Καλοί καιροί

Μετά την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής φαίνεται πως το σουξέ ήταν βραχύβιο για τον κ. Στέφανο Κασσελάκη. Ο κ. Κασσελάκης είχε εκλεγεί επικεφαλής του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι νέος, ωραίος (γούστα είναι αυτά) και γκέι. Το εκκρεμές των προτιμήσεων των αριστερών ψηφοφόρων στάθηκε σ’ αυτό που ορίζουν ως «διαφορετικότητα»: πράγματι, οι ωραίοι και οι γκέι […]

Ίσως η νοσταλγία για τον «παλιό καλό καιρό» να είναι δικαιολογημένη για το κάθε άτομο ξεχωριστά: πολλοί άνθρωποι ανακαλούν με ευχάριστους συνειρμούς μια περίοδο ή έναν τόπο του παρελθόντος τους. Αλλά, όταν πρόκειται για έθνη και για τον κόσμο γενικότερα, η νοσταλγία είναι πλάνη της μνήμης και της λογικής. Σήμερα στις ΗΠΑ –ανέκαθεν στις ΗΠΑ– […]

Η διαφοροποίηση των γυναικοκτονιών από τις υπόλοιπες ανθρωποκτονίες και ο χαρακτηρισμός τους ως εγκλήματα μίσους τις καθιστά ευρύτερα ορατές δίνοντας την εντύπωση μιας τρομερής έξαρσης. Τέτοια έξαρση δεν υπάρχει· αντιθέτως, υπάρχει κοινωνική και νομική εξέλιξη: εκτός του ότι ο δόλιος όρος «έγκλημα πάθους» αντικαταστάθηκε από τον ακριβέστερο και δικαιότερο «έγκλημα μίσους» –ο οποίος αναδεικνύει την […]

Aν και όπως συμβαίνει πάντοτε με τις πολιτικές δολοφονίες και τις απόπειρες, οργιάζουν ένθεν και ένθεν οι θεωρίες συνωμοσίας, η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: ένα ακόμα ασταθές άτομο, σαν τον John Hinckley, Jr. που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Ρόναλντ Ρέιγκαν ή σαν τον Lee Harvey Oswald που δολοφόνησε τον JFK, άσκησε το δικαίωμα της οπλοχρησίας […]

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία δεν εξέπληξαν κανέναν: οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώθηκαν με ακρίβεια και «οι αγορές» φάνηκαν ικανοποιημένες. Δεν ξέρουν τι τις περιμένει. Οι περισσότεροι Γάλλοι που ψήφισαν την Εθνική Συσπείρωση και τους άλλους υποψηφίους της (ακρο)δεξιάς προβάλλουν κάποια λογικά αιτήματα: τη δυναμική αντιμετώπιση της ισλαμικής παρουσίας, τον έλεγχο της […]

Η Εθνική Συσπείρωση, πρώην Εθνικό Μέτωπο, ετοιμάζεται για τις βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου, όπου πρόκειται να κεφαλαιοποιήσει την απόρριψη της πολιτικής των τελευταίων επτά ετών και του ίδιου του Εμμανουέλ Μακρόν. Εκτός από την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελλά, τον χώρο της εθνικιστικής δεξιάς μοιράζονται και […]

Στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 οι Γάλλοι θα εκλέξουν 81 ευρωβουλευτές που θα τους εκπροσωπούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέχρι το 2028. Η προεκλογική περίοδος εκτυλίσσεται σε ατμόσφαιρα θλιβερών παθών και άγχους για τους επικείμενους Ολυμπιακούς: οι περιφερειακές συγκρούσεις στα ευρωπαϊκά σύνορα διχάζουν τους ψηφοφόρους τόσο ως προς την παρέμβαση ή τη μη παρέμβαση της […]

Αν κρίνω από την επιθυμία του κ. Κασσελάκη για πρόωρες εκλογές με διεθνείς παρατηρητές, καθώς κι από ψηφίσματα και δημοσιεύματα διαφόρων τυχάρπαστων που περιφέρονται στις Βρυξέλλες, η αριστερά ταυτίζει το «κράτος δικαίου» με τη σοσιαλιστική διακυβέρνηση· ούτε καν με τη σοσιαλδημοκρατία. Χαρακτηρίζει «νεοφιλελεύθερες», συντηρητικές, διαβρωτικές του κράτους δικαίου ακόμα και τις σοσιαλδημοκρατικές (ή τις σχεδόν […]

Σε καμιά χώρα δεν έχει επιτευχθεί –αν θεωρήσουμε ότι πρόκειται για επιτυχία– ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας-κράτους. Παρότι την ιδέα του διαχωρισμού έχουν υιοθετήσει πολλές χώρες, ο βαθμός διαχωρισμού ποικίλλει· εξαρτάται από την ιστορική ένταση και διάδοση μιας θρησκείας στον γενικό πληθυσμό, από τις νομικές δομές κι από το επίπεδο συνεννόησης μεταξύ θρησκευτικών και πολιτικών θεσμών. […]

