Τον Σεπτέμβριο του 2024, ο Συνήγορος του Πολίτη έστειλε επιστολή σε τρία υπουργεία, με την οποία επεσήμαινε το πρόβλημα της καταλληλότητας των σχολικών κτιρίων. Δεν ήταν η πρώτη επιστολή που έστελνε, αλλά η τρίτη. Σε όλες περιέγραφε την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζουν τόσο τα παλιά σχολεία (65% έχουν κατασκευαστεί πριν από το 1985) όσο και οι προκάτ σχολικές αίθουσες που θεωρητικά θα ήταν προσωρινές, αλλά συμπληρώνουν δεκαετίες (μόνο στον Δήμο Αθηναίων εννέα νηπιαγωγεία λειτουργούν σήμερα σε λυόμενες εγκαταστάσεις).
Δεν γνωρίζουμε την απάντηση που έλαβε, αν έλαβε, ο Συνήγορος. Γνωρίζουμε όμως τις απαντήσεις που έλαβαν «ΤΑ ΝΕΑ» στο δικό τους ρεπορτάζ. Η εταιρεία Κτιριακές Υποδομές, που έχει ενσωματώσει τον πρώην Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, μας παρέπεμψε στους δήμους. Το ίδιο έκανε και το υπουργείο Παιδείας. Οι δήμοι, πάλι, επικαλούνται ανεπαρκή χρηματοδότηση για τη συντήρηση και επισκευή των σχολικών κτιρίων και αναρμοδιότητα για την κατασκευή νέων. Το αποτέλεσμα αυτού του γραφειοκρατικού αλαλούμ είναι να διαιωνίζεται μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στη δέσμευση της κυβέρνησης ότι η παιδεία αποτελεί εθνική προτεραιότητα: ταβάνια στάζουν, σοβάδες πέφτουν στα κεφάλια δασκάλων και μαθητών, καλοριφέρ δεν ανάβουν, τουαλέτες δεν λειτουργούν.
Η Ελλάδα δεν βρίσκεται πλέον σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η οικονομία της βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης, οι γαλλικές εφημερίδες έγραφαν αυτή την εβδομάδα ότι, αντίθετα με αυτό που συνέβαινε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, η Ελλάδα είναι εκείνη που βοηθά σήμερα τη Γαλλία να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της. Δεν επιτρέπεται λοιπόν να ανατίθεται στους… γονείς το βάψιμο των σχολικών αιθουσών. Ούτε να κάνουν χιλιάδες παιδιά μάθημα σε κοντέινερ. Θα πρέπει επιτέλους να ξεμπλέξει το διοικητικό κουβάρι που οδηγεί στη συνεχή αλληλομετάθεση ευθυνών. Θα πρέπει να καταγραφεί ο αριθμός των σχολείων που λειτουργούν σε κοντέινερ. Θα πρέπει να απλοποιηθεί ο σχεδιασμός για τη σχολική στέγη. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, να αναλάβει κάποιος την ευθύνη να διαχειριστεί, και να λύσει, το πρόβλημα της σχολικής στεγαστικής κρίσης.
Οχι για να γίνουμε «Δανία του Νότου», όπως υποσχόταν το μακρινό 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά τουλάχιστον για να είμαστε μια αξιοπρεπής Ελλάδα του 21ου αιώνα.
