύτερο είναι κάτι ευεξήγητο, το πρώτο θα έπρεπε να είναι ανεξήγητο, αν υποθέσουμε (οι καλοπροαίρετοι) ότι δεν υπάρχει κάτι που κρύβεται. Το κοινοβουλευτικό τυπικό είναι απόμακρο και κάπως κρύο, για […]

Ο μεν κ. Μπαχτσελί θεωρεί ότι τα Δωδεκάνησα κλάπηκαν με δόλο και δόθηκαν στην Ελλάδα, ο δε κ. Φιντάν πετάει μέσα στα (πολλαπλασιαζόμενα) τουρκικά «αδιευθέτητα» και τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Ακριβώς την περίοδο των υποτιθέμενων ήρεμων νερών. Εχουν μεγάλη διαδικτυακή δημοφιλία αναλύσεις ειδικών π.χ. για «αυστηρό μήνυμα των ΗΠΑ στην Τουρκία» (άρα και ο […]