Το μπλε κύμα που σηκώθηκε στις ΗΠΑ δεν το προκάλεσε μόνο ο Μαμντάνι. Ο νέος, 34χρονος, μετανάστης (σε μια πόλη μεταναστών) και σοσιαλιστής, δήμαρχος της Νέας Υόρκης, δεν πέτυχε τη μοναδική εκλογική νίκη που γιόρτασαν οι Δημοκρατικοί – αν κι η δική του επικράτηση ήταν αυτή που «πόνεσε» περισσότερο τον Τραμπ. Δύο υποψήφιές τους εξελέγησαν κυβερνήτριες σε Νιου Τζέρσεϊ και Βιρτζίνια με νταμπλ σκορ, ξεπερνώντας κατά πολύ τα νούμερα που έγραψε η Χάρις εκεί πριν από έναν χρόνο. Κι όχι μόνο. Οι ψηφοφόροι της Καλιφόρνιας ενέκριναν με δημοψήφισμα την επιστροφή της εξουσίας αναδιαμόρφωσης των εκλογικών περιφερειών στους αιρετούς. Εδωσαν, δηλαδή, το OK να αυξηθούν κατά πέντε οι έδρες του Δημοκρατικού Κόμματος στην πολιτεία τους (κι αυτές οι πέντε έδρες μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές στον αγώνα ανάκτησης του ελέγχου της Βουλής των Αντιπροσώπων του χρόνου, στις ενδιάμεσες εκλογές). Ο Γκάβιν Νιούσομ, μάλιστα, προέτρεψε κι άλλες πολιτείες με επικεφαλής ομοϊδεάτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Καλιφορνέζων ώστε το κόμμα του να «τελειώσει την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ όπως την ξέρουμε». Ηταν μια ανέλπιστα καλή μέρα για τους Δημοκρατικούς, λοιπόν. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των αμερικανικών μίντια, ούτε εκείνοι δεν περίμεναν να εξελιχθεί τόσο θετικά.
Απαντήσεις
Λογικό. Τη χρονιά που πέρασε βρέθηκαν ακέφαλοι, προσπαθούσαν συνέχεια και χωρίς αποτέλεσμα να υπερτερήσουν κάποιου που δεν παίζει με τους κανόνες του παιχνιδιού, ενώ το ηθικό τους ήταν τσακισμένο. Ωστόσο, οι επιτυχίες τους δεν προσφέρουν καθαρή απάντηση στα διλήμματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι. Ας πούμε, παραμένει ασαφές αν έχασαν τις προεδρικές εκλογές λόγω της υποψήφιας που είχε μόλις 107 μέρες να κάνει καμπάνια ή επειδή το κόμμα τους χρειάζεται να επανεφεύρει τον εαυτό του. Επίσης, δεν πήραν απαντήσεις για το ιδεολογικό προϊόν τους. Στο Μεγάλο Μήλο αναδείχθηκε μια πιο γοητευτική εκδοχή της ριζοσπαστικής τους πτέρυγας, σε Βιρτζίνια και Νιου Τζέρσεϊ δύο κεντρώες. Παράλληλα, δημοσκόπηση του Ipsos την προηγούμενη εβδομάδα έδειξε πως 68% της αμερικανικής κοινής γνώμης θεωρεί ότι οι Δημοκρατικοί δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, όταν το αντίστοιχο λέει για τον ένοικο του Λευκού Οίκου το 63%. Αρα, δεν έχουν βρει ακόμη ούτε το προγραμματικό αντίδοτο στον τραμπισμό, ούτε αντίπαλο για τον εμπνευστή του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν ανάγκη και τα δύο, και προτάσεις, που θα συνθέτουν την ποικιλομορφία των ιδεών τους, και πρόσωπο που θα αρέσει – κι αυτό ισχύει πλέον για κάθε προοδευτικό κόμμα σε οποιαδήποτε γωνιά της Δύσης.