H laïcité («εκκοσμίκευση», «κοσμικότητα») είναι η συνταγματική αρχή της ανεξιθρησκίας στη Γαλλία. Το γαλλικό Σύνταγμα διαχωρίζει την κοινωνία των πολιτών από τη θρησκευτική κοινότητα: εμποδίζει τη ανάμειξη της Εκκλησίας στις κυβερνητικές υποθέσεις και δεν αναγνωρίζει καμιά πίστη ως επίσημο θρήσκευμα της χώρας. Ταυτοχρόνως, απαγορεύει την ανάμειξη της κυβέρνησης στις θρησκευτικές υποθέσεις, την κυβερνητική επιρροή στον […]

Aναφέρθηκα πριν από δύο εβδομάδες στον Τζον Λοκ που ενέπνευσε τον Τόμας Τζέφερσον, τον τρίτο πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος στην επιστολή του προς την Ένωση Βαπτιστών του Ντάνμπερυ (1802) έκανε λόγο για τον διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Σύγχρονος του Τζον Λοκ ήταν ο Γάλλος Πιέρ Μπαιλ (1647-1706) που, ως Ουγενότος, είχε υποστεί […]

Ένα σύνθημα σε τοίχο της πόλης -«μαχαιριές στους τρανσφοβικούς και στους ομοφοβικούς!»- με κάνει να αναρωτιέμαι: γιατί από τις μομφές περί ρητορικής μίσους εξαιρούνται οι δικαιωματιστές; Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το καθεστώς ιδεολογικής τρομοκρατίας όπου πολλοί άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα στη γνώμη τους; Και: ξεπερνιούνται οι ανθρώπινες προκαταλήψεις με μαχαιρώματα; Ο δικαιωματισμός -ο όρος περιγράφει […]

Χούλιγκανς στη συνοικία του Ρέντη, πυροβολισμοί στο Ρέθυμνο, επίθεση νεανικής συμμορίας στον Άλιμο, πυροβολισμοί στο Γκάζι· τρόμος και αθλιότητα στα ΑΕΙ· φόνοι αστυνομικών, οργισμένη οδήγηση οχημάτων. Αν και η βία φαίνεται ότι έχει αυξηθεί, ίσως δεν έχει αυξηθεί όσο δείχνουν τα ΜΜΕ και όσο γίνεται αντιληπτή από τους πολίτες – ανέκαθεν υπήρχε απόσταση μεταξύ πρόσληψης […]

Ο φόνος ενός εφήβου στη νότια Γαλλία πριν από λίγες εβδομάδες αντιμετωπίστηκε από τη δεξιά ως «ρατσιστικό έγκλημα» –οι νεαροί δράστες κραύγαζαν «σκοτώστε τον λευκό»– κι από την αριστερά ως ένα «τραγικό επεισόδιο» χωρίς πολιτική διάσταση. Όμως, όλοι ξέρουμε πως αν το θύμα ονομαζόταν Μοχάμεντ ή Αμπντουλάχ, και όχι Τομά, η αριστερά θα διαδήλωνε, εξοργισμένη, […]

Πολλά από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αποχωρούν επικαλούνται την ανεπιθύμητη στροφή προς την κεντροαριστερά και τη φυσιογνωμία life style που προσδίδει στο κόμμα τους ο νεοεκλεγείς πρόεδρος. Νομίζω ότι, αν oι εναπομείναντες στον ΣΥΡΙΖΑ προσβλέπουν σε «κεντροαριστερό» μετασχηματισμό, πρέπει να αλλάξουν το όνομα του κόμματός τους εφόσον δηλώνει ριζοσπαστισμό. Η κεντροαριστερά δεν είναι κάτι […]

Αν και «Σημίτες» είναι πολλές εθνότητες, ως αντισημιτισμός ορίζεται η εχθρότητα, η προκατάληψη, οι διακρίσεις και η φοβία έναντι των Εβραίων. Όποια κι αν είναι η περιγραφή των συναισθημάτων, πρόκειται για μορφή ρατσισμού η οποία αποδίδει στους Εβραίους εγγενή γνωρίσματα που είναι αποκρουστικά ή κατώτερα από τα επιθυμητά στη μη-εβραϊκή κοινωνία· ενώ παραλλήλως απορρίπτει την […]

Όσοι πιστεύουν ότι οι καλοί σκοποί μπορούν και πρέπει να επιδιωχθούν με κάθε μέσον είναι απλούστατα αήθεις. Στην περίπτωση του παλαιστινιακού σκοπού τίθεται ένα επιπλέον ερώτημα: όντως η σχετική πλειοψηφία των Παλαιστινίων -ιδιαίτερα στη Λωρίδα της Γάζας, που καταδυναστεύεται από έξαλλους ισλαμιστές- διεκδικεί, εκτός από ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος («καλός» σκοπός), την καταστροφή του Ισραήλ («κακός» […]