Το ρεπορτάζ του Νίκου Λιβανού στο φύλλο του Σαββάτου καταγράφει την αύξηση στις πωλήσεις των πολυτελών αυτοκινήτων. Κάθε μήνα πωλούνται περί τις 10 Porsche Cayenne, προς 150.000 ευρώ το κομμάτι. Και άλλα τόσα Range Rover που κοστίζουν εξήντα χιλιάρικα παραπάνω. Μη μετρήσουμε τα υπόλοιπα μοντέλα, δεν υπάρχει λόγος. Υπάρχουν μόνο λεφτά. Αλλά, όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, οι έμποροι αδυνατούν να καλύψουν όλα τα αιτήματα. Οι πελάτες που προσέρχονται στην αντιπροσωπεία με τα μετρητά στην τσάντα δεν είναι εύκολο να εξυπηρετηθούν. Και έτσι τους προτείνεται το «σπάσιμο» της άδειας σε δύο και τρεις ΑΦΜ προκειμένου τα δηλωθέντα εισοδήματα να καλύπτουν το τεκμήριο του αυτοκινήτου με αξία διαμερίσματος. Υπάρχουν και άλλες λύσεις. Ας πούμε η αγορά του αυτοκινήτου από εταιρεία της αλλοδαπής.

Τέλος πάντων, δεν είναι οι λεπτομέρειες το πρόβλημα σε αυτήν τη συζήτηση, καφενειακού επιπέδου, που πάω να ανοίξω. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αγορά αυτοκινήτου συνεχίζει να κινείται ανοδικά. Επίσης η οικοδομή βρίσκεται σε άνθηση που παραπέμπει στα ’70ς. Οπου και αν κοιτάξεις, υψώνονται καινούργιες πολυκατοικίες, οι περισσότερες ίδιες εξωτερικά, με γκρι και μαύρο χρώμα για να δίνουν minimal αισθητική – ευτυχώς δεν υπάρχει πλέον το ροζ που έβαφε τα σπίτια στις αρχές του αιώνα. Οι δε τιμές των νεόδμητων διαμερισμάτων προκαλούν χάχανο. Εβδομήντα μέτρα στους Αμπελόκηπους προς 410.000 ευρώ. Για εκατό τετραγωνικά στο Χαλάνδρι θέλεις πάνω από μισό εκατομμύριο. Και ευλόγως απορείς: πού στο καλό βρίσκονται αυτά τα λεφτόδεντρα σε μία χώρα που πιέζεται από χαμηλούς μισθούς, ακρίβεια και υψηλά ενοίκια; Πώς γίνεται να κατασκευάζονται πολυκατοικίες με πισίνες σε αστικές περιοχές τις οποίες δεν πρόκειται ποτέ να ανακαλύψει ο ξένος τουρίστας ή ο επενδυτής; Θα μου πείτε ότι είναι το «μαύρο» χρήμα. Αγοράζεις το σπίτι με «μαύρα», ο κατασκευαστής πληρώνει τα συνεργεία του με τον ίδιο τρόπο και έτσι το χρήμα κινείται. Αλλά πάντα θα μου μένει η απορία: πώς διάολο σε μία χώρα που στενάζει, τα ακριβά σπίτια πουλιούνται σαν φρέσκο ψωμί, οι δρόμοι γεμίζουν ακριβά αυτοκίνητα και οι τουριστικοί προορισμοί είναι πάντα sold out τα τριήμερα;

Ο χρήσιμος Σαμαράς

Το κόμμα Σαμαρά έρχεται. Και αν κοιτάξετε πίσω από τα γεγονότα, θα συμφωνήσετε μαζί μου: πρόκειται για μία εξέλιξη που συγκεντρώνει και θετικά χαρακτηριστικά. Για έναν και μόνο λόγο: θα αφαιμάξει ψηφοφόρους από τα παλαβά, ψεκασμένα σχήματα που κινούνται στον χώρο της αντισυστημικής Δεξιάς – για να το πω κομψά. Αν είσαι ο Βελόπουλος, ανησυχείς. Αν είσαι η Λατινοπούλου, ίσως σκεφτείς να πας να του χτυπήσεις την πόρτα. Και αν είσαι η Νίκη πας και τάζεις μία λαμπάδα στην Τήνο για να επιβιώσεις στις επόμενες εκλογές. Και αν είσαι Μητσοτάκης; Εννοείται ότι δεν χαίρεσαι. Διότι ο Σαμαράς θα ρίξει την πετονιά του στη δική σου λίμνη, ενώ την επομένη των εκλογών ίσως αναγκαστείς να τον πάρεις τηλέφωνο.

Η δικηγόρος

Τέμπη. Πόσοι είναι οι δικηγόροι που παρέχουν νομική υποστήριξη στους συγγενείς; Δεκάδες. Ενα πλήθος με κουστούμια και ταγιέρ που ταξινομεί χιλιάδες σελίδες καθώς ετοιμάζεται για την έναρξη της δίκης. Και όμως, μέσα από αυτό το σμήνος, ξεχωρίζει μόνο μία δικηγόρος. Βλέπει όσα αδυνατούν να διακρίνουν οι άλλοι – τα φαντάζεται πρώτη. Ξετρυπώνει τον δόλο όπου και αν βρίσκεται. Αν υπάρξει ανάγκη, θα μηνύσει ακόμα τον εαυτό της. Αρκεί να δοκιμάσει τις αντοχές του συστήματος. Και φυσικά, θα καθοδηγήσει με σύνεση, σωφροσύνη, νηφαλιότητα αυτούς που άφησαν το δράμα τους στα χέρια της. Υπερασπιζόμενη πάντα τον αγώνα τους για δικαίωση. Οι υπόλοιποι δικηγόροι, που εργάζονται για την ίδια υπόθεση, είναι μαλθακοί, γρανάζια μίας μηχανής του κιμά, φυγόπονοι, δειλοί, πιθανότατα και εντελώς άσχετοι με τα νομικά. Και αυτό θα το καταλάβουμε στη δίκη. Οταν θα υπάρχει μόνο εκείνη. Γιατί πρόκειται για την υπόθεση της ζωής της. Και όσο η ίδια βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο, θα κάνει τα πάντα για να μην κλείσει ποτέ.

Ο star της ημέρας

Ο πρόεδρος Ερντογάν. Οχι για τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που, λογικά, θα είναι copy-paste από τις αντίστοιχες επαφές κατά το παρελθόν. Αλλά για τις συμφωνίες που θα επικυρώσει με τον Τραμπ και θα απελευθερώσουν τις προμήθειες αεροσκαφών προς την Τουρκία. Μόλις συμβεί αυτό, θα ξεκινήσει η γκρίνια εδώ και θα ακούσετε ότι δεν μας νικάνε μόνο στο μπάσκετ…